Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

капуцин (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Капуцин малтанхиллех силленет; пит ҫӑмартисене хӑмпӑлатса вӗчӗхӳллӗн пуҫне тӑсрӗ, акӑ пӑшала курчӗ те шӑлне ҫилӗллӗн шатӑртаттарать.

Капуцин продолжал раскачиваться; оттопырив щеки, он сердито вытянул морду и, разглядев ружье, гневно скрипнул зубами.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Бекеко пуҫне кӑмӑллӑн сӗлте-сӗлте, куҫӗсене хӗсе-хӗсе кулать, чӗр чуна аялалла анма паллӑ парса аллисемпе хӑлаҫланать, анчах темӗн те пӗлекен капуцин шанмасӑр тата канӑҫсӑррӑн шӑхӑркалать, вӑхӑт-вӑхӑтпа пит-куҫне йӗрӗнчӗклӗн хуҫлаткалать.

Бекеко дружелюбно кивал, подмаргивал и знаками приглашал зверя спуститься вниз, но опытный капуцин посвистывал недоверчиво и тревожно, по временам строя отвратительные гримасы.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Ҫаплах, йӗнерлемесӗрех, Пардона вӑл ыйӑхлӑ урамсем тӑрӑх Санта-Крус чиркӗвӗ хыҫӗнчи пушӑ тӑкӑрлӑка ҫитиччен илсе пынӑ; кунта ӑна хӑвӑрт йӗнерленӗ те, ҫавӑрӑнса пӑхмасӑр Капуцин хапхи еннелле, татах та инҫерех, Толедо ҫулӗпе юрттарнӑ.

Так, неосёдланным, он провёл Пардо по сонным улицам до пустынного переулка за церковкой Санта-Крус, здесь наскоро оседлал его и, не оглядываясь, поскакал к Капуцинским воротам и дальше, за ворота, по Толедской дороге.

Иккӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Анчах эпӗ ӑна хам Филиппа нихӑш енчен те пӗр пек мар пулни ҫинчен тата манӑн пӗр капуцин та ҫукки ҫинчен каласа ӑнлантартӑм.

Но я растолковал ей, что между мною и Филиппом нет никакого сходства и что у меня нет ни одного капуцина…

Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех