Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Винокурӑн лутра кӗлетки хытӑ кулнипе каллех чӗтренме те хускалма тытӑнчӗ.

— И низенькое строение винокура расшаталось снова от громкого смеха.

IV. Йӗкӗтсем ашкӑнаҫҫӗ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫак сӑмахсене каланӑ хыҫҫӑн винокурӑн пӗчӗк ҫеҫ куҫӗсем ҫухалчӗҫ; вӗсем вырӑнне хӑлха таранах ҫутӑ пӑйӑркисем тӑсӑлчӗҫ; хытӑ кулнипе пӳ-сийӗ чӗтренме тытӑнчӗ, хаваслӑн кулакан тутисем самантлӑха мӑкӑрланакан чӗлӗмне пӑрахрӗҫ.

По произнесении сих слов глазки винокура пропали; вместо их протянулись лучи до самых ушей; все туловище стало колебаться от смеха, и веселые губы оставили на мгновение дымившуюся люльку.

IV. Йӗкӗтсем ашкӑнаҫҫӗ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.