Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Утнӑ (тĕпĕ: ут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑрманпа утнӑ хушӑра Костьӑн темӗнле ҫӗнӗ туйӑм ҫуралчӗ.

Пока шли лесом, у Кости родилось какое-то новое чувство.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Марийка хыҫҫӑн утнӑ май вӑл тӳррине каласа пачӗ:

— Шагая следом за Марийкой, он сознался:

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӑй ҫӑл патӗнче ҫапса янӑ ҫӳле те ҫивӗч куҫлӑ ҫынӗ халӗ те, Ольховкӑна ҫитиччен утнӑ пекех, ҫул ҫинчи тусана урисемпе сӑтӑрса, ӗшенчӗклӗн утать.

Человек, которого он ударил у колодка, шел устало также как и до Ольховки, шаркая ногами, поднимая дорожную пыль.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Халь ӗнтӗ вӑл, хӑйсен полкӗнчи ҫынсем хушшинче утнӑ май, полка аркатса тӑкни ҫинчен те, вилӗм ҫинчен те урӑх аса илмерӗ, хӑйне малашне, ҫак вилӗ ҫутӑсемпе ҫутӑлкаласа илекен вӗҫӗ-хӗррисӗр каҫ витӗр тухнӑ хыҫҫӑн мӗн кӗтни ҫинчен те шухӑшламарӗ вӑл.

Шагая в толпе однополчан, он теперь уже не вспоминал картины разгрома и смерти и не думал о том, что ждет его впереди, за бескрайней ночью, кое-где освещаемой мертвыми огнями.

XXIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Юнашар утнӑ хушӑра Целуйко ӑнлантарса пачӗ.

Идя рядом, Целуйко объяснил.

XXVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пирӗн хыҫҫӑн утнӑ, халь ҫеҫ килсе ҫитрӗҫ.

Следом за нами плелись, только сейчас подошли.

XXVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Утасса та тӳрем вырӑнпа утнӑ пек туйӑнман ӑна, пӗрмай таҫта аялалла та аялалла, анаталла — ҫӗр айнелле, пӑчӑ та теттӗм ҫӗрелле анса пынӑ пек туйӑннӑ.

И шел он, как ему казалось, не прямой дорогой, постоянно куда-то вниз и вниз, в низину — под землю, казалось, что спускался в жаркое и темное место.

XXVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл утнӑ та утнӑ, ҫав малта пыракан ҫын илме тивӗҫлӗ аслӑ правӑна вӑл сисӗнкӗсӗр те ҫирӗппӗнех хӑй аллине илсе пынӑ…

Он шел и шел, незаметно и прочно завоевывая то великое право, какое имеет человек, идущий впереди…

XXVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл утнӑ, хӑй хыҫҫӑн ҫынсем мӗнле утнине итлекелесе утнӑ.

Он шел и слушал, как шли за ним люди.

XXVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл Петя Уралец хулпуҫҫийӗнчен тытса, сулахай урипе хытах уксахласа утнӑ.

Держась за плечо Пети Уральца, он сильно хромал на левую ногу.

XXVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Малта Озеров капитан утнӑ.

Впереди шел капитан Озеров.

XXVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Умлӑ-хыҫлӑн чӑсӑлса кайса, ҫак ушкӑн сӗм тӗттӗм вӑрман витӗр кукӑр-макӑр пӗчӗк ҫулпа ним сасӑсӑр утнӑ, ҫул ҫинче хӑй пӗрмаях хушӑнса пынӑ.

Растянувшись цепочкой, все время пополняясь в пути, эта группа бесшумно двигалась извилистой дорожкой сквозь непроглядную темень урочища.

XXVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пӗчченшерӗн е ушкӑнӑн-ушкӑнӑн пухӑнса, каҫӑ патне пымасӑр, вӗсем Вазуза хӗррипе тӑвалла утнӑ, талкӑшпех кашласа ларакан хура вӑрман еннелле ҫул тытнӑ.

В одиночку и группами, минуя переправу, они потянулись вверх по Вазузе, где были сплошные темные урочища.

XXVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Юргин хыҫҫӑн утнӑ хушӑра вӑл вилесем ҫине пӑхкаласа илкелерӗ.

Шагая за Юргиным, он бросал взгляды на убитых.

XXVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тин ҫеҫ, салтаксем хыҫҫӑн хӑвӑрт утнӑ хушӑра, Озеров малалла пӑхрӗ.

Только теперь, быстро шагая вслед за солдатами, Озеров посмотрел вдаль.

XXII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Шутласа пӑх-ха эс паян мӗн чухлӗ утнӑ, мӗн чухлӗ тӑпра чавнӑ, ҫапах та кӑмӑлӗсем пурин те лайӑх, халь тесен халь вӑрҫа кӗр.

Ты посуди: сколько сегодня прошли, сколько земли перекопали, а у всех такое настроение, что хоть сейчас в бой.

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ӗнерхинчен те, Ольховка еннелле утнӑ чухнехинчен те йывӑртарах ӑна.

Ему было тяжелее, чем вчера, когда он шел к Ольховке.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫӳлӗскер те пит хытанкаскер, шуранка сан-питлӗскер, Степан уксахласа урапа патнелле утса кайрӗ те утнӑ ҫӗртех кӑшкӑрчӗ:

Высокий и бледный, Степан Бояркин пошел, прихрамывая, к телеге и на ходу крикнул:

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Утнӑ май вӗсен котелокӗсемпе каскисем танклаткаласа илеҫҫӗ.

Когда шли, стучали котелками и касками.

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Лозневой ывӑҫри йӗкелӗсене ҫӗрелле, ула-чӑла ҫулҫӑ ҫинелле сапрӗ те, Хмелько ҫумӗн иртсе кайрӗ, утнӑ ҫӗртех ӑна хӑлхаран пӗр сӑмах персе хӑварчӗ:

Кинув горсть желудей по земле, посыпанной опавшей золотистой листвой, Лозневой прошел мимо Хмелько, на ходу бросив тому в ухо одно слово:

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех