Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Хамӑн пурнӑҫпа ют ҫын пурнӑҫӗ тӗлӗшпе эпӗ тем пек сӳрӗк, кӑсӑксӑр пулин те — ҫапах малашнехи сцена манӑн кӑмӑл-туйӑма аванах мар витӗм кӳчӗ.

Как ни был я равнодушен к своей и чужой жизни, все же последующая сцена произвела на меня весьма неприятное впечатление.

III. Никампа нимӗн валли те мар // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

— Куна вӑл нимӗн кӑсӑксӑр тенӗ пек, ҫак самантра хӑй пачах урӑх япала ҫинчен шухӑшланӑ пек, каларӗ.

 — Она сказала это почти без интереса, словно думала сейчас совсем о другом.

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.