Шырав

Шырав ĕçĕ:

сиреньсем (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Масар ҫинче шӑплӑх тӑрать, тӗрлӗ тӗслӗ сиреньсем, чечексем ӳсеҫҫӗ.
Куҫарса пулӑш

Кил // Николай Жирнов. Жирнов, Николай Трофимович. Анне килӗ: повеҫсем. — Шупашкар: Ҫӗнӗ вӑхӑт, 2007. — 261 с. — 4–33 с.

Сиреньсем ҫилпеле пӑшӑлтатрӗҫ.
Куҫарса пулӑш

V // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 3–56 с.

Атӑла ҫурхи шыв тулнӑ вӑхӑтра сиреньсем чӗркуҫҫи таран шыва кӗрсе тӑраҫҫӗ, тет, вара катрам-катрам сивӗ пӑрсем те вӗсенчен пӑрӑнса иртеҫҫӗ, тет…
Куҫарса пулӑш

III // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 3–56 с.

Венгри ҫыннисем вилтӑпри ҫинчи мрамор плита ҫине ту ҫинче ӳсекен фиалкӑсем, ҫеҫпӗлсем, чие чечекӗсем, тюльпансем, незавудкӑсем, сиреньсем, кӑвак гвоздика чечекӗсен кӑшӑлӗсене, тӗрлӗ тӗслӗ мӑкӑнь чечекӗсене пырса хураҫҫӗ.
Венгры кладут на мрамор надгробной плиты горные фиалки, подснежники, тюльпаны, незабудки, сирень, ветки японской вишни с гроздьями цветов, венки из махровой гвоздики, многоцветные маки.

14 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Вӑл, халӗ ҫак ҫурхи хӗвеллӗ кун пек, ешӗл курӑксемпе тата ҫулҫӑсемпе витӗнсе капӑрланнӑ, хурӑнсен тата ылтӑн тӗслӗ турачӗсене сенкер пӗлӗтелле ҫӗкленӗ ҫамрӑк хырсен шӑршипе тулнӑ ҫӗр пек ҫуталса, ялкӑшса ҫеҫ ларнӑ, — ҫуркунне кӑҫал ир килнӗ, ӑшӑ пулнӑ, ҫӗмӗртсемпе сиреньсем чечек сарма та ӗлкӗрнӗ.
Он сиял и сверкал, как этот весенний, солнечный день, как вся земля, нарядно одетая юной зеленью трав и листьев, дымившаяся запахом берёз и молодых сосен, поднявших в голубое небо свои золотистые свечи, — весна в этом году была ранняя и жаркая, уже расцветала черёмуха и сирень.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Халиччен буксемпе сиреньсем кӑна пӑшӑлтатса сасӑ панӑ лӑпкӑ аллейӑсенче, кӑшт ҫеҫ каярах пулса иртнӗ калаҫусен юлашки сассийӗсем те илтӗннӗ суккӑра.
В смолкших аллеях, отзывавшихся только шепотом буков и сирени, слепому чуялись отголоски недавних разговоров.

V // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Сиреньсем ҫеҫ мар, ҫӑкасем те ҫеҫкине тӑкрӗҫ, ҫырласем тӑкӑнчӗҫ.
Не только сирени, и липы отцвели, ягоды отошли.

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

«Сиреньсем шанчӗҫ, — шухӑшларӗ вӑл каллех, — ӗнерхи кун иртсе кайрӗ, тӗнчере пулман япаласем курӑннӑ каҫ, сывлӑш пӳлӗннӗ каҫ та иртсе кайрӗ…
«Сирени отошли, — опять думал он, — вчера отошло, и ночь с призраками, с удушьем тоже отошла…

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Сиреньсем тӗксӗмленчӗҫ, — шухӑшларӗ Обломов, ҫакӑнса тӑракан сирень ҫеҫкисем ҫине пӑхса, — ӗнерхи кун тӗксӗмленчӗ, ҫыру та тӗксӗмленчӗ, ман пурнӑҫри чи лайӑх самант, ман чӗрере мӗн лайӑххи пуррине ҫӳлти сасӑ пек хӗрарӑм каланӑ самант, вӑл та пулин тӗксӗмленчӗ!..»
Сирени поблекли, — думал он, глядя на висящие сирени, — вчера поблекло, письмо тоже поблекло, и этот миг, лучший в моей жизни, когда женщина в первый раз сказала мне, как голос с неба, что есть во мне хорошего, и он поблек!..»

«Чӑнах та-ҫке, сиреньсем шанаҫҫӗ! — шухӑшларӗ вӑл.
«В самом деле, сирени вянут! — думал он.

— Вӑхӑчӗ иртнӗ, тӗксӗмленнӗ! — терӗ Обломов та, сиреньсем ҫине пӑхса.
— Отошли, поблекли! — повторил он, глядя на сирени.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика