Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӗкленет (тĕпĕ: ҫӗклен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аякри халӑхсем те, ҫывӑхри халӑхсем те халех туяҫҫӗ ӗнтӗ: вырӑс ҫӗрӗнче хамӑрӑн патша ҫӗкленет, тӗнчере ӑна парӑнман вӑй пулас та ҫук!…

Уже и теперь чуют дальние и близкие народы: подымается из Русской земли свой царь, и не будет в мире силы, которая бы не покорилась ему!..

XII // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Чайка, курӑк ӑшӗнчен ҫӗкленет те, ҫуначӗсемпе пӗр майлӑ сулкаласа, кӑвак тӳпере мӑнаҫлӑн ярӑнса ҫӳрет.

Из травы подымалась мерными взмахами чайка и роскошно купалась в синих волнах воздуха.

II // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Сасартӑк тӑвӑл ҫӗкленет те кимме ҫырантан таҫта ҫити шалалла илсе кӗрсе каять.

И вдруг поднялась буря и отогнала лодку далеко от берега.

Князь ывӑлӗпе платник ывӑлӗ ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Ҫав самантра аслӑ ӑмӑрт-кайӑкҫӑ алли ҫинче ларакан ӑмӑрткайӑк ҫӳлелле вӗҫсе ҫӗкленет те хир чӑххине ярса та тытать.

В тот же миг сокол, что сидел на руке у сокольничего, взвился в воздух и схватил куропатку.

Чӗмсӗр князь ачи ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Людмила Ильиничнӑра курайманлӑх, тарӑху ҫӗкленет, вӑл куҫне аяккалла тартать.

Людмила Ильинична на минуту чувствует такую тяжелую и сосредоточенную злобу в своем взгляде, что отводит глаза.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Людмила Ильинична Мила кравачӗ умне пӗшкӗнет те, унӑн чукӗнче савнӑ хӗрачине хурлантаракан, унӑн савӑнӑҫне пӗтерекен ҫынсене хирӗҫ хаяр ҫилӗ ҫӗкленет.

Людмила Ильинична наклоняется над Милочкиной кроватью, и в душе у нее закипает против всех, кто заставлял ее дочь испытывать чувство потери, горе.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Ху мӗскер тӑватӑн — ҫавна юратмалла, вара ун чухне кашни ӗҫ, ҫак шутрах чи тӳрккесси те, — творчество пулса ҫӗкленет

Нужно любить то, что делаешь, и тогда труд — даже самый грубый — возвышается до творчества…

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Шурӑ тӑрӑллӑ пӳртсем ҫийӗн шупка тӗтӗм ҫӗкленет.

И над белыми крышами лачуг курился сероватый дымок.

XI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Нимех те мар, — терӗ Мося, — ваттисем ҫапла каланӑ: «Халӑх сывласа ярсан — тӑвӑл ҫӗкленет», — тенӗ.

— Ничего, — сказал Мося, — пословица говорит: народ вздохнет поднимется буря.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Костя вырӑнӗнчен ҫӗкленет:

Костя поднимается:

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Хӳри ҫӳлерех те ҫӳлерех сиксе ҫӗкленет.

Корма взлетает все выше и выше.

Паллашӑр, тархасшӑн! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Хӗрринчи патне шнур пырать, ун тӑрӑх вут чупать, нумаях та юлман ӗнтӗ, — вара ҫаксем пурте сирпӗнеҫҫӗ те, кӗпер Гурьянов батарейипе пӗрлех сывлӑша ҫӗкленет.

К крайней идет шнур, и бежит шнуром огонек. Осталось уже совсем немного, — все это грохнет, и мост вместе с его батареей взлетит на воздух.

Кӗпер // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Вара ура ҫине ҫӗкленет те минӑна футбол мечӗкне тапнӑ пек вӑйлӑн тапса ярать.

— Встает во весь рост и дает мине такой удар ногой, будто это футбольный мяч.

Кӗпер // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Ҫак хӑрушӑ вӑхӑтра Щорс пилӗкрен граната вӗҫертет те, ӑна васкамасӑр авӑрласа, ура ҫине ҫӗкленет.

В такую отчаянную минуту снимает Щорс с пояса гранату, заряжает её хладнокровно и встаёт в машине.

Щорс // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Акӑ тӗпсӗрлӗхрен ҫар карапӗ майӗпен ҫӗкленет, чакӑл туран сӑмсипе чӑкӑртаттарать.

И вот, из пропасти медленно поднялся военный корабль, царапая носом о скалы.

Хао // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Тир ҫӗкленет, кӳпӗнсе-карӑнса сарӑлать.

Шкура поднималась, вспучивалась.

Магр майра патша лабиринчӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аякра ӗшне хыҫӗнчен шӗвӗр вӗҫӗпе, пӑрӗпе ҫиҫсе ту тӑрри ҫӗкленет.

Вдали сверкала льдами, поднималась из-за рощи острым пиком горная вершина.

Лось пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Тӗнче варринче, Ылтӑн Ҫӗр Хапха хулинче картлашкаллӑ-картлашкаллӑ пирамида ҫӗкленет.

В центре мира, в городе Ста Золотых Ворот, была построена уступчатая пирамида.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кӗллӗхсем ҫинче Аолсен ҫӗнӗ ял-хули ҫӗкленет.

Из пепла возникли новые селения Аолов.

Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑл бассейна шыв ячӗ те Лосьпа Гусева — кашнине уйрӑммӑн, — ваннӑя илсе кӗчӗ; унта тӗпӗнчен пӑс ҫӑран капламланса ҫӗкленет — ҫав тери ӗшеннӗ ӳтрен кӑпӑкланакан, вӗри, ҫемҫе-ҫепӗҫ шыв перӗнни ытла та пылак.

Он напустил воду в бассейн и привёл Лося и Гусева, каждого, в свою ванную, — со дна её поднимались густые клубы пара, прикосновение к безмерно уставшему телу горячей, пузырящейся, лёгкой воды, было так сладко.

Кану // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех