Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тахҫанах сăмах пирĕн базăра пур.
тахҫанах (тĕпĕ: тахҫанах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чӑн та ӗнтӗ, ку тахҫанах пулнӑ, ҫапах вӗсем кунта кӗрсе ҫӗр каҫнӑ.

Правда, давно, но все же они сюда заходили.

Хӗллехи поход // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 105–114 с.

Инҫет Хӗвелтухӑҫне Владимир Клавдиевич Арсеньев тахҫанах, ҫур ӗмӗр каяллах, пырса тухнӑ.

Давно, в конце прошлого века, молодым офицером приехал Владимир Клавдиевич.

Инҫет хӗвелтухӑҫ тишкеревҫи // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 3–7 с.

Кил хуҫи самах май хӑйӗн тата мӗн ӗҫ тумаллине асӑнать е сехет ҫине пӑха-пӑха илет пулсан, хӑнан тахҫанах кайма вӑхӑт ҫитнӗ.

Если хозяин скажет вскользь о чем-то несделанном или взглянет на часы, значит гость уже задержался.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Тахҫанах.

Давным-давно.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тепӗр хут вӑраннӑ чух кун тахҫанах ҫутӑлнӑччӗ ӗнтӗ, пӗлӗтпе хупланнӑ хӗвел ҫути ҫеҫ курӑнмарӗ.

Когда он проснулся во второй раз, день вовсю разгулялся, хотя солнце пряталось за плотными облаками.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хама тахҫанах вӑрманти чи ҫӳллӗ ӑвӑс туратӗнчен ҫакса вӗлерессе кӗтетӗп…

Меня давным-давно следовало повесить на самой высокой осине…

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чим-ха, куккӑшӗ ӑна тахҫан, чӑн та, темӗн асӑнтарнӑччӗ, тахҫанах каланӑччӗ-ха ӑна: «Ильяс, хӑҫан та хӑҫан иртес кунра йывӑр киле пуҫласан, тӳрех хамӑр пата пыр», — тенӗччӗ вӑл.

Ильяс помнит, как тот однажды сказал ему: «Ильяс, если тебе когда-нибудь будет трудно в жизни, сразу приходи ко мне».

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Емельянов колонни тахҫанах колхозсем тӑрӑх сапаланса пӗтнӗ ӗнтӗ.

Колонна Емельянова давно уже разбрелась по колхозам.

9 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Пчеловод пулма эпӗ тахҫанах вӗрентӗм, халӗ мана ҫав куҫа курӑнман шыв канӑҫ памасть.

На пчеловода я давно уже сдала, теперь меня за сердце вода эта невидимая взяла.

7 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Машинӑсем тахҫанах тырӑ леҫме кайнӑ пулас, кам пӗлет вӗсем хӑҫан таврӑнассине.

Колонна, должно быть, давно уже снялась на вывозку хлеба, и кто ее знает, когда она будет обратно.

3 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Вилнӗ амӑшӗ кӳршӗри Надежда Георгиевнӑна час-часах: унӑн пуҫӗ вут пекех ӗҫлет, пысӑкрах пӗлӳ пулсан, вӑл тахҫанах гараж заведующийӗ е механик пулмалла, тетчӗ.

Покойная мать часто говорила соседке Надежде Георгиевне, что у него голова — огонь и что при хорошем образовании он давно был бы завгаражом или механиком.

1 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Транзисторлӑ приемниксен хӑшпӗр хуҫисем урамсенче тахҫанах громкоговорительсем ҫуккине асӑрхаймарӗҫ пулмалла-ха.

Некоторые владельцы транзисторных приемников не обратили внимание на то, что на улицах уже давно исчезли громкоговорители.

Урамра // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Стенасем ҫине: «Тупӑсенчен пенӗ чух ку енне ан тӑрӑр» тесе асӑрхаттарса ҫырнисем тӗл пулкалаҫҫӗ, анчах пӗтӗм халӑх тӑрӑшнипе хавхаланнӑ Ленинград ҫыннисем тахҫанах ҫуртсене юсама, чӳречесене лартма, ҫулсене асфальтпа якатма тытӑннӑ.

Со стен еще предостерегали надписи: «Эта сторона опаснее при артиллерийском обстреле», но ленинградцы, окруженные заботой и помощью всей страны, давно уже ремонтировали дома, вставляли стекла, выравнивали и заливали асфальтом мостовые.

Пӗтӗм чӗререн // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

«Тӑлӑх» сӑмаха эпир тахҫанах маннӑ, анчах вӑл хӑй ҫинчен хаяррӑн астутарать.

«Сирота» это почти забытое у нас слово — сурово и требовательно напомнило о себе.

Пӗтӗм чӗререн // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

— Эпӗ сире тӗл пуласси ҫинчен тахҫанах шухӑшланӑ…

— Мне давно хотелось повидать вас…

Ҫар корреспонденчӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ҫапла, хӑйне Таня ятне панӑ чух вӑл, тахҫанах вилнӗ хӗр ҫинчен шухӑшланӑ…

Да, конечно, это о той далекой, давно погибшей девушке думала она, когда назвала себя Таней…

«Таня» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

— Эпӗ тахҫанах пӗлнӗ… пурне те пӗлнӗ, — тет вӑл куҫҫулӗ витӗр.

— Я давно уже знаю… все знаю, — глухо, сдавленно повторял он.

«Таня» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Вӗсен савӑнӑҫлӑ сӑнӗсене пӑхсан, тӑван килпе ашшӗ-амӑшӗсенчен уйрӑлса инҫете каясси тахҫанах хӑнӑхнӑ япала пек туйӑнать.

Глядя на их веселые лица, можно сказать, что они делали вид, будто разлучаться с домом и с родными для них привычное дело.

Тухса кайни // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

— Мӗн тӑвӑн-ха ӗнтӗ, куна тахҫанах кӗтсе тӑмалла пулнӑ, — терӗ вӑл шухӑшлӑн.

— Ну что ж, этого надо было ждать, — сказал он задумчиво.

Июнӗн ҫирӗм иккӗмӗшӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

— Эпӗ вӗрентекен предметпа вӑл тахҫанах ытти ачасене хуса ҫитнӗ.

— По моему предмету она давно уже догнала.

«Килет ешӗл ҫуркунне» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех