Шырав
Шырав ĕçĕ:
забыть (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Не забыть мне наш уютный дом, Наш очаг, душе навеки милый Где за старым липовым столом Молоком парным ты нас поила.
«Эс те аллӑ, эп те аллӑ…» // Влас Паймен. «Тӑван Атӑл». — 1974, 2№ — 50–65 с.
Не забыть тебя вовек!
Вуннӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Напрасно я забыть ее стараюсь И страсть хочу рассудком победить… тесе юрласа ячӗ те вӑл, астумасӑр кресла ҫине ларчӗ, анчах сасартӑк сиксе тӑчӗ, тумтирӗ ҫинчи тусана шӑлса тасатрӗ.
II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Страницăсем:
- 1