Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пурпӗрех сăмах пирĕн базăра пур.
пурпӗрех (тĕпĕ: пурпӗрех) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫакӑн пек кунхине ҫынсем урамалла тухмӗҫ темелле пекчӗ, ял ҫамрӑкӗшӗн пурпӗрех иккен, ирлесе вӗсем хӑйсем купаласа тунӑ тусем ҫинчен тенкелӗсемпе ярӑнчӗҫ, ушкӑнӑн-ушкӑнӑн пухӑнма тытӑнчӗҫ.

В такую погоду никто бы на улицу и носа не высунул, а для молодых все нипочем — вовсю катаются на санках с сооруженных самими же гор.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ман ҫула эс пурпӗрех пӳлес ҫук, Шерпике акка, — терӗ Тухтар та.

— Ты мне поперек дороги, Шербиге-акка, все равно не станешь, — почувствовав поддержку, решительно сказал Тухтар.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар пек ырӑ ҫын ялта та ҫук пек туйӑнать, урӑх эп пурпӗрех никам енне те ҫаврӑнса пӑхас ҫук…

Такого доброго, как Тухтар, в деревне больше нет, и я все равно теперь не погляжу ни в чью сторону…

XV. Чун патӗнчи сӑмахсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Тем мар, пурпӗрех киле каймалла-ҫке…

— Да нет, все равно же домой придется идти.

XV. Чун патӗнчи сӑмахсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шӳтлесе сӑмах хускатнӑ май вӑл, Тухтар пурпӗрех хӑй калайманнине туйса: «Ҫак арча манӑн кӑна мар, иксӗмӗр валли те пулмасть-ши», — тесе те хучӗ; унтан, хӑй ҫапла каланинчен хӑй вӑтанса, хӗрелсе кайрӗ.

Чувствуя, что Тухтар никогда не произнесет этих слов, она полушутя-полусерьезно сказала: — Небось этот сундук будет не только моим, а нашим общим? — и смутилась, залилась краской…

XV. Чун патӗнчи сӑмахсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей пурпӗрех хальхинче ун патне кӗме килӗшмерӗ.

Однако у Шерккея хватило сил отказаться.

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Иртнӗ хӗл сивӗ килчӗ, пурпӗрех пӑрахмарӑм.

— В прошлом году какая зима студеная была, а я ни одного дня не пропустил.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ялта унтан начар пурӑнакансем те пур: Куҫинка таврашӗ, ав, миҫе ҫул пӳртсӗрех пурӑнать, ҫын патӗнче ӗҫлет, ҫавӑнтах кунне-ҫӗрне ирттерет, хӑйсен пурпӗрех нимӗн те ҫук, Тухтар ҫамрӑк-ха.

В деревне есть и такие, кто живет еще хуже, чем он: взять хотя бы семью Кузинки — уж сколько лет живет бездомным, батрачит на людей, целые дни и ночи на них изводит, а у самого все равно ничего нет, ну а Тухтар еще молод.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей хӑй пурпӗрех Сайтене мӗн пулни-иртнине пӗтӗмпе каласа парас ҫук.

Шерккей так и не сумел рассказать Сайде о том, как все было, — слишком переполняли его пережитые чувства.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Атя эппин, манӑн пурпӗрех анса ҫӑвӑнмалла, — каллех хура аллине пӑхкаларӗ Селиме.

— Ладно, пойдем, мне все равно надо к воде спуститься, — Селиме взглянула на свои грязные руки.

IV. Ҫӑлӑнӑҫ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хама вӑл пурпӗрех тӑвӑр, кӗскерех те.

Мне он все равно тесен, да и короток.

II. Кӗтмен парне // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ан тив, ҫывӑртӑрах вӑл унта канса, лаши пурпӗрех ушкӑнра сыхланать…

Пусть уж дома отсыпается, лошадь все равно в табуне пасется…

II. Кӗтмен парне // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пурпӗрех ним тума та ҫук ӗнтӗ, улмана суйламаллах пулать…»

Ну, как бы там ни было, а картошку перебрать все равно придется.

I. Канӑҫсӑр ир // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эпир кунта мӗнле майпа килсе ҫитнӗ пулсан та — хамӑр килнӗ-и, е пӗлӗт ҫинчен татӑлса аннӑ-и — эпир пурпӗрех кунта, — терӗ рота командирӗ.

— Как бы мы здесь ни очутились — сами ли пришли или небом сброшены вниз, — но мы здесь, — сказал Хейконен.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Йӗлтӗрпе ҫӳреме, ҫуран утма, чупма, футболпа выляма — пурпӗрех, нумай вӑхӑт хушши пӑрахса пурӑннӑ хыҫҫӑн каллех ҫав ӗҫсене тытӑнсан, пурин те ҫавӑн пек пулать.

Так бывает со всеми, когда после большого перерыва начинаешь снова тренироваться на лыжах, в ходьбе, в беге, футболе, борьбе.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Равипе Шашин читлӗхӗсене каллех ҫиелтен брезентпа витрӗҫ, слон ҫурисемшӗн пурпӗрех шӑрӑх.

Клетки Рави и Шаши опять покрыли брезентом, но слонятам всё равно было жарко.

Равипе Шаши чееленеҫҫӗ // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

Шуйттан шӑлӗ ҫинех кӗртсе яр вӗсене — пурпӗрех пырӗҫ!..

«Хоть к черту в зубы веди!»

Ашшӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Икӗ хутчен вилес ҫук, пӗринчен, — темле пӑркалансан та, пурпӗрех — хӑтӑлас ҫук.

— Двум смертям не бывать, а одной — как ни вертись, все равно не миновать.

Ашшӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Пӗр енчен, паллах ӗнтӗ, каллех амӑшне, ашшӗне, аппӑшӗ-йӑмӑкӗсене, шӑллӗсене курни те аван, вӗсемпе тен, нихҫан та урӑх тӗл пулас ҫукчӗ пулӗ, тесе шухӑшланӑччӗ вӑл, анчах тепӗр енчен тата, экзаменсем, пурпӗрех вӗсене парас ҫук ӗнтӗ тинех, вӗсем йывӑррӑн та салхуллӑн умма тухса тӑраҫҫӗ.

С одной стороны, конечно, приятно опять увидеть мать, отца, сестер, братьев, с которыми думал уже никогда, может быть, не встретиться, но, с другой стороны, тяжело и тоскливо вставали экзамены, почти неизбежный провал.

Америкӑна кайни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Америка ҫинчен ӗмӗтленни епле-ха вара, а гимназири экзаменсем, пурпӗрех экзаменсем памалла-ҫке-ха, парса та пулмӗ.

А мечты об Америке, а гимназия, экзамены, неизбежный провал…

Америкӑна кайни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех