Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хаяр сăмах пирĕн базăра пур.
хаяр (тĕпĕ: хаяр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ялта ҫӗрле пӗр-пӗр вӑрра тытман-ши тесе е кантуртан мӗнле те пулин хаяр ӗҫпе килмен-ши тесе, арҫынсем пӗтӗмпе тенӗ пек хӑпса тухрӗҫ те, пӗр-пӗринчен: «Мӗншӗн те мӗншӗн?» — тесе ыйтса, Анаткас вӗҫнелле ҫул тытрӗҫ.

Возможно, поймали ночью вора или из конторы пришла какая-нибудь недобрая бумага; люди терялись в догадках, спрашивали друг у друга, что да зачем, и шли на конец Нижней улицы.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тахҫан авал ҫаканта хаяр вӑрҫӑ пулнӑ, тет.

Ему вдруг вспомнились рассказы стариков о проходивших тут некогда жестоких боях.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӗнтӗ ватӑ пуҫӑмпа эпӗ те никама та хаяр сунам мар-ха, мӑнукӑмсене те тӳрӗ ҫынсем пулма пиллесе хӑваратӑп.

Так вот и я на старости лет никому зла не пожелаю и внукам, детям своим такое же благословение оставлю.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫынна хаяр ан сун, ҫынӑнне ан хапсӑн, тетчӗ пирӗн тӗпчӗк Эптри папай.

Не желай зла человеку, не зарься на чужое, говаривал старейшина нашего рода Эндри бабай.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Савантей сасартӑк ура ҫине тӑчӗ, кукшине ӑнсӑртран пӗр-пӗр ҫӳҫ пӗрчи ҫыпӑҫнӑн туйӑнчӗ ӑна, урай тӑрӑх канӑҫсӑр уткаласа ҫӳренӗ май Кантюка чеереххӗн пӑхрӗ те: — Йӗркине, Кантюк тете, эс хӑвах чипер чухлатӑн иккен-ха, пире ҫак хаяр ӗҫпе ҫыхӑнтармасан юрӗччӗ, — тесе хучӗ тӳррӗн.

Савандей вдруг выскочил из-за стола, поглядывая на Кандюка хитроватыми глазами: — Обычай это ты, дядя Кандюк, знаешь, я вижу, не хуже моего отца, а потому не впутывай нас в это нечистое дело! — остановившись напротив Кандюка, напрямик сказал Савандей.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӗрӗ хаяр чӗреллӗ пулнӑ курӑнать.

А сердце у девки было ох какое жестокое!

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Енчӗкре ҫав тупнӑ кӗмӗл ҫумне, икӗ-виҫӗ хут та пулин ӳстерсе, укҫа хумалла та пӗр-пӗр куҫ ӳкекен хаяр ҫын картишне — пуянраххисене пулсан усси пысӑкрах — леҫсе пӑрахмалла…

Найденную монету тоже бросить в кошелек и прибавить к ней еще раза в два-три больше, потом закинуть все это во двор к тому, кто держит на вас большое зло, хорошо, если это будет кто-нибудь из богатых, а не голодранец какой…

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерпике ҫапла кам хаяр тухатлама пултарнине ҫийӗнчех пӗлмерӗ, ӳлӗмрен пӗлсе пулмӗ-и-ха, вара калӑп терӗ.

Шербиге не назвала сразу, кто и за что мог подложить им ворожбу, обещала подумать, а потом сказать.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей ырӑ та, хаяр та чӗнмерӗ.

Он вышел со двора, ни разу не оглянувшись.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Анчах Тухтар урӑхран ырӑ та хаяр та чӗнмерӗ, ик аллипе ҫиллессӗн чӑмӑртаса, ял еннелле хӑвӑрт ута пуҫларӗ.

Но парень, не сказав ни да, ни нет, резко повернул от костра и со сжатыми до ломоты в пальцах кулаками зашагал к деревне.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Атя, атя киле, — пӑшӑлтатнӑн илтӗнчӗ ун сасси, — каяр, ҫак хаяр ҫурта килсе кӗресси ҫакӑнтан юлтӑр, тата тем курасси пулӗ…

— Айда, айда, старик, домой, — прошептала одними губами, — прочь из этого проклятого дома, не то беды тут наживешь…

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл ырӑ та, хаяр та чӗнмест.

Вот она снова тоскливо заскулила и беспокойно заерзала меж его ног.

XXV. Ҫӗр варринчи шуйхану // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл — ашшӗ — хӑй ачисене мӗншӗн хаяр сунтӑр?

А ведь он, отец, не враг своим детям.

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Сана эп нихҫан та пӗр хаяр сунман-ҫке, мӗншӗн мана ҫаплах йывӑр калатӑн?

— Я тебе никогда не желал зла, за что же ты на меня такое наговорила?

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ҫын ҫинче йӗркеллӗрех пулар-ха, — лӑплантарасшӑн пулчӗ ӑна Сайте, ҫавӑн пек тӳрмен сӑмахсем илтнипе ҫиллене пуҫланӑскер, — ҫӑкӑр умӗнче ун пек хаяр калаҫасси пирӗн йӑлара нихҫан та пулман.

— Ты бы поспокойнее в людях-то себя вела, — выговорила ей Сайде, уже начиная злиться, — в нашем роду над хлебом таких речей еще никто не произносил…

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӑй ырӑ та, хаяр та чӗнмерӗ.

Не говоря ни злого, ни доброго слова.

XVI. Пӗртӑвансем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чӗрне хури чухлӗ хаяр сунтӑм пулин! —

Да я ему слова худого не говорил!

XVI. Пӗртӑвансем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӗсем пӗр-пӗрне хисепленине Селимен амӑшӗ те сисет; ҫамрӑксене хаяр сунмасть вӑл: ҫулӗсене кура ҫавӑн пек пулмалла та.

То, что они неравнодушны друг к другу, понимала и мать Селиме и желала им только добра: самое время молодым влюбляться.

XV. Чун патӗнчи сӑмахсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Сайте аккам, чысӑм пулмасан та, сӑвапӑм ҫиттӗр, хаяр ӗҫӗмре ырӑ сунас кӑмӑлӑм виттӗр…

— А-а, тетя Сайде, мир дому твоему, да минует его зло и посетит добро.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫапах та пӑсни пур-ха, камӑн та пулин хаяр алли хура инкек леҫсе хӑварнӑ.

Порча налицо, чья-то злая рука принесла в дом черную беду.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех