Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ялан сăмах пирĕн базăра пур.
ялан (тĕпĕ: ялан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ялан ҫын патӗнче.

— Завсегда присутствует.

13 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Фисгармонипе Шатров сайра хутра кӑна тата начар каланӑ, анчах ялан, хӑй пӗлменнинчен вӑтанмасӑрах, йывӑр япаласене хӑюллӑн суйласа илнӗ, мӗншӗн тесен вӑл ҫынсем пур чухне каламан.

Играл Шатров плохо и редко, но всегда смело брался за трудные для исполнения вещи, так как играл только наедине с самим собой.

Пӗрремӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Пӗррехинче ялан куҫса ҫӳремелли пурнӑҫӑн терчӗсем ҫинчен калаҫса кайрӑмӑр та, вӑл мана: — Епле пурӑнатӑр эсир вӗҫӗ-хӗррисӗр пӗр хулара? Эп пулсан пӗр ҫул та чӑтса пурӑнаяс ҫук, — терӗ.

Однажды, когда разговор коснулся невзгод кочевого быта, он сказал мне: — Как это вы можете жить в городе, столько лет на одном месте? Я не выдержал бы и года.

Тундрӑра // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 165–178 с.

Уссури крайӗнчи кӗркунне ялан тенӗ пекех кӑмӑллӑ тӑрать.

Которыми отличается осень в Уссурийском крае.

Вӑрманти пушар // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 58–60 с.

Эпир ӑна пурте хисепленӗ, ялан пулӑшма тӑрӑшнӑ.

Мы все относились к нему с уважением и всячески старались ему помочь.

Вуту юханшывӗ хӗрринче выҫӑпа аптрани // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 45–57 с.

Ватӑ сунарҫӑсем каланӑ тӑрӑх, тигр ытти чӗрчунсенчен самаях уйрӑлса тӑрать иккен: ялан кӗтмен ҫӗртен пырса тухать-мӗн вӑл ҫын умне.

Охотники говорили, что это зверь особенный: его встречаешь тогда, когда менее всего ждешь.

Йӑнӑш курӑннӑ-мӗн… // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 11–15 с.

Ялан тӑхӑнмалли кӗпе-тум ҫинчен тӑрӑшарах шутлас пулать.

В первую очередь, надо позаботиться о повседневной одежде.

Ҫамрӑксен тумтирӗ // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Йӑрӑмлӑ вельветран ҫӗленӗ кӗпе ялан тӑхӑнма та, праҫникре те аван.

Вельвет в рубчик хорош как для дневного, так и для праздничного платья.

Ҫамрӑксен тумтирӗ // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Тӗрӗс пӑхса ӳстернӗ ача, теттесемсӗр пуҫне ялан кирлӗ пулакан япаласене те кӑмӑллать.

Правильно воспитанному ребенку нравится получать в подарок не только игрушки, но и чисто практические вещи.

Кама мӗн парнелемелле? // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Хитре тӑвас тенӗ кӑмӑл анчах пултӑр, вара сирӗн кӗреке ялан тулӑх та капӑр пулӗ.

Нужно только желание и стол ваш всегда будет выглядеть нарядно и празднично.

Апат лартнӑ сӗтел // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Чӗнмесӗр-тумасӑр хӑвӑр лайӑх пӗлекен, сире ялан хапӑл тӑвакан ҫын патне ҫеҫ кайма юрать.

Можно без приглашения идти только в тот дом, где вы заведомо уверены, что визиту вашему будут рады.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ялан сывӑ ҫӳрекен Эптюш чире хыврӗ, вӑл хӑйӗн килӗнчен те тухмарӗ.

Оказывается, Эптюш приболел и в эти дни не выходил даже из избы.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ак паҫӑр кӑна шухӑшларӑм-ха: ӗнем ман виҫӗ ҫул ӗнтӗ вӑкӑр хыҫҫӑн вӑкӑр тӑвать, сурӑхсем така тӑваҫҫӗ, чӑххӑмсем ялан автан пусса кӑлараҫҫӗ, арӑм тата хӗрача хыҫҫӑн хӗрача ҫуратса тултарчӗ…

Я вот давеча подумал: корова у меня уж три года подряд все бычков приносит, овцы — баранов, куры петушков выводят, а баба моя все мне девок рожает…

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ялан хӑраса пурӑнакан ҫын этем чысӗнчен тухать, — ӑнлантарчӗ Василий Петрович.

Если все время бояться, сам себя уважать перестанешь, — согласился с парнем Василий Петрович.

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Йывӑҫ ҫуртӑн хӑратмӑшӗ ялкӑм вут-кӑвар ҫав, ир те, каҫ та сыхлансах тӑр, ялан сехрӳ хӑпать.

Для деревянного дома огонь главный враг, только и гляди, как бы где не вспыхнуло.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Анчах ялан ӗмӗтленнӗ пек пулмасть-ҫке пурнӑҫра.

Но не всегда в жизни случается так, как мечтается.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вольтановский хыҫҫӑн — тӗксӗм сӑн-питлӗ, ялан тапак туртакан вӑтам ҫулхи чӗмсӗр Еремушкин, колонна вӗҫӗнче — гараж комсоргӗ, Серёжа амӑшӗ юратакан Вера Зотова пырать.

За Вольтановским тянулся пожилой Еремушкин, всегда с цигаркой во рту, молчаливый и мрачный человек, а замыкала колонну Вера Зотова, комсорг гаража, мамина любимица.

1 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Ялан пырса ҫӳрекен ҫынсемпе те сӑпайлӑ пулмалла.

С постоянными посетителями не фамильярничают.

Кафере, столовӑйра, ресторанта // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Халиччен ялан ҫапла тунӑ.

Так оно и бывало всегда.

«Ырӑ ҫул сун мана!» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Трамвайпа кайнӑ чух эпӗ ялан мӗн те пулин вулаканччӗ, анчах вӑл кунхи ир ҫав тери илемлӗ пулнипе, эпӗ площадка ҫине тухрӑм та ҫуллахи ачаш ҫиле ытларах ҫӑтса юлас тесе тӑрӑшрӑм.

Я всегда читаю в трамвае, но это утро было такое хорошее, что я вышла на площадку, чтобы за дорогу вдохнуть побольше ласкового летнего ветра.

Июнӗн ҫирӗм иккӗмӗшӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех