Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрринче (тĕпĕ: хӗрӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Витюшка таҫта ҫыран хӗрринче тупнӑ та…
Витюшка где-то подобрал на берегу…

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Вырка хӗрринче ҫак кунсенче кунӗн-ҫӗрӗн хӗрӳ ӗҫ вӗресе тӑчӗ.
На берегу Вырки в эти дни кипела работа.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Пӑртакран иккӗш те Сашӑсен пӳрчӗ патӗнчен кӑшт аяккарахра, чӑнкӑ ҫыран хӗрринче тӑраҫҫӗ.
Стояли они на обрыве поодаль от Сашиного дома.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Колхоз ҫинчен калаҫнине халӗ ӗнтӗ Саша халӑх пухӑнакан вырӑнсенче пур ҫӗрте те — шыв хӗрринче те, ҫӑл патӗнче те, кооперативра та, аслашшӗ патӗнче тимӗрҫ лаҫҫинче те — илтме пуҫларӗ.
Разговор о колхозе Саша слышал теперь всюду, где собирались люди: на речке, у колодца, в кооперативе, у дедушки в кузнице.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Саша ялта мӗнле те пулин сасӑсем илтӗнсе каяссине темиҫе кун хушши пӑлханса итлерӗ, шыв хӗрринче пӗчченех сӑнаса ҫӳрерӗ, ҫывӑхри вӑрмана кая-кая килчӗ, фашистсен куҫне тӗл пуласран та хӑраса тӑмарӗ.
Много дней еще Саша тревожно прислушивался ко всякому шуму на селе, бродил один по берегу реки, рискуя попасться на глаза фашистам, пробирался за село, в ближний лес.

29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ӑна пӑшал пенӗ пек, шыв хӗрринче ҫын йынӑшнӑ пек илтӗнет.
Ему чудились выстрелы, слышались стоны, доносившиеся с реки.

Шыв хӗрринче шӑп, анчах Саша унта пырса ҫитнӗ вӑхӑтра сукмак ҫинче икӗ нимӗҫ салтакӗ курӑнса кайрӗ.
На берегу было тихо, но, когда мальчик уже собирался спуститься к воде, на тропинке показались два немецких солдата.

Шыв хӗрринче пушӑ аптечка ещӗкӗ выртать.
На берегу валялся пустой ящик из-под аптечки.

26 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Шыв хӗрринче кӑвак йӗмпе пир кӗпе тӑхӑннӑ ватӑ мучи тӑрать.
На берегу стоял дряхлый дед в серых штанах и холщовой рубахе, завязанной шнурочком у ворота.

— Вӑрман хӗрринче, ҫамрӑк чӑрӑшсем ӳснӗ ҫӗрте.
— Да около леса, на опушке, где молодые елки.

25 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Паян эпӗ вӑрман хӗрринче тупӑсем куртӑм!
— Я сегодня на опушке леса орудия видел!

Вӑрман хӗрринче тупӑсем тӑраҫҫӗ, вӗсене хыр турачӗсемпе витсе хунӑ.
На опушке стоят орудия, они завалены срубленными елками.

23 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫул хӗрринче шур чечексем, кӑвакарчӑн куҫӗсем чӳхенсе лараҫҫӗ, шапасем кваклатаҫҫӗ…
Качались ромашки, голубели незабудки, мирно квакали лягушки…

18 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Шыв хӗрринче ачасен хаваслӑ сасси янӑраса кайрӗ.
Над рекой зазвенели веселые голоса.

9 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Шыв хӗрринче ачасем кӑшкӑрашни, ҫуйӑхни кӑна кӗрлесе тӑрать.
Над рекой поднялся шум и визг.

Шоссерен айккинелле пӑрӑнса, шыв хӗрринче привал тума шут тытрӗҫ.
Решили отойти в сторону от шоссе и сделать привал около реки.

Утар шыв хӗрринче ларать, йӗри-тавра темӗн чухлӗ чие ҫырли йывӑҫҫисем.
Пасека над рекой стоит, вся вишеньем поросла.

2 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Пӗтнӗк вӑл нӳрлӗ ҫӗрте ӳсет, — тӗрӗс, ку утта шыв хӗрринче ҫулнӑ.
— Мята на сырых местах растет, — это, верно, около реки косили траву.

Колхозри пионерсем ял хӗрринче, урисене тусан ӑшне чиксе, куҫӗсене хӗвелтен хупласа, мӗн иртенпех хӑнасем килессе кӗтсе ларчӗҫ.
С утра сидели у околицы колхозные пионеры, купая в пыли босые ноги и прикрыв от солнца глаза.

1 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

«Вӑл», — профессор пуҫ купташки ҫине кӑтартрӗ, — ҫак тӗлерех, юханшыв ҫыранӗ хӗрринче, хӑйӗн темӗнле приборӗпе тата атом энергийӗпе усӑ куракан пӑшалпа пулнӑ.
«Он», — профессор указал на череп, — находился примерно здесь, около берега речного потока, с каким-то своим прибором и с оружием, по-видимому использовавшим атомную энергию.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика