Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сакка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унтан анне кӑмака питлӗхне уҫса пӑхни, тӗпелти сакка шӑлса типӗтни; ҫӑкӑрне пӗрерӗн кӑларса тӗпне аллипе шак-шак-шак шаккани, ӑна кӗл ҫыпӑҫасран таса тутӑр таткипе шӑлса илни; шакӑр тухса выртнӑ ҫӑкӑра ҫӳхе ал шӑллипе витсе хуни.

И вот наконец мать открывает заслонку и, загодя протерев чистой тряпкой лавку, начинает один за другим вынимать из печи душистые караваи. Она постукивает их по донышку — проверяет, готовы ли, отряхивает лишнюю золу белой тряпкой и укладывает звонкие головки в ряд, укрывает тонким полотенцем.

Виҫӗ тӗрленчӗк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ма тиркерӗн тата ман сакка? — терӗ Янтул.

— Что, не нравится моя скамейка? — улыбнулся Яндул.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Унтан хӑй айӗнчи вӑрӑм сакка юлташӗ йӑтса илнине сисрӗ Михайлов.

И Михайлов почувствовал, что поднимает под собой длинную скамейку товарищ.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Сӗтелпе тӗпелти вӑрӑм сакка куҫарса лартнӑ, кутник хӑмисене илсе кӑмака ҫине купаласа хунӑ.

Стол и лавка сдвинуты со своего места, нары разобраны и свалены на печь.

Мултиер // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Агриппина, аллисемпе сакка тытса, пӗр сикмесӗр ларать.

Агриппина сидела неподвижно, держась за лавку.

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Эпӗ, паллах, аялти сакка хаваспах патӑм, мӗншӗн тесен ҫӳлте выртса пыма ҫав тери интереслӗ: алӑсемпе туртӑнса ҫӗкленме те пулать, чӳречерен пӑхса пыма та меллӗрех.

А я, конечно, с удовольствием уступил нижнюю полку, потому что ехать наверху куда интересней: и на руках можно подтягиваться и в окно смотреть удобней.

Ҫулла эпӗ «иккӗ» паллӑ мӗнле илтӗм // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Малтанах вӑл, манран эпӗ ларакан сакка ыйтса, хӑйӗн Меликне ларма хушрӗ.

Прежде всего она попросила, чтобы я уступил ее Венику свою нижнюю полку.

Ҫулла эпӗ «иккӗ» паллӑ мӗнле илтӗм // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Унтан Серёжа стена ҫумӗнчи сарлака сакка курчӗ, шурӑ маччана, катӑрка цемент урайне асӑрхарӗ: урай варринче ҫӳллӗ вырӑнта марлӗпе витнӗ йывӑҫ тупӑк ларать.

Потом Сережа увидел широкую лавку вдоль стены, белый потолок и щербатый цементный пол — а посредине высоко деревянный гроб с оборочкой из марли.

Мӑн асламӑшне пытарни // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Пӗрре эпӗ ҫав чарак ҫине улӑхса кайрӑм, вӗҫерӗнсе антӑм та сакка перӗнсе ҫамкана шӑтартӑм.

И я помню, как я лазил на эту подпорку, оборвался и разбил себе лоб об лавку.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пантелей Прокофьевич яштах сиксе тӑчӗ, сакка ӳпӗнтерсе ячӗ, унтан Григорий патне таччӑн пырса тӑчӗ.

Пантелей Прокофьевич вскочил, повалив лавку, и подошел к Григорию вплотную.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аялти сакка эпир Гальӑпа йышӑнтӑмӑр.

Нижнюю полку заняли мы с Галей.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл, пӗр хулпуҫҫине маларах ярса, ун ҫине пиншакне уртса, сакка хӑяккӑн, питпе ман енне вырнаҫрӗ.

Он сидел боком, повернувшись ко мне, заведя вперед одно плечо и накинув на него пиджак.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эп ларакан сакка, мана чӳрече патнех хӗстерсе, пӗр пӗчӗкҫӗ карчӑк йышӑннӑ, унӑн темӗн чухлӗ ӑпӑр-тапӑр: михсем, кутамккасем, кунтӑксем, вӑл вӗсене.

А всю мою скамейку, сдвинув меня в угол, к окну, заняла маленькая старушка с бесчисленными мешками, котомками, баульчиками, она их.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех