Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫавӑн (тĕпĕ: ҫав) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Анчах та ҫавӑн пек хӑрушла акни епле вӑйлӑн шӑтса тухать.
Но какие всходы даст этот страшный посев!

1943 ҫулхи майӑн 22-мӗшӗ // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Вӑл арестличчен ҫавӑн пек пулнине пӗлнӗ эпӗ.
Такой я знал ее до ареста.

Пуласси ҫавӑн пек.
Такова перспектива.

Вӗсем савӑнӑҫ акакансем пулнӑ, малашне те яланах ҫавӑн пек пулса юлччӑр.
Они – сеятели радости и пусть навсегда останутся ими.

Манӑн халал // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Неруда пӗр кун пурӑнакан хаҫатпа ӗҫлемен пулсан, нумай кӗнекесемпе сӑвӑсем ҫырнӑ пулӗччӗ, анчах ҫӗршер ҫулсем хушши пурӑнмалли пӗр кӗнеке те ҫырман пулӗччӗ, — унӑн хальхи кӗнекисем шӑпах ҫавӑн пек, вӗсем ҫӗршер ҫул пурӑнӗҫ.
Неруда без газеты, которая живет день, мог бы написать не одну книгу стихов, но не написал бы ни одной, которая пережила бы столетия так, как переживут их все его творения.

Ҫавӑн пек ӗнтӗ Густина — юрату тата ҫирӗплӗх.
Такова Густина – любовь и твердость.

1943 ҫулхи майӑн 19-мӗшӗ // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Густина мана куҫӗсемпе ачашласа илчӗ те, ӑна хирӗҫ: — Господин следователь, маншӑн ку хӑрӑтни пулмасть, эпӗ сирӗнтен ҫавӑн ҫинчен ыйтатӑп та ӗнтӗ: ӑна вӗлеретӗр пулсан, мана та вӗлерӗр.
Густина ласково поглядела на меня и сказала просто: – Господин следователь, меня это не страшит, у меня только просьба: если убьете его, убейте и меня.

Пире тӗрмери вӑрттӑн туссем пулӑшман пулсан, «Тӑватҫӗрмӗш» ҫавӑн пек вырӑн пулайман пулӗччӗ.
Без помощи наших тайных друзей «Четырехсотка» никогда не могла бы стать таким местом.

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Вӗсем ҫавӑн пекех ӗҫре тӑнӑ, анчах вӗсем чӑн-чӑн ҫынсемччӗ, вӗсене пысӑк саспаллинчен пуҫласа ҫырнӑ Ҫынсем тесен те тӗрӗс пулать.
Как будто в тех же чинах сидели те, которых справедливо было бы назвать Людьми с большой буквы.

Вӑл халӑхӗ ҫавӑн пекскер ӗнтӗ: эсӗ шыва путнӑ чух вӗсем аллисене кӗсьене чиксе тӑраҫҫӗ, анчах та эсӗ хӑвах ҫырана тухма пултарсан, вӗсем сан патналла аллисене тӑсса чупса пыраҫҫӗ.
Такой уж это народ: когда тонешь, они стоят, засунув руки в карманы, а когда тебе удается без их помощи выбраться на берег, они бегут к тебе с протянутой рукой.

Ҫавӑн йышшисенчен урӑхраххисем те пурччӗ: вӗсем никама та асаплантармастчӗҫ те, пулӑшмастчӗҫ те.
Была и другая разновидность того же типа: эти по своей инициативе никого не истязали, но и не помогали никому.

Ҫавӑн пек пулнӑ ӗнтӗ «Тӑватҫӗрмӗшӗн» тӗп задачи.
Таково было назначение «Четырехсотки».

Мирекпе те ҫавӑн пекех пулчӗ.
Так было и с Миреком.

Ҫавӑн пек пӗчӗк пӗр хут листишӗнех вӗсем пуҫӗсене ҫухатма пултараҫҫӗ.
За один такой клочок бумаги оба могут заплатить головой.

Эпӗ те ҫавӑн пекех туса ответлетӗп.
Я отвечаю тем же.

Ытти камерӑсенче те паянхи куна ҫавӑн пекех пуҫлаҫҫӗ.
И так во всех камерах начинают сегодняшний день.

Таврари тӗнчен пӗтӗм пуянлӑхӗпе илемлӗхӗ Панкрацри камерӑн стенисемпе картланса тӑрсан та ҫавӑн пекех пулать.
Даже когда открывающийся тебе мир так «привлекателен» и «богат», как камера в Панкраце.

Хӗвелсӗр пурнӑҫ пулмасть, ҫавӑн пекех юрӑсӑр та пурнӑҫ пулмасть.
Без песни нет жизни, как нет ее без солнца.

III сыпӑк // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Кулӑшла пулчӗ ҫавӑн чух кайни: пилӗк тоннӑллӑ грузовик, арестленисене вӑтӑр ҫынна лартса каймаллискер, пӗртен-пӗр заключеннӑйшӑн 6ензин ҫунтарать, револьверсемпе хӗҫпӑшалланнӑ тӑватӑ эсэсовец, унталла-кунталла хаяррӑн пӑхса, ним хускалайман кӗлетке тухса тарасран ӑна сыхласа пыраҫҫӗ.
Забавная это была поездка по пражским улицам: пятитонка, предназначенная для тридцати арестованных, расходует бензин на единственного узника, и двое эсэсовцев впереди, двое сзади, с револьверами в руках, хищно поглядывая на полумертвое тело, стерегут его, чтобы оно не сбежало.

Пирӗн камерӑна ытти этажсенчи надзирательсем те пырса калаҫу пуҫласа яратчӗҫ е пӗлекен ҫынсем пек утияла сирсе манӑн сурансене пӑхатчӗҫ, унтан — камӑн кӑмӑлӗ мӗнле, ҫавӑн пек, — е мӑшкӑлламалла кулса илетчӗҫ, е туслӑрах пулнӑ пек калаҫатчӗҫ.
В нашу камеру приходили даже надзиратели с других этажей и заводили разговор или молча приподнимали одеяло и с видом знатоков осматривали мои раны, а потом, в зависимости от характера, либо отпускали циничные шутки, либо принимали почти дружеский тон.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика