Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑнине (тĕпĕ: тӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Укҫа тӗлӗшӗнчен вӑл хӑй аппӑшӗн ывӑлне пӑхӑнса тӑнине пӗлекенсем унта пит сахал пулнӑ.

Денежная зависимость от племянника мало кому там была известна.

LХХХIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Чӑн та, хӑш-пӗр чухне ӑна азотея ҫинче те пӗччен шухӑша кайса тӑнине курма пулать.

Иногда, правда, ее можно видеть и на азотее, в одиночестве, в состоянии задумчивости.

LХIХ сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пӗр тилӗ иҫӗм ҫырли ҫупкӑмӗсем ярӑмӑн-ярӑмӑн ҫакӑнса тӑнине курнӑ та вӗсене татса ҫиесшӗн кармаша пуҫланӑ.

Лисица увидала — висят спелые кисти винограда, и стала прилаживаться, как бы их съесть.

Тилӗ тус // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗр ҫавӑн пек самантра Джеральд кӗтмен ҫӗртен ӑнланмалла мар улшӑну пулса тӑнине курнӑ.

В один из таких моментов Джеральд увидел неожиданную и непонятную перемену.

LIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Манӑн опыт ҫителӗклӗ, ҫавӑнпа эсир мӗн шухӑшланине тата эсир мӗн туйса тӑнине эпӗ сирӗн сӑнран лайӑх пӑхса пӗлме пултартӑм.

Я достаточно хорошо изучил людей и легко мог прочесть по вашему лицу, что вы думали и что вы чувствовали.

ХLVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эпӗ хӗрарӑм, унӑн хӑй умӗнче хӗрарӑм тӑнине курмалла.

Я женщина, и он должен увидеть перед собой женщину!..

ХLVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ермак тутарсем патне пӗр тӑлмача мӗншӗн апла пухӑнса тӑнине пӗлме янӑ.

Послали они переводчика к татарам узнать, что за люди.

Ермак // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫав хура мӗлке йывӑҫ вулли хыҫне пырса, йӑпшӑнса тӑнине те курмарӗҫ вӗсем тата Кассий Кольхаун вӗсене йӑлтах асӑрхаса юрату пирки тупа тунисене йӑлтах илтсе тӑнине те пӗлмерӗҫ.

Они не видели, как эта черная тень притаилась за стволом дерева, и не знали, что Кассий Кольхаун ловил каждое движение, каждое слово их любовных клятв.

XXXII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Уйӑх ҫуттипе пӗр пӗчӗк шурӑ алӑ уҫӑ чӳрече рамине тытса тӑнине курма пулнӑ.

При свете луны можно было видеть маленькую белую руку, придерживавшую открытую раму окна.

XXXII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Чирлӗ ҫынӑн шуралса кайнӑ сӑн-питне тата аманнӑ алли ҫакӑнса тӑнине курсан, хӗрхеннипе кӑшкӑрса яни те пулман вӑл, — ӑше вӑрканипе йӑнӑшса илни пулнӑ вӑл.

Это не был и крик жалости при виде болезненной бледности его лица и беспомощно висевшей раненой руки, — это был стон наболевшего сердца.

XXVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл ҫынсене тӗлӗнтерсе хӑтланма юратнӑ: герой пек пуласси, хӑй ҫынсенчен ҫӳлте тӑнине кӑтартасси ӑна кӑмӑла кайнӑ.

Он любил пускать пыль в глаза; ему нравилось разыгрывать героя, показывать свое превосходство над толпой.

XXIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Эпӗ вӑл мӗн чул тӑнине ыйтмастӑп, — тесе ответлерӗ мустангер.

— Я не спрашиваю, сколько это стоит, — ответил мустангер.

XIX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Анчах хӑйсене темле пысӑк хӑрушлӑх хӑратса тӑнине вӑл та ӑнланнӑ, ӑна пӗтӗмпех пӗлсе ҫитме пултарайман пулсан та.

Она понимала все же, что им грозит какая-то большая опасность, хотя осознать ее вполне еще не могла.

XVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пурте ӗнтӗ пуҫтарӑнса тӑнине курсан, майор кӑшкӑрса ячӗ.

Увидя, что все уже в сборе, майор крикнул.

XIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Раса йӑлисемпе пурӑнӑҫ условийӗсене тата профессине пула тӗрлӗрен костюм тӑхӑнса ҫӳрекен национальноҫсем ҫавӑн пек пӗрле хутӑш тӑнине куҫ умне кӑларса тӑратӑр; кусем ҫумне тата хура ӳт-тирлӗ негрсене — офицерсен грумӗсене е юнашар сеттльментри плантаторӑн посыльнӑйсене хушӑр: вӗсем пӗчӗк ушкӑншарӑн тӑрса, хӑйсем хушшинче калаҫса тӑнӑ пек е тата тӳремлӗхре фургонсем хушшинче ним тӗлсӗр сулланса ҫӳренӗ пек вӗсене шухӑшпа хӑвӑрт умӑра кӑларса тӑратӑр; урапасем ҫинче пӗр мӑшӑр йывӑр тупӑ; оригиналлӑ пуласшӑн парусина айӗнче ҫывӑрма тӑрӑшакан офицерсем йышӑннӑ пӗр-ик шурӑ палатка; штыклӑ винтовкӑсем пӗр виҫ-тӑват винтовка, — ҫаксене пурне те шухӑшпа хӑвар умӑра кӑларса тӑратӑр та, сирӗн куҫсем умне вара Техас чиккинчи, цивилизаци хӗрринчи ҫар форчӗн чӑн картини тухса тӑрӗ.

Вообразите себе эту пеструю толпу людей в разнообразных национальных костюмах, в военной форме; добавьте еще чернокожих негров — офицерских грумов или же посыльных плантатора из соседнего сеттльмента; представьте себе, как они стоят небольшими группками и болтают между собой или же гуляют по равнине между фургонами; пару тяжелых орудий на тележке; одну или две белые палатки, занятые офицерами, предпочитающими из оригинальности спать под прикрытием парусины; несколько винтовок со штыками, — представьте себе все это, и перед вашими глазами встанет правдивая картина военного форта, находящегося на границе Техаса, на окраине цивилизации.

IX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Кӑнтӑрла вӑл тап-таса та ним пӗлӗтсӗр пулать, ун ҫинче вара эсир ылтӑн хӗвел йӑлтӑртатса тӑнине ҫеҫ куратӑр.

Днем оно совершенно чистое и безоблачное, и видно на нем только золотое сияние солнца.

IX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эпӗ ҫынсене сывлӑх сунса тухрӑм та кимӗ ҫине кӗрсе лартӑм; япаласем пурте вырӑнта тӑнине пӑхса илтӗм те: «Яр!» — тесе кӑшкӑрса ятӑм.

Я простился с своими, сел в лодку, осмотрел, все ли мои припасы были по местам, и закричал: «Пускай!»

Сывлӑш ҫинче вӗҫсе ҫӳрекен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ ҫӳллӗ чӑрӑшлӑх еннелле пӑхрӑм та, пӗр аллӑ утӑмра, йывӑҫсем хушшинче, пӗр пысӑк, хураскер тӑнине курах кайрӑм.

Глянул я в высокий ельник: шагов на 50, за деревьями, стоит что-то черное, большое.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӑхаканӗ мӗлке тӗлӗнче пулнӑ, анчах ҫамрӑк юланут ҫапах та вӑл куҫсем калама ҫук чипер хӗрӗн питне ҫутатса тӑнине курчӗ.

Обладательница их была в тени, но все же было видно, что они озаряли лицо девушки необычайной красоты.

II сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Алвиш хыҫҫӑн Коимбра, Ибн-Хамис тата ытти чура сутуҫисем, арабсем, метиссем хӑйсем Казонден хӑватлӑ хуҫине парӑнса тӑнине шантарчӗҫ.

Вслед за Алвишем Коимбра, Ибн-Хамис и другие работорговцы, арабы и метисы, заверили могущественного властителя Казонде в своей преданности.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех