Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Унта, симӗс пуставпа витнӗ ҫӳллӗ вырӑнсенче, — ӑвӑспа тӑмран тунӑ хускавсӑр кӗлеткесем, скульптурӑна ыттисенчен уйӑракан тӗлӗнмеллерех, ҫӗнелсе улшӑннӑ пурнӑҫлӑхпа тулнӑскерсен кӗлеткисем.

Где на возвышениях, покрытых зеленым сукном, виднелись неподвижные существа из воска и глины, полные той странной, преображенной жизненности, какая отличает скульптуру.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 147–152 с.

Вӑл уҫса кӗрекен пӳлӗмре пӗтӗмпех элчелсӗр улшӑннӑ.

за которыми все так необычайно переменилось.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 114–118 с.

— Акӑ мӗн, — терӗ вӑл улшӑннӑ сасӑпа, — эсӗ, Режи, мана ан пӳл.

— Вот что, — сказал он изменившимся голосом, — ты, Режи, не перебивай меня.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Юлашки курӑну — икӗ арҫыннӑн самантрах улшӑннӑ сӑн-пичӗ.

Последним воспоминанием ее были два мгновенно преображенных мужских лица.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Вӑл хаклӑ алка-сулӑпа, вӑчӑра-ҫӗрӗпе йӑлкӑшса ҫаврӑнчӗ — сӑнӗ хӗмленет, пачах улшӑннӑ.

Она повернулась, сверкающая драгоценностями, с разгоревшимся преображенным лицом.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Ҫӗр каҫа, чӑнах та, ҫил улшӑннӑ, пӗлӗтсене хӑваласа салатнӑ, халӗ вӑл кӑнтӑр-хӗвеланӑҫӗнчен, утне ҫӑмӑл юртӑпа чуптаракан Сӑпание сулахай енчен вӗрет.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Эппин, халӗ Телегинйн хӑй унчченхи пек мар, чӑнласах улшӑннӑ ҫын иккенне кӑтартса пама тӑрӑшмалла.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫапла, эс ҫак ҫулсенче шутсӑр улшӑннӑ тенӗччӗ Сӑпани Хӗлимуна.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хӗлимун ҫак ҫулсенче питӗ улшӑннӑ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Экеҫ сӑнӗ ҫак хушӑра чылай улшӑннӑ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫапла, Ҫтаппан ывӑлӗ ҫак ҫулсенче чылай улшӑннӑ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Чӑн та, ун чухне ҫав япалана айӑп вырӑнне хумарӗҫ, халӗ вара шухӑш улшӑннӑ курӑнать…

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

1930-мӗш ҫулсенче хула сӑнӗ питӗ улшӑннӑ тет, ҫурт-йӗрсенче Итали архитектури палӑрма тытӑннӑ.

Говорит, что в 1930-х годах облик города сильно изменился, появилось много зданий в итальянском стиле архитектуры.

Эритрея // Вячеслав Шорников. https://chuvash.org/content/5953-%D0%AD% ... D1%8F.html

Ҫав ӗҫе тӑваканӗсем улшӑннӑ, ял ятне кашни хӑйне май кукӑртнӑ.

Работники менялись, и каждый по-своему записывал название деревни.

Архивсенчи хутсем ҫирӗплетеҫҫӗ // Ӑсан Уҫӑпӗ. Алексеев, О. А. Савнӑ енӗм, тӑван ялӑм — Санькасси. — Кӳкеҫ: издательство ҫурчӗ, 1999. — 26 с.

Эс Михаил Григорьевич мӑшӑрӗ пулнӑран сана улшӑннӑ пулӗ тенӗччӗ.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Мӗншӗн Лидук шухӑшӗ ҫапла хӑвӑрт улшӑннӑ?

Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

— Улшӑннӑ Лена.

— Изменилась Лена.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

— Пӗр кастрюль купӑста яшки! — улшӑннӑ сасӑпа кӑшкӑрчӗ Абдулка Цыган, виҫҫӗмӗш снаряда ӑсатса.

— Борща кастрюлю! — вопил цыган Абдулка, провожая третий снаряд.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӗсем пӗр минута яхӑн шӑпӑрт пычӗҫ, унтан Свердлов пуҫланӑ сӑмаха пӑртак улшӑннӑ сасӑпа каласа пӗтерчӗ:

На минуту воцарилось молчание, потом Свердлов закончил несколько изменившимся голосом:

11 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Ҫак государствӑри йӑласем тӑрӑх патша ҫуртӗнче пӗрмаях ученӑйсем дежурнӑйра тӑнӑ; вӗсем пӗрер эрнерен черетпе улшӑннӑ.

По обычаям этого государства, при дворе постоянно дежурили ученые, сменявшиеся каждую неделю.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.