Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ятне (тĕпĕ: ят) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Карточки ҫине ятне пичетленӗ-мӗн, тата алӑпа темскер ҫырса хунӑ, хӗрлӗ чернилпа, тӗрӗсрех каласан — юнпа ҫырнӑ пек туйӑннӑ.

На карточке было что-то написано как будто бы красными чернилами, очевидно кровью.

LII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хӑй ятне илтсен, йытӑ пуҫне ҫӗклерӗ те: — Мантан мӗн пӗлесшӗн-ши? — тесе ыйтнӑ пек, йӗри-тавра пӑхса илчӗ.

Услышав свое имя, собака подняла голову и вопросительно посмотрела кругом, как бы спрашивая, чего от нее хотят.

ХLIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл хӑй аппӑшӗн ырӑ ятне ҫӑлма васканӑ.

Он бросился спасать честь своей сестры.

XXXIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл Техасри обществӑн куҫӗ умӗнче хӑй ятне пӑсса хунӑ.

Он дискредитировал себя в глазах техасского общества.

XXIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫапах та, вӑл хӑйӗн ятне — тискер мустангсене йӑвашлатакан ҫын ятне пӑсас мар тесе — пӗлсе тӑрсах йӗнер илмен.

Однако он сознательно не сделал этого, чтобы не посрамить своей чести укротителя диких мустангов, и, конечно, справился.

XII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хӑй ятне илтсен, йытӑ пуҫне ҫӗклерӗ те хирӗҫ чӗнесси вырӑнне мӑшт! туса ҫеҫ илчӗ.

Собака подняла голову и громко фыркнула вместо ответа.

V сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Морис Джеральд, — терӗ шӑппӑн креолка, тепӗр енче ятне ҫырса хунине асӑрхаса.

— Морис Джеральд! — прошептала креолка, увидя на обратной стороне имя.

III сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Чӑнах, эпир ун ятне ыйтса пӗлменшӗн эпӗ пит кулянатӑп.

— Право, я очень жалею, что мы не узнали его имени.

III сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Манӑн ун ятне ыйтмаллаччӗ.

— Мне следовало бы спросить его имя.

II сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Мӗскӗн Вернон вилес умӗн хут ҫырма ӗлкӗрнӗ, вӑл унта хӑйне вӗлернин вӑхӑтне, сӑлтавне, вӗлерекенӗн ятне кӑтартнӑ.

Несчастный Вернон перед смертью успел написать записку, где указывал время, и причину убийства, и имя убийцы.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хӑй ятне вилӗмсӗрлетме пултаракан «Бенедиктӑн ултӑ ураллӑ кӑпшанкине» тупнӑранпа энтомолог каллех патварланчӗ, ун кӑмӑлӗ уҫӑлчӗ.

Со времени открытия «шестинога Бенедикта», которое должно было обессмертить его имя, энтомолог снова обрел бодрость и хорошее расположение духа.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫапах Дик Сэнд хӑйӗн киммине сых ятне сулахай ҫыранпах тытса пычӗ.

Однако из осторожности Дик Сэнд продолжал все время вести пирогу вдоль левого берега.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Сулахай ҫыран патне тыт! — хушрӗ сых ятне Дик Сэнд.

— Держать к левому берегу! — скомандовал на всякий случай Дик Сэнд.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хӑй ятне илтсен, Динго хаваслӑн вӗрсе ячӗ, Джек, йыттӑн пысӑк пуҫне аллисемпе ҫавӑрса тытса, ачашшӑн шӑла-шӑла унпа калаҫа пуҫларӗ.

Услышав свое имя, Динго весело залаял, и Джек, обняв ручонками большую голову пса и ласково его похлопывая, заговорил с ним:

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вара Африка мантикорин — пичӗ ҫыннӑнни, кӗлетки арӑсланӑнни пек юмахри чӗрчун ятне йышӑннӑ шӑнан — чаплӑ тӗслӗхӗ унра пулатчӗ.

И он обладал бы сейчас великолепным образцом африканской мантикоры — насекомого, которому дали имя сказочного животного, якобы обладавшего лицом человека и туловищем льва.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тата мӗнле те пулин ҫӗнӗ йышши нӑрӑ тупасчӗ ун, унпа хӑйӗн ятне ҫыхӑнтарасчӗ, вара ӑна урӑх ним те кирлӗ марччӗ.

Если бы ему удалось еще найти какого-нибудь нового жука и связать с находкой свое имя, ему нечего больше было бы желать.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫапла вара, ҫак ҫӗнӗлӗхсемпе хӑйӗн ятне чӑна кӑларас шанчӑк пӑчланчӗ.

Итак, рухнули его надежды прославить свое имя этими открытиями!

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Юлашки вӑхӑтра Муани-Лунга вутлӑ шыв, тӗрӗссипе каласан, хӑй ятне тӳрре кӑларманнине туйнӑ.

В последнее время Муани-Лунга уже находил, что «огненная вода», собственно говоря, плохо оправдывает свое название.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Сых ятне эпӗ Булька суранне тар сапрӑм та ӑна ҫунтарса ятӑм.

На всякий случай я посыпал Бульке на рану пороху и зажег его.

Булькӑпа кашкӑр // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Халь вӑл Тома караван каякан хула ятне, ҫул мӗн чухлӗ вӑхӑта тӑсӑласса кӑшкӑрса калама пултаратчӗ те пулӗ.

Теперь он мог бы уже крикнуть Тому название города, куда направляется караван, и сказать, сколько приблизительно может продлиться дорога.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех