Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хывса (тĕпĕ: хыв) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ку тата мӗне пӗлтерет? — шалт тӗлӗнсе ыйтрӗ те Пантелей Прокофьевич пуҫӗнчи ҫӗлӗкне те алла хывса тытрӗ.

— Это что же такое? — в совершенном изумлении спросил Пантелей Прокофьевич и даже треух снял.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тухасса вилерен уйрӑлнӑ пек, ҫӗлӗкне хывса, сарӑ алӑка хӑй хыҫҫӑн шӑппӑн хупса тухрӗ…

Вышел, будто от покойника: сняв шапку, тихо притворив за собой желтую дверь.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗри, ҫар хатӗрӗсене улӑм ури ӑшне е сарай ҫунатти айне пытарса, строевой учӗ ҫинчи йӗнере нумайлӑха хывса хурса, хӗрлисене кӗтрӗ; тепри юр хӳсе кайнӑ калинкке алӑкне уҫса утне ҫавӑтса кӗчӗ ҫеҫ — пӗр хушӑ пурӑнмалӑх сухари типӗттерчӗ те, арӑмӗпе пӗр каҫ ҫывӑрса илсе, ирхине ирех ҫул ҫине тухрӗ, сӑрт тӗмески ҫинчен Донӑн ним хускалми шурӑ анлӑшӗ ҫине, тен, хӑй яланлӑхах пӑрахса каякан ҫуралнӑ ҫӗрӗ-шывӗ ҫине, юлашки хут пӑхрӗ.

Иной — для того, чтобы надолго расседлать строевого коня и ждать прихода красных, засунув боевое снаряжение в стог соломы или под застреху сарая, а другой, отворив занесенную снегом калитку, только вводил коня на баз и, пополнив запас сухарей, переспав ночь с женкой, поутру выбирался на шлях, с бугра в остатний раз глядел на белый, мертвый простор Дона, на родимые места, кинутые, быть может, навсегда.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Халӗ Петро пасарнӑ пит-куҫсем ҫине, тем тӗрлӗ ҫӗлӗк, мулаххай, кубанка, карттус тӑхӑннӑ пуҫсем ҫине ӳссе кайнӑ мӑйӑхне вӗчӗрхенӳллӗн ҫыртса пӑхрӗ, куҫӗсене ҫӗрелле усрӗ те ҫавнашкалах тем тӗрлӗ япаласене — тӑхӑнса аслатнӑ ҫӑматӑсене, атӑсене, хӗрлӗармеецӑнне хывса илнӗ ботинка ҫийӗпе ҫавӑрса чӗркенӗ обмоткӑсене курчӗ.

Теперь Петро, ненавидяще покусывая отросший белый ус, глядел на заиндевевшие лица, на головы, покрытые разноцветными папахами, малахаями, кубанками, фуражками, снижал глаза и видел такое же богатое разнообразие: растоптанные валенки, сапоги, обмотки поверх снятых с красноармейца ботинок.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий, шинельне хывса, сӗтел патне пырса ларчӗ.

Григорий снял шинель, присел к столу.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий ҫумӑрта тӑхӑнакан йӗпе плащне кӑмака умне хывса ҫакрӗ, чикаркка ҫавӑрчӗ.

Повесив к печке промокший дождевик, Григорий свернул курить.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий тыткӑна лекнисене вӗлерме тата вӗсен ҫи-пуҫне хывса илме чарчӗ.

Григорий не приказывал уничтожать и раздевать пленных.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫав йынӑшса янӑракан юрӑ ҫаврӑмне унччен те илтнӗ вӑл, Глубокӑйра Мокроусов матросӗсем, сӑмсасӑр карттусӗсене турра кӗл тунӑ чухнехи пек хывса тытса, куҫӗсене ҫилӗллӗн ҫутӑлтарса юрланине илтнӗ.

Он слышал и раньше этот стонущий напев, слышал, как пели его мокроусовские матросы в Глубокой, молитвенно сняв бескозырки, возбужденно блестя глазами.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Степан ларчӗ, шлепкине ҫав тери ывӑннӑ пек йывӑррӑн чӗркуҫҫийӗ ҫине хывса хучӗ.

Степан присел, жестом страшной усталости положил на колени шляпу.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аслӑ Дон Ҫарӗ, сирӗн император величестви пулӑшса тӑнине асла хывса, халӑхсен тӗнчери кӗрешӗвӗ вӑхӑтӗнче ҫирӗп нейтралитет тытма пулать, Германи халӑхӗшӗн тӑшманла хӗҫпӑшалла вӑйсене хӑйӗн территорийӗ ҫине кӗрсе кайма ирӗк памӗ тесе шантарать.

Всевеликое Войско Донское обязуется за услугу вашего императорского величества соблюдать полный нейтралитет во время мировой борьбы народов и не допускать на свою территорию враждебные германскому народу вооруженные силы.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ӑйӑрӗ мӗн ятлӑ? — ыйтрӗ Мишка, ҫутӑ ҫӳрен тӗслӗ вӑрӑм урхамах ҫине ӑшшӑн хуҫ хывса.

— Как жеребца кличут? — спросил Мишка, любуясь светло-рыжим длинным донцом.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий кил хуҫи харлаттарма пуҫланине илтсенех, аттине кӑна хывса, ун хӗрӗ патне аслӑк айне кайрӗ.

Григорий, скинув одни сапоги, пошел к ней под сарай, как только услышал храп хозяина.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Суворов хутсене йышӑннӑ, фельдъегерь ҫине пӑхса илнӗ те сасартӑк аллинчи ҫӗррине хывса офицер еннелле тӑснӑ.

Принял Суворов бумаги, взглянул на фельдъегеря и вдруг снял со своей руки перстень и протянул офицеру.

Пӑрӑнӑр! // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Унтан вӑл Ростова пырса тухнӑ; касса вӗлернӗ есаулран хывса илнӗ кӗмӗл хӗҫне, аллинче юлнӑ ут хатӗрӗсене, шӑлаварӗпе шевровӑй аттине «очколла» выляса ярса, ҫаппа-ҫарамаспа пӗрех Бунчук командине пырса кӗнӗ.

Объявился он уже в Ростове, вскорости проиграл в «очко» серебряную шашку, взятую у зарубленного им есаула, проиграл оставшуюся на руках конскую справу, шаровары, шевровые сапоги и нагишом пришел в команду к Бунчуку.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Йӗнере хывса илчӗ те лашана витене кайса тӑратрӗ; пӳрте Петропа иккӗш пӗрле кӗчӗҫ.

Расседлал его, завел в конюшню; в курень пошли вместе с Петром.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кайран тинех, ҫухӑрашса тӑраннӑ хыҫҫӑн, пуху варрине шӗвӗр сухаллӑ Богатырев хӗсӗнсе тухрӗ, ҫӗлӗкне хывса тытса, йӗри-тавра пӑхса илчӗ.

Потом уже, когда, поорав, умолкли, на середину круга вышел клочкобровый старик Богатырев, снял перед сбором шапку, огляделся.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Шӗпӗн мучи, ҫӗлӗкне хывса тытса, сотник патне пычӗ.

Сморчок, стягивая шапчонку, подошел к сотнику.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Офицер кӗлеткипе ирӗклӗн тӳрленсе тӑчӗ; карттусне хывса хучӗ те, кил-йышпа пӗрле сӑмахласа ларнӑ чухнехи пек, кӑмӑллӑ сасӑпа калаҫма пуҫларӗ:

Офицер непринужденно выпрямился, снял фуражку и просто, как среди семьи, заговорил:

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Валет, карттусне хывса, шӑртлӑ кастарнӑ ҫӳҫне шӑлса илчӗ, унӑн-кунӑн пӑхкаларӗ те, кимӗ ҫывӑхне пырса, хуллен пӑшӑлтатса, пӗлтерчӗ:

Валет снял фуражку, пригладил ежистые волосенки; оглядываясь, подходя к баркасу, засипел:

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Эсир мӗнле ҫынсем пулатӑр? — ыйтрӗ, карттусне хывса.

Снял фуражку, сказал: — А вы что за люди?

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех