Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑлтах (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эпӗ кӑлтах ӑнкарма пуҫлатӑп, — терӗ Пӗчӗк принц.

— Я начинаю понимать, — сказал Маленький принц.

XXI // Юрий Артемьев. Сент-Экзюпери Антуан де. Пӗчӗкҫеҫ принц: аллегориллӗ повесть-юмах. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 64 с.

Алешка пӑшал пенисенчен те, шашкӑллӑ юланутсенчен те хӑраманччӗ, анчах Степан «хохолсене хӗнеме тытӑнаҫҫӗ» тесен, унӑн чӗри кӑлтах сикрӗ, вӑл Агриппина патне пырса унӑн чул пек ҫирӗп пӗҫҫисем ҫумне хӗсӗнсе тӑчӗ.

Алешка не испугался ни выстрелов, ни всадников с шашками, но когда Степан выговорил: «начнут пороть хохлов», у Алешки затошнило под ложечкой, подошел к Агриппине, прижался к ее каменному бедру.

9 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн Игнат пуҫӗ хулпуҫҫи ҫинелле кӑлтах усӑннӑ, йывӑр пӗвӗ кресло ҫинчен вӑраххӑн ҫӗр ҫине шуса аннӑ, калӑн, ӑна хура ҫӗр вӑйпах туртса илнӗ, тейӗн.

Вслед за тем голова Игната откачнулась на плечо, а его грузное тело медленно поползло с кресла на землю, точно земля властно потянула его к себе.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хреснашшӗ Фома ҫумӗнчен кӑлтах сиксе ларнӑ, унтан, куҫӗсене кулӑшлӑн чармакласа, шиклӗн калаҫма пикеннӗ:

Крестный отшатнулся от Фомы и, смешно вытаращив глаза, испуганно заговорил:

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома, ҫӳҫенсе кайса, чӳрече патӗнчен кӑлтах пӑрӑнса ларнӑ.

Фома, вздрогнув, откачнулся от окна.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Артиллеристсем хӑйсен командирӗ — Дед Мороз ертсе пынипе малтанхи туппа ҫӗклесе кӗпер ҫине ҫитсе кӗрсенех ман чӗрем кӑлтах сиксе илчӗ.

Когда артиллеристы под командой Деда Мороза, своего «папаши», как они его называли, тащили по мосту первую пушку, сердце сжалось.

Припять ҫинчи ҫапӑҫу // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Возрождени художникӗсен альбомне пӑхса ларатӑп та ак, Маринка хулпуҫҫи урлӑ пырса кармашать: «Венера Джорджоне? Ах, мӗнешкел илем! Мӗн тери юратнӑ вӗсем пурнӑҫа пурте!..» — тет — чӗрем кӑлтах сикет ман: ҫак художниксем шӑпах пурнӑҫа юратса ӗҫлени ҫинчен шухӑшлаттӑм вӗт эпӗ ҫав самантра!

Но листаю я альбом художников Возрождения, Маринка заглянет через плечо: «Венера Джорджоне? Ах, какая прелесть! Какие они все были жизнелюбы!..» — и сердце у меня ответно екнет: именно о жизнелюбии этих художников думал и я в ту минуту.

6 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Птаха кӑлтах каялла чакрӗ.

Птаха отшатнулся:

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Ҫав вӑхӑтра Владислав, кӑлтах пырса тӗкӗнсе, ӑна урайне ӳкерчӗ.

Но Владислав резким толчком повалил девушку на пол.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Прохор чӗри кӑлтах сикрӗ.

Сердце у Прохора дрогнуло.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Господин ватӑ казак йӗнерӗ ҫинче кӑлтах сикрӗ те хӗлӗх пек кӑрӑнланса ларчӗ.

Господин старый казак дрогнул на седле и вытянулся в жилу.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вахмистр учӗ урине кӑлтах ҫӗклерӗ, анчах та тихана тапма хӑяймарӗ, хӗрхенчӗ пулас.

Конь вахмистра вскинул задок, но ударить не решился, пожалел, видно.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Шаповаленко хӗлӗх евӗр туртӑнса тӑсӑлчӗ те аллине кӑлтах карттусӗн сӑмси ҫумне авса хучӗ.

Шаповаленко вытянулся в струнку и приложил руку к козырьку.

X // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Хӗлӗхӗсем тӑрӑх сӗркӗчӗпе пӗрре сӗрсе ярать те — сан чӗрӳ кӑлтах туса илет, тепре сӗрсе ярать те — сан чӗрӳ вара ӑна итлесе каҫсах каять; Зобар хӑй кулкаласа ҫеҫ калать купӑсне.

Проведет, бывало, по струнам смычком — и вздрогнет у тебя сердце, проведет еще раз — и замрет оно, слушая, а он играет и улыбается.

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех