Чӑваш чӗлхин икчӗлхеллӗ ҫӳпҫи

Марийка сак ҫине пырса ларчӗ, уринчен ҫӑматтисене хывса илчӗ те, ури ҫине тӑрса, пӗрин хыҫҫӑн тепӗрне Лозневой ҫинелле печӗ: хӑрах ҫӑматӑ унӑн умӗнчен иртрӗ, тепри ӑна питрен тиврӗ.

Марийка бросилась на лавку, сорвала с ног валенки и, вскочив, один за другим с большой силой бросила их в Лозневого: один валенок пролетел мимо, другой угодил ему в плечо.

VII // .

Юлашкинчен тата Ерофей Кузьмич старостӑна ларчӗ, Лозневой вара ун ҫинчен нихҫан та каламарӗ пулсан та: хуҫа харпӑрлӑха чӗререн юратса кивӗ пурнӑҫа туртӑнакан ҫын ҫеҫ мар, совет влаҫӗн хӗрӳллӗ тӑшманӗ тесе шутласа хучӗ.

А когда наконец Ерофей Кузьмич стал старостой, Лозневой решил, что хозяин не только во власти могучих чувств собственника, которые тянут его к прошлому, но и ярый противник советской власти, хотя об этом и не говорил никогда.

V // .

Ҫак каҫ Ерофей Кузьмич чылайччен Лозневойпа калаҫса ларчӗ.

В этот вечер Ерофей Кузьмич долго беседовал с Лозневым.

V // .

Вӑл крыльца ҫинчен чупса анса мӗн те пулин кӑшкӑрасшӑн пулчӗ, анчах вӑйӗ пулмарӗ, сасси питӗрӗнсе ларчӗ, — пӗр труках пӗтӗм ӳт-пӗвӗ халсӑрланса ҫитрӗ те аран-аран алӑк янахӗнчен тытӑнса юлчӗ.

Он хотел было рвануться с крыльца, что-то закричать, но не было ни сил, ни голоса, — разом ослабело все тело, и он едва удержался за косяк двери.

IV // .

Чернявкин юлашки эрехе стакана тултарчӗ, анчах ӗҫмерӗ, ӳт-пӗвӗ ӑшӑнса кайнипе киленсе, калаҫӑва кӗтсе ларчӗ.

Чернявкин вылил в стакан остатки водки, но пить не стал, наслаждаясь теплом, охватившим тело, и ожидая разговора.

III // .

— Халех калаҫатпӑр… — Анфиса Марковна пукан ҫине, полицая хирӗҫ ларчӗ те ун хутне кӗнӗ пек астутарчӗ:

— Сейчас поговорим… — Анфиса Марковна присела на табурет против полицая и будто бы участливо заметила:

III // .

Кӗрӗкӗн аркине сирсе, Чернявкин сӗтел хушшине ларчӗ, ҫӗлӗкне хӑйпе юнашар хучӗ, кусем пурте — вӑл васкаманнине тата мӗн тӑвас тенине те вӑраха хӑварасшӑн мар пулнине палӑртаҫҫӗ.

Раскинув полы полушубка, Чернявкин сел за стол, положил рядом шапку, — все это означало, что хотя он и не спешит, но и не намерен особо медлить с выполнением служебного долга.

III // .

Марийка мӗнле ларнӑ ҫавӑн пекех, пӳрт стени те хупӑрласа илме пултарайман инҫете тинкерсе, пӗр хускалмасӑр ларчӗ.

Марийка сидела, не меняя позы, неподвижно смотря в даль, которую не могли заслонить от нее стены избы.

III // .

Фаддеевнӑна ӑсатса ярсан, Анфиса Марковна хӑй вырӑнне ларчӗ.

Проводив Фаддеевну, Анфиса Марковна вернулась на свое место и сказала:

I // .

Вӑл пурте шӑпланиччен кӗтсе ларчӗ.

Она дождалась полной тишины.

I // .

Анфиса Марковна сӗтел хушшине кӗрсе ларчӗ, типшӗм пӳрнисемпе ҫиттине тыткаласа пӑхрӗ; унӑн маччаналла пӑхакан куҫӗсем ҫамрӑксенни пек ҫуталса кайрӗҫ, кӑштах шуралма ӗлкӗрнӗ сӑн-пичӗ ҫинче кӑмӑлне хытарни палӑрчӗ, хӗрӗсем ҫакна ӑнланса илчӗҫ: амӑшӗ паха та питӗ кирлӗ япала ҫинчен кӗтмен ҫӗртен каласа парасси килнине хӑй ӑшӗнче тытса тӑрать иккен.

Анфиса Марковна присела у стола, потрогала суховатыми пальцами скатерть; черные глаза ее заблестели свежо, в чертах слегка побледневшего лица отразилось усилие, и дочери поняли, что она удерживает себя от внезапного желания поведать им что-то необычайно важное.

I // .

Сергей, хут листине илсе, кровать ҫине ларчӗ.

Куҫарса пулӑш

XVIII // .

Ирина, каялла тураса якатнӑ хура ҫӳҫне минтер ҫине саркаласа, кровать ҫине кӗрсе выртсан, Сергей чӑматанран хутсем хунӑ папкине туртса кӑларса, чӗнмесӗр сӗтел патне пырса ларчӗ.

Куҫарса пулӑш

XVIII // .

«Эх, ҫаплах пултӑр ӗнтӗ, кайӑпӑр» — шутларӗ те Сергей, Иринӑна малтан кӗртсе, чӑматанне лартрӗ, ирӗк те питӗ канлӗ ларкӑч ҫине кӗрсе ларчӗ.

Куҫарса пулӑш

XVIII // .

Тимофей Ильич, тем-тем шухӑшласа, пӗр самант чӗнмесӗр ларчӗ, унтан начаркка та сарлака хулпуҫҫине ҫӗклесе илчӗ:

Куҫарса пулӑш

XVI // .

Сергейӗн ларасси те, калаҫасси те килмен: унӑн райисполкомра та, килте те темӗн чухлӗ ӗҫ, анчах вӑл ашшӗне итлерӗ те унпа юнашар ларчӗ.

Куҫарса пулӑш

XVI // .

— Канашлама кайнӑ пулӗ-ха? — Тимофей Ильич тенкел ҫине ларчӗ те табак тусанӗпе вараланса пӗтнӗ енчӗк кӑларчӗ.

Куҫарса пулӑш

XVI // .

Вӗсем пӗрер ҫӑвар тӗтӗм кӑларса яма кӑна ӗлкӗрнӗччӗ, кӑвак тӗтӗм ҫӗлӗксем ҫинче явкаланса сывлӑша та саланаймарӗ, юханшывӑн тепӗр енче ҫыран хӗрне «эмка» ҫитсе тӑчӗ, вӑл шыв хӗрнех ҫитрӗ те, шыв сикки урлӑ мӗнле майпа лайӑхрах каҫма пуласси ҫинчен шутланӑ пек, чарӑнса ларчӗ.

Куҫарса пулӑш

XV // .

Паллах, пирӗн хушӑра ҫамрӑк Геройсем те пурччӗ, анчах Иосиф Виссарионович пирӗн пата, стариксем ҫывӑхнерех ларчӗ.

Куҫарса пулӑш

XII // .

Егор сысна курӑкӗн пысӑк та симӗс ҫулҫине татса илчӗ те, ун ҫинче темскер вуласшӑн пулнӑ пек, ӑна ҫавӑркаласа пӑхрӗ, кӑшт вӑхӑт чӗнмесӗр ларчӗ.

Куҫарса пулӑш

XII // .