Шырав
Шырав ĕçĕ:
Яцко (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Тӗрӗссине калас пулсан сана, — ҫавӑрттарса пуҫларӗ Яцко, — йекӗтрен ӗҫ тухмаллах.— Вообще я должен тебе сказать, — длинно начал Яцко, — из парня толк будет.
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
— Вакунсем тӗлӗшпе чӑрмав пулмасан, пӗр ҫаврӑм тӑватпӑрах! — калаҫӑва хутшӑнчӗ Яцко бригадир.— Цикл сделаем, если порожнячком обеспечат, будь они неладны! — вмешался в разговор бригадир Яцко.
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Страницăсем:
- 1