Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пуҫланине (тĕпĕ: пуҫла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— А эсӗ мӗн хӑлхусене тӑратрӑн? — арӑмӗ ҫивӗччӗн пӑхма пуҫланине сиссе, вӑл ун енне ҫаврӑнчӗ.

— А ты чего уши навострила? — повернулся он к жене, поймав ее пристальный взгляд.

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Юрӗ… — килӗшнӗ Фома, хӑйне сывлама йывӑр пулнине, пырне темӗскер хӗсме пуҫланине туйса…

— Хорошо… — сказал Фома, чувствуя, что ему тяжело дышать и что-то давит ему горло…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Анчах халӗ, Петровичпа Якова кӑларса янӑ хыҫҫӑн, вӑл хӑй пурне те кансӗрле пуҫланине, унпала никамӑн та выляс килменнине, хӑй ҫине пурте илемсӗррӗн пӑхнине туйса илнӗ.

Но после расчета Петровича и Якова он чувствовал, что теперь всем мешает, никто не хочет играть с ним и все смотрят на него неласково.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вара Фома ҫав кунтанпа команда ун ҫине йӑлтах урӑхла пӑхма пуҫланине сиснӗ: пӗрисем ӗлӗкхинчен те ытларах йӑпӑлтатнӑ, ачашланӑ, теприсем калаҫасшӑн та пулман, калаҫсассӑн та — ҫиллессӗн кӑна, пӗрре те ӗлӗкхи пек вылятса калаҫман.

С этого дня Фома заметил, что команда относится к нему как-то иначе, чем относилась раньше: одни стали еще более угодливы и ласковы, другие не хотели говорить с ним, а если и говорили, то сердито и совсем не забавно, как раньше бывало.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хам вӗҫме пуҫланине туйса илетӗп.

Понимаю, что лечу.

12. Пуҫласа вӗҫетӗп // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Вара эпӗ, аллӑм-урам кӳтсе шӑннине, куҫ-пуҫ ҫаврӑна пуҫланине туйрӑм.

И я, чувствуя, как у меня холодеют руки и ноги и всё плывёт перед глазами,

Палачсем // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Ирхине, малалла каяс умӗн, Сергей Тюленинӑн пушмакӗ тӑпӑлса уринчен пачах тухса ӳке пуҫланине асӑрханӑ.

Утром, перед тем как отправиться дальше, выяснилось, что у Сергея Тюленина обувь совершенно сваливается с ног.

«Ҫулу хӑрушӑ санӑн» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Эпӗ хамӑн Олег ӑс-хакӑл тӗлӗшӗнчен мӗнле ӳссе пынине, вӑл пурнӑҫ ҫине мӗнле анлӑн та хӑюллӑн пӑхма пуҫланине кашни кунах асӑрхаса тӑраттӑм.

Каждый день я видела, как растёт мой Олег духовно, шире смотрит на мир.

Юлташшӑн // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Эпӗ комиссар тарӑхма пуҫланине сисрӗм.

Я чувствовал, что комиссар немного нервничает.

Партизансен крепоҫӗ // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Спартак, тӑшман чакма пуҫланине курсан, Мамилипе малтанах килӗшсе хунӑ сигнала кӑшкӑртма хушрӗ.

Увидев колебание неприятельских легионов, Спартак приказал трубить условный сигнал Мамилию.

XXII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Спартак тӑшман чакма пуҫланине усӑ курма пӗлчӗ.

Спартак искусно использовал это колебание неприятеля.

XVIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Эпӗ каялла ҫаврӑнса пӑхрӑм та пирӗн-нисенчен хӑшпӗрисем каялла чакма пуҫланине, Илюха хӑраса канава кукленсе ларнине куртӑм.

Я оглянулся и увидел, как некоторые из нашего войска попятились, как трусливо присел в канаву Илюха.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫав чухӑна тинӗсре кит ҫӑтса янине, унтан чухӑн кит хырӑмӗнне чӗлӗм туртса ларнине, китӑн пуҫӗ ҫаврӑнма пуҫланине вӑл ҫывӑрса кайнине аса илтӗм.

Вспомнил, как его кит проглотил, как он внутри трубку закурил, как у кита закружилась голова и как он уснул.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Мастеровойсем пухӑнма пуҫланине асӑрхасан — тӳрех ман пата пырӑр.

Если заметите, собираются мастеровые, — живо ко мне.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Метробий хӑйӗн чӗри хӗсме пуҫланине сиснӗ, — ҫав хаяр сасӑллӑ старикрен шалтах сехӗрленсе ӳкнӗ, вара вӑл туратсем ҫине такӑна-такӑна тарма пуҫланӑ…

Сон становился все мрачнее Метробий чувствовал, что сердце у него сжимается; он боялся этого старика с неумолимым голосом и бросился стремительно бежать, спотыкался в своем беге о сучья и падал…

IX сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Хӑй ҫинчен шухӑшласа пынипе, Костя хӑйсем ӑҫталла тата мӗн чухлӗ ишнине курмасть, кая юлса ҫеҫ кимӗ енчен тайкаланасси чарӑннине, хумсем кимӗ сӑмсине ҫапма пуҫланине асӑрхать.

Занятый собой, он не видит, куда и сколько они проплыли, и с опозданием замечает, что боковая качка прекращается, волны начинают бить в нос.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Кимӗ туртӑнса илет, сӑмсине пӑркалать, хумсем унӑн ҫӳлелле ҫӗкленнӗ сӑмсине ҫапма пуҫланипе Костя кимӗ шыва хирӗҫ шума пуҫланине туйса илет.

Лодка дергается, виляет носом, и по тому, как начинают хлестать волны под задранный нос, Костя догадывается, что она пошла против течения.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Пурте ҫак ҫын ҫав тери хӑвӑрт самӑрла пуҫланине асӑрхарӗҫ.

Стали замечать, что он поправляется.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Унӑн чӗри хыттӑн тапма пуҫланине илтесси…

Услышать, как станет биться её сердце…

Лось пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Артемон хӑйӗн хӗрлӗ чӗлхине тутӑр татӑкӗ пек усса ерипен те ерипен чупма пуҫланине курать.

Он видел, что Артемон уже высунул язык красной тряпкой и скачет всё медленнее.

Вӑрман хӗрринче питех те хӑрушӑ ҫапӑҫу пулчӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех