Чӑваш чӗлхин икчӗлхеллӗ ҫӳпҫи

Мускав вӑхӑчӗпе 5 с. те 07 мин».

5 ч. 07 мин. по московскому времени».

4 сыпӑк // .

— Мускав вӑхӑчӗпе виҫӗ сехет те вуникӗ минут, — ответлерӗ вӑл радио сасси пек.

— Три часа двенадцать минут по московскому времени, — отвечал Дёма голосом громкоговорителя.

3 сыпӑк // .

Ял мӗнле пуҫланса кайнин хавхи те чаплӑ, Ылтӑн Уртан «ылтӑн» тапхӑрӗпе, Узбек хан вӑхӑчӗпе ҫыхӑнтарнӑ.

Куҫарса пулӑш

Ишек // Наг ТУРАН. Самант, 2013, 11№

Ун умӗнчи сӗтел ҫинче ик тӗрке тетрадь, хӑй вӑл куҫлӑхлпа, вӑхӑчӗпе аллинчи ручкине йӑнӑшсене пӗр хӗрхенӳсӗр турта-турта хуратчӗ.

Две большие кипы лежали подле него на столе, и он сидел в очках и читал, держа наготове руку с пером и время от времени безжалостно подчёркивая ошибки.

Саккӑрмӗш сыпӑк // .

Вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе эпӗ сехӗрленсе каятӑп — ытла та чӑн-чӑн ҫапӑҫу майлах-ҫке, чӑнах ӗнтӗ, пытарса пытарӑнмасть, ӑна-куна эпир халиччен картина ҫинче анчах курнӑ пулсан та…

Мне минутами становилось страшно — так это было похоже на настоящие сражения, по крайней мере на те, что были нарисованы на картинах…

7 сыпӑк // .

Чарӑлса кайнӑ куҫӗсем хӑрушшӑн йӑлтӑртатаҫҫӗ; вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе хӑй чӗтресе илет те, ӗнерхине аса илнӗ пек пулса, хӑйне пуҫӗнчен ярса тытать.

Выразительные глаза его страшно вращались кругом; порою он вздрагивал и хватал себя за голову, как будто неясно припоминая вчерашнее.

Фаталист // .

Вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе унӑн тутисем хускалкалаҫҫӗ… кӗл тӑватчӗҫ-ши вӗсем е ылханатчӗҫ-ши.

Ее губы по временам шевелились: молитву они шептали или проклятие?

Фаталист // .

Слободкӑри ҫырма хӗррине туса лартнӑ пӳртсенчен пӗринче ытла ҫуттӑн курӑннине асӑрхарӑм; вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе йӗркесӗр шавлани те, кӑшкӑрашни те илтӗнет, унта ҫар ҫыннисем ӗҫкӗ ӗҫеҫҫӗ ӗнтӗ.

В одном из домов слободки, построенном на краю обрыва, заметил я чрезвычайное освещение; по временам раздавался нестройный говор и крики, изобличавшие военную пирушку.

Июнӗн 12-мӗшӗ // .

Вӑхӑчӗпе урамра ут чупни те нагаец урапи чӗриклетни илтӗнет, тутарсен хурлӑхлӑ юрри янрать.

Порою звучный топот коня раздавался по улице, сопровождаемый скрыпом нагайской арбы и заунывным татарским припевом.

Майӑн 16-мӗшӗ // .

— Ҫапла, — терӗ Максим Максимыч каярахпа, нимӗн те пулса иртмен пек кӑтартма тӑрӑшса, тарӑхнӑ май ун куҫӗсем вӑхӑчӗпе куҫҫулӗпе йӑлтӑртатса тӑратчӗҫ пулин те: — Эпир унпа чӑнах та туслӑччӗ, анчах эпир туслӑ пулни мӗнех тӑтӑр иккен хальхи ӗмӗрте! — терӗ вӑл кулянса.

— Да, — сказал Максим Максимыч наконец, стараясь принять равнодушный вид, хотя слеза досады по временам сверкала на его ресницах, — конечно, мы были приятели, — ну, да что приятели в нынешнем веке!..

Максим Максимыч // .

Лашисене кӳлнӗччӗ ӗнтӗ, пӗкӗ ункинче вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе шӑнкӑрав янраса тӑрать, лакейӗ те пурте хатӗрри ҫинчен пӗлтерме Печорин патне икӗ хутчен те пычӗ, анчах Максим Максимыч ҫапах килмест-ха.

Лошади были уже заложены; колокольчик по временам звенел под дугою, и лакей уже два раза подходил к Печорину с докладом, что все готово, а Максим Максимыч еще не являлся.

Максим Максимыч // .

Ҫӗрле вӑл аташма пуҫларӗ, пуҫӗ вӗриччӗ унан, вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе вӑл пӗтӗм тӑлппӑвӗпе сивӗ чир тытнӑ чухнехи пек чӗтренсе илчӗ, ашшӗ ҫинчен те, шӑллӗ ҫинчен те темле ҫыхӑнусӑр сӑмахсем калакаласа аташрӗ; унӑн ту хушшинелле, килне каясси килчӗ пулас…

Ночью она начала бредить; голова ее горела, по всему телу иногда пробегала дрожь лихорадки; она говорила несвязные речи об отце, брате: ей хотелось в горы, домой…

Бэла // .

Вырмапа ҫыхӑннӑ лару-тӑрӑва иртнӗ тунтикунхи ӗҫлӗ канашлура сӳтсе явнӑ май ЧР ял хуҫалӑх министрӗ С.Артамонов ӗҫҫи тапхӑрӗн пуҫламӑшне йыврӑлӑх кӳнӗ ҫанталӑк условийӗсем малашне те лӑпкӑлӑх кӳмӗҫ, республикӑн пӗтӗм территорийӗнчех вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе ҫумӑр ҫусах тӑрӗ тесе палӑртнӑ.

Куҫарса пулӑш

Палӑртнӑ тӗллевсем пурнӑҫланччӑрах // И.ДАНИЛОВА. Хӗрлӗ ялав, 2019.08.16

Ҫак тӑрмашу сехете яхӑн тӑсӑлчӗ, вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе пӗр шанчӑк та ҫук пекех туйӑнчӗ.

Возня эта продолжалась около часа и порой казалась безнадежной.

8 сыпӑк // .

Пӑтранчӑк хум вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе ӑна хупласах лартрӗ, анчах та вӑл пӗтӗм вӑйне пухсах кӗрешрӗ-ха, шывран сике-сике тухса пӑра малти урисенчи такансемпе чавма тытӑнчӗ.

Мутная волна порой уже захлестывала ее, но она еще отчаянно боролась, выскакивала из воды и начинала царапать лед подковами передних ног.

7 сыпӑк // .

Анчах ҫапах та, вӑхӑчӗ вӑхӑчӗпе вырӑн ҫитменнине пула, койкӑсене коридорсене лартма тӳр килнӗ.

И все же порой приходилось ставить койки в коридорах.

1 сыпӑк // .

Вӑхӑчӗпе, значӑт, правительство та тен пулӑшу парӗ.

А там, глядишь, и помощь нам будет от правительства, значит.

16 сыпӑк // .

Юр ҫине тӑрӑна-тӑрӑна, кӑкӑрӗпе пӳлӗнсе, вӑхӑчӗпе ӑнран кайса, чарӑнмасӑр шурӗ вӑл, — умри тӳпем вырӑна ҫитме васкарӗ: унтан ял курӑнма тивӗҫлӗ, тесе шутларӗ Алексей.

Алексей полз, задыхаясь, падая лицом в снег, теряя сознание от напряжения, полз, торопясь скорее добраться до гребня пригорка, с которого, наверно, должна быть видна спасительная деревня.

11 сыпӑк // .

Унӑн аялалла пӑхакан куҫӗсенче вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе алхасакан хӗм ялкӑшса илчӗ.

В его опущенных глазах нет-нет да и продёргивалась сквозь ресницы синяя озорная искорка.

18 сыпӑк // .

Ытла та кӑмӑла кайнӑ ӑна кӑвак куҫлӑ, сарӑ ҫӳҫлӗ, начаркка, ҫав вӑхӑтрах мӑнкӑмӑллӑ, вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе хаяр, чӑн-чӑн пӗчӗк кӗтӳҫӗ пек ача.

Уж очень ему нравился этот синеглазый, заросший русыми волосами, худенький, вежливый и вместе с тем гордый, а временами даже и злой парнишка, настоящий «пастушок».

7 сыпӑк // .