Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗксӗмпе (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӗнтӗ ҫиҫӗм ҫиҫет, аслати авӑтать, Пӗтӗм тӗнче тӗсӗ тӗксӗмпе хупланать: Ҫил-тӑвӑлпа тухса ҫавра ҫил ахӑрать, Пӗлӗтпе ҫӗр тусан ҫаврӑнса хутшӑнать.

Куҫарса пулӑш

XIV. Тухатмӑш // Николай Шупуҫҫынни. Шупуҫҫынни Н.В. Еркӗн: поэма. — Мускав: СССР-ти халӑхсен тӗп издательстви, 1930. — 176 с.

Каҫхи тӗксӗмпе усӑ курса тӑхӑр сехетре Гленарванпа Джон Мангльс разведкӑна кайрӗҫ.

В девять часов, пользуясь покровом густого мрака, Джон Мангльс и Гленарван отправились на разведку.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Дикарьсем вӑтам пӳллӗ, хӑмӑртарах сарӑ тӗслӗ ӳтлӗ, пысӑк саслӑ ҫынсем пулнӑ, вӗсем ярӑмланса тӑракан хура ҫӳҫӗсене пӗр ҫӗре ҫыхса шурӑ тӗксӗмпе илемлетнӗ.

Дикари были людьми среднего роста, с жёлтой и тёмно-коричневой кожей, грубым голосом, чёрными прямыми волосами, перевязанными на макушке и украшенными белыми перьями.

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл пуҫне ҫӗклерӗ, курчӗ: йӑм-йӑм хура тӗксӗмпе эреветленнӗ кайӑк, урине хуҫлатнӑ та, нимӗн сасӑсӑр вӗҫсе иртсе, ҫунаттисемпе сулласа сывпуллашать.

Он поднял голову, увидел: вороненая, в черной синеве оперенья птица, поджав ноги, в беззвучном полете прощально машет крыльями.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пуҫӗ ҫинче тӗксӗмпе илемлетнӗ пӗчӗк хура шӗлепке кӑшт чалӑшшӑн ларать.

На голове у нее несколько набок торчала маленькая, но высокая черная шляпка с куриными перьями.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хамӑн малтанхи ҫамрӑклӑхра эпӗ ӗмӗтленсе ҫӳрекен ҫын пулнӑ; эпӗ яланах хамӑн лӑплана пӗлмен вылянчӑк ӑс сӑнласа панӑ тӗксӗмпе хаваслӑ сӑн-сӑпата ачашланӑ, анчах мӗн юлчӗ вара унран ман валли?

В первой молодости моей я был мечтателем, я любил ласкать попеременно то мрачные, то радужные образы, которые рисовало мне беспокойное и жадное воображение, но что от этого мне осталось?

Фаталист // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Эпӗ пӗр тачка хӗрарӑм хыҫӗнче тӑраттӑм, вӑл хӑйне тӗрлӗрен тӗксӗмпе эрешлесе пӗтернӗччӗ, платйин капӑрӗ фижмӑсем тӑхӑннӑ вӑхӑта аса илтерет, путӑкла ула-чӑла ӳчӗ хура тафтаран тунӑ мушкӑсен телейлӗ ӗмӗрӗнчен пек.

Я стоял сзади одной толстой дамы, осененной розовыми перьями; пышность ее платья напоминала времена фижм, а пестрота ее негладкой кожи — счастливую эпоху мушек из черной тафты.

Майӑн 22-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех