Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хаяррӑн сăмах пирĕн базăра пур.
хаяррӑн (тĕпĕ: хаяррӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ан яр-р!.. — пӑшал пенӗ пек кӗрӗслетсе илтӗнсе кайрӗ тип ҫырма хысакӗ хыҫӗнчен хаяррӑн кӑшкӑрнӑ сасӑ.

— Трави!.. — ружейным выстрелом гукнул за буерачной хребтиной крик.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий хаяррӑн куҫне хӗстерчӗ.

Григорий зло щурился.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Чыхса тултартӑн пулать, нимӗне тӑман чун? — тенӗ старик чӳрече витӗр хаяррӑн.

— Нажрался, пустяковая твоя душа? — гремел старик из окна.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Миколай Лексеич! — тесе чӗннӗ вӑл пана хыттӑн та хаяррӑн.

А Миколай Лексеич? — звал он громко и строго.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Таҫта лере, хутор хӗрринче, ҫапӑҫнӑ тата хаяррӑн юрланӑ сасӑсем илтӗнеҫҫӗ.

Где-то на краю хутора дерутся и ревут песни.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

«Хӳреме тыт, атте. Тӑлласа лартсан та, паян вӑййа тухатӑпах» — тесе шутларӗ вӑл, ашшӗн нӑка ӗнси ҫине куҫӗсемпе хаяррӑн пӑхса.

«Выкуси, батя, хоть стреноженный уйду ноне на игрище», — думал, злобно обгрызая глазами крутой отцовский затылок.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Асту, йӗкӗт, — хыттӑн та хаяррӑн малалла пуплеме тытӑнчӗ старик, — эпӗ санпала кун пек кӑна мар калаҫӑп.

— Ты гляди, парень, — уже жестко и зло продолжал старик, — я с тобой не так загутарю.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Туртса антар вӑл йытӑ амине пусма вӗҫне!.. — хаяррӑн ҫухӑрса янӑ тахӑшӗ крыльца умӗнчен.

— Тяни ее, суку, на баз!.. — гахнули у крыльца.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

«Эс каллех ӗлӗкхине тапратрӑн! — хаяррӑн пӳлчӗ тухатмӑш.

— Ты опять за старое! — грозно прервал колдун.

IV // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

«Арӑм! — хаяррӑн кӑшкӑрчӗ пан Данило.

— Жена! — крикнул грозно пан Данило.

III // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Смольянинов капитанӑн тӑрӑхла пичӗ хӑй пысӑк шухӑша кайнипе хаяррӑн курӑнать.

Крупное продолговатое лицо капитана Смольянинова казалось суровым от необычайной сосредоточенности.

XIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Нимӗҫсен фашистла ҫарӗ ӑна пӗр вӗҫӗмсӗр, хаяррӑн та усаллӑн тапӑнса тӑчӗ.

Немецко-фашистские войска атаковали ее яростно и злобно.

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Апла пулсан, эсир ялсем тӑрӑх ҫаратса ҫӳретӗр эппин? — сасартӑк хаяррӑн калаҫма пуҫларӗ хӗрарӑм, Лозневой умне тӑрса.

— Значит, это вы ездите по деревням и грабите народ? — заговорила старая хозяйка вдруг сурово, встав перед Лозневым.

V // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Мана, хамӑн ҫылӑхлӑ шухӑшсемшӗн, хаяррӑн тавӑрчӗҫ.

Я жестоко наказан за свои грешные мысли.

XVIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Тепӗр чухне Степан Бояркин ҫынсемшӗн хавасланнӑ пулӗччӗ, анчах халь, ӗлӗк кооперацире ӗҫленӗ Пятышевпа, пост начальникӗпе кӑна юлсан, хаяррӑн та шанчӑксӑррӑн ыйтрӗ:

В другое время Степан Бояркин обрадовался бы всем этим людям, но теперь, оставшись наедине с начальником поста Пятышевым, бывшим работником кооперации, спросил сурово и подозрительно:

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Матвей Юргин хаяррӑн шӑлне йӗрсе малалла ыткӑнчӗ, — ҫав тери хытӑ сике-сике ӳкнипе часах пырӗ хӑйӑлтатма пуҫларӗ…

Стиснув зубы и ощерясь, Матвей Юргин рванулся вперед — рванулся такими порывистыми бросками, что мгновенно захрипело в горле…

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Унти оборонӑна аркатса тӑкма хаяррӑн пырса ҫапас пулать!

Там нужен страшный удар, чтобы разгромить оборону!

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Машинӑсем те, танксем те, бронетранспортёрсем те, леш хаяррӑн йӑлтӑртатакан пенсне тӑхӑнса янӑ эсэсовец та, леш чӗрӗ сыснана ҫыхса пӑрахнӑ лав ҫинче ларса пыракан нимӗҫсем те, пӗр сӑмахпа каласан, ҫак нимӗҫсем пурте — чыхӑнса апатланакан, кӑшкӑрса ҫуйӑхакан, таврари вӑрмансене вараласа пӗтернӗ нимӗҫсем, ҫак Гиллесем, Мюлленкампсем, Гаргайссем пурте, ҫак карьеристсемпе асаплантаракансем, ҫакса тата персе вӗлерекенсем пурте — вӑрманти ҫулсем тӑрӑх тӳрех хӑйсен вилӗмӗ патне ҫывхарса пыраҫҫӗ, вилӗм хӑйӗн тавӑракан аллине ҫак пӗтӗм вунпилӗк пин пуҫ ҫине антарма пуҫланӑ та ӗнтӗ.

И машины, и танки, и бронетранспортеры, и тот эсэсовец с грозно поблескивающим пенсне, и те немцы в подводе с живой свиньей, и все эти немцы вообще — жрущие, горланящие, загадившие окружающие леса, все эти Гилле, Мюлленкампы, Гаргайсы, все эти карьеристы и каратели, вешатели и убийцы — идут по лесным дорогам прямо к своей гибели, и смерть опускает уже на все эти пятнадцать тысяч голов свою карающую руку.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Нимӗҫсем ҫинче тӗттӗм-симӗс тумтир мар, хура мундирсем пулнӑ, малта утса пыракан офицерӗн пенсни хаяррӑн йӑлтӑртатнӑ.

На немцах были не темно-зеленые, а черные мундиры, грозно поблескивало пенсне шагавшего впереди офицера.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Следователь, комдив хаяррӑн пӑхнинчен пӗрре те шикленмесӗр, ҫапла ответленӗ:

Следователь, не робея под грозным взглядом комдива, ответил:

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех