Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Кантюк тара ӳкнӗ ҫамкине шалпар ҫаннипе шӑлса илчӗ, ларкӑч ҫине хӑпарса ларчӗ, унтан, аллине ҫӳлелле ҫӗклесе, тилхепинчен туртрӗ.

А Кандюк утер вспотевший лоб рукавом и, вспрыгнув в тарантас, уселся на облучок, натянул вожжи.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Аслӑ урамӑн тӑршшӗпе сарса тухнӑ хӑма кӗрпи йӗрне шӑпӑрпа шӑлса мар, кӗллӗ шывпа ҫусан та, тасатса пӗтерме ҫук.

Насыпанные щедрой рукой опилки не то что веником вымести, а и святой водой невозможно вымыть из густой травы.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Мӗнпе шӑлса тасатас? — ыйтрӗ Тимрук.

— Чем подметать-то? — спросил Тимрук.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хамӑр умран та пулин, умран та пулин шӑлса тасат! — хушрӗ вӑл Тимрука чӗтресе тухакан сассипе.

От крыльца хотя бы смети! — крикнул Тмирук сердито сыну, но голос его дрожал и был слабым.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Лачкам шыва ӳкнӗ хӑй, ҫамкине ҫаннипе шӑлса илчӗ.

Легко перемахнул через изгородь в свой огород.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫамки тарланӑ унӑн, урама тухсан, вӑл ӑна ҫаннипе шӑлса илчӗ, анаталла пӑхрӗ.

На ходу рукавом утирая вспотевший лоб, посмотрел вниз по улице.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӳртре, тен, никам та пулман пуль, урайне те шӑлса кайман та…

Да и вообще, видимо, никого в доме до сих пор не было, раз пол не подметен…

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Алиме саппун вӗҫӗпе Селиме ҫамки ҫинчи турӑха шӑлса илчӗ.

Алиме продолжала вытирать ей лоб своим фартуком.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Селиме, — терӗ Шерккей, типӗ куҫне шӑлса.

— Селиме, — Шерккей вытер слезы.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Анне мӗнле ҫӳрет? — куҫҫльне тинех явлӑк вӗҫӗпе шӑлса илчӗ Селиме.

Как мама, не болеет? — Селиме при упоминании о матери снова вытерла слезы концами платка.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вараланнӑ урайне те шӑлса кайман, ҫуртра урай шӑлакан та ҫук тейӗн.

Пол замусорен и не подметен — некому.

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сайте ҫавна чухлаймасть, ав, питрен сурчӗ хучӗ, халь те пулин сурчӑкӗ сыпӑсса тӑнӑ пек ҫунтарать — шӑлса шӑлӑнмасть.

Одна Сайде не понимает, ишь, в морду харкнула, до сих пор чувствует Шерккей на щеке ее плевок.

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Панӑ сӑмахӑма тӳрре кӑлартӑм, хӑта, — терӗ Кантюк сӑмси айне шӑлса.

— Вот, сдержал я свое слово, сват, — довольно сказал Кандюк, утирая мокрый с мороза нос.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар куҫҫульне шӑлса илчӗ.

Тухтар вытер слезы.

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Селиме, аллине шӑпӑр тытса, урайне шӑлса кайрӗ.

Селиме взялась за веник и подмела пол.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сайте васкавлӑн урай шӑлса пӗтерчӗ.

Сайде продолжала мести пол.

XVI. Пӗртӑвансем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей пӑртак пӗшкӗнчӗ те кушака ҫурӑмӗнчен шӑлса илчӗ.

Шерккей наклонился и погладил кошку по спинке.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей кӗпи ҫаннипе ҫамкине шӑлса илчӗ.

Шерккей утер рукавом вспотевший лоб.

XI. «Шерккейӗн те ӑс ҫук мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӑрах алӑлли хӑйӗн тути ҫине тухнӑ кӑпӑка шӑлса илчӗ, хӑйне сӗннӗ шыва пӗр чарӑнмасӑр ӗҫсе ячӗ те, майор ҫине ӑнран тухса кайнӑ ҫын пек пӑхма тытӑнчӗ.

Однорукий вытер пену, выступившую у него на губах, выпил залпом предложенную воду и безумными глазами посмотрел на майора.

21. Пилӗк сехет // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Замятин именнӗ пек пулса сӑмсине ҫаннипе шӑлса илчӗ.

Замятин смутился, вытер нос рукавом.

20. Шпиона тытни // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.