Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пырса (тĕпĕ: пыр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Гаврик Петяна застава начальникӗ патне пырса ачаш саспа: — Господин офицер, пире тепӗр енне каҫма ирӗк парӑр, эпир юлташпа ав ҫав пысӑк кӑвак ҫуртра пурӑнатпӑр, анне эпир час таврӑнманнишӗн пӑшӑрханать пулмалла, — тесе тилмӗрсе ыйтма вӗрентнӗ.

Гаврик научил Петю подходить к начальнику заставы и жалобным голосом говорить: — Господин офицер, разрешите нам перейти на ту сторону, мы с товарищем живем вон в том большом сером доме, мама, наверное, сильно беспокоится, что нас так долго нет.

XXXVI. Йывӑр сумка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Юлашкинчен ӑна пурнӑҫлама ҫӑмӑл та тӗлӗнмелле шухӑш пырса кӗчӗ.

Наконец ему в голову пришла удивительно простая и вместе с тем замечательная мысль.

XXXV. Таса парӑм // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ун пуҫне мӗнле майпа пуясси ҫинчен пит нумай шухӑшсем пырса кӗнӗ, — анчах вӗсене е пурнӑҫлама май пулман, е, пурнӑҫлас пулсан та, пысӑк айӑпа кӗмелле.

Мальчик перебрал тысячи способов быстрого обогащения, но все они были или слишком фантастические, или слишком преступные.

XXXV. Таса парӑм // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Каҫхине ашшӗ ӑна яланхи пек пырса чуптумарӗ.

Отец не поцеловал его как обычно на ночь.

XXXV. Таса парӑм // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл ҫавӑнтах тӗкӗр сӗтелӗ ҫине лампӑпа тутӑрне хучӗ те, алӑкран пырса кӗчӗ.

Она тотчас положила на подзеркальник стекло и тряпку и появилась в дверях.

XXXV. Таса парӑм // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя чӗри патне юн пырса капланчӗ.

Кровь прилила к Петиному сердцу и тотчас отхлынула.

XXXV. Таса парӑм // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик аслашшӗне Иосиф Карлович патӗнче хӑварчӗ, ӑна пырса курма сӑмах пачӗ те тухса кайрӗ.

Гаврик оставил дедушку у Иосифа Карловича, обещал заходить и вышел.

XXXIV. Подвалра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик таткаланнӑ кӗҫҫепе сӑрнӑ алӑка пырса шаккарӗ.

Гаврик постучал в дверь, обитую рваным войлоком.

XXXIV. Подвалра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хумсем пырса ҫапӑннӑ сасӑ ҫыран хӗрринчи шӑтӑксенче кӗрлет.

Удары волн отдавались в пещерах берега.

XXXIV. Подвалра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Матрос таҫтан кӑвак ҫутӑпах пырса тухать те, ҫавӑнтах таҫта кайса ҫухалать.

Матрос приходил откуда-то на рассвете и быстро исчезал.

XXXIV. Подвалра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫапах та пӗр ҫын, чӳрече патне чупса пырса, чул ҫине тӑрса кӑшкӑрса ярать: «Сывӑ пултӑр ирӗклӗх!»

А вольный один все-таки успел подбежать к окну, стал на камень и как закричит: «Да здравствует свобода!»

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Халӑх ушкӑнӗ патне урапа пырса тӑчӗ.

К толпе подкатили дрожки.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Чӑнах та шурӑ ҫине хурапа ҫырнӑ: никама та пырса тӗкӗнмелле мар право, совесть ирӗклӗхӗ, сӑмах ирӗклӗхӗ, пухусемпе союзсен ирӗклӗхне парас!..

Действительно — черным по белому: даровать неприкосновенность личности, свободу совести, слова, собраний и союзов.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах ашшӗ ҫыру сӗтелӗ патне пырса пӗр ещӗкне уҫрӗ те тӗлӗнсе кайнӑ ачана пӗр илемлӗ картинкӑллӑ шоколад тыттарчӗ.

Но тут отец молча подошел к письменному столу, отомкнул его и подал совершенно ошеломленному мальчику плитку шоколада с передвижной картинкой на обертке.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫав вӑхӑтра лавкана хӗҫ тытнӑ городовойсем пырса кӗрсе, ӑна темӗнле вӑрттӑн ӗҫ тунӑшӑн, извозчик ҫине лартса участока илсе кайса хупнӑ пулсан та Петя питех тӗлӗнмен пулӗччӗ.

Петя, пожалуй, не удивился бы, если бы в эту минуту в лавочку спустились городовые с шашками и отвезли его на извозчике в участок за соучастие в некоем тайном и постыдном преступлении.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кун пек каҫсенче Петя, чӳрече патне пырса, чӳрече хуппине уҫса урамалла пӑхма та хӑрать.

В такие вечера Пете было даже страшно подойти к окну и, приоткрыв ставни, посмотреть на улицу.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ӑҫта пырса ҫитрӗн эсӗ телейсӗр Россия!

До чего ты дошла несчастная Россия!

XXXI. Лафет ҫинчи ещӗк // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тупӑк вокзал сачӗ патне пырса ҫитсен, чугун хӳме ҫине пӗр студент хӑпарса тӑчӗ.

Когда процессия поравнялась с вокзальным сквером, на чугунной решетке появился студент.

XXXI. Лафет ҫинчи ещӗк // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик Петя патне ҫывӑхрах пӗшкӗнчӗ, ун ҫӑварӗ патнех пырса, сухан шӑрши сывласа ҫапла каларӗ:

Гаврик совсем близко наклонился к Пете и прошептал ему в самый рот, дыша луком:

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Пичче, ан хӗнӗр ӑна, вӑл — старик! — терӗ Гаврик куҫҫульпех макӑрса пристав патне чупса пырса.

— Дядя, не бейте его, он — старик! — со слезами отчаяния закричал Гаврик, бросаясь к приставу.

XXVII. Асатте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех