Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ыйтрӗ (тĕпĕ: ыйт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Кала-ха, тухтӑр, ҫак курткӑ санӑн-и? — ыйтрӗ бей.

— Скажи, доктор, это твоя куртка? — спросил бей.

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хуҫа карчӑкӗ тухса уҫсан, вӑл картишне кӗчӗ те васкаварлӑн кӑна: — Клеопатра мӗн тӑвать? — тесе ыйтрӗ.

Старуха хозяйка открыла ему, и он вошел, бросив скороговоркой: — Что делает Клеопатра?

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эпир тытӑнса пӑхнӑ-и вара тетӗп эп каллех? — хӗрсе, кайса ыйтрӗ тухтӑр.

— А я опять спрашиваю: разве мы пытались? — с жаром повторил свой вопрос доктор.

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫакӑн евӗр калаҫу хуҫа кӑмӑлне каймарӗ, сӑмаха урӑх еннелле ҫавӑрасшӑн пулса, вӑл Соколовран ак мӗн ыйтрӗ:

Хозяину этот разговор был но по душе и, желая переменить тему, он обратился к Соколову:

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Итле, Марко бай, ҫав сирӗн хӳмӗр ҫинелле хӑпаракан ҫын пӗр-пӗр хурах пулман-ши, — ыйтрӗ Иванчо, — шавӗ-ҫуйӑхӗ ахальтен ҫӗкленмен иккен-ха.

— Уж не он ли и есть тот разбойник, что карабкался на вашу ограду, дядя Марко? — спросил Иванчо, — пропаганда была не всуе.

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл сан патна мӗнле пымаллине ыйтрӗ.

Спрашивал, как пройти к тебе.

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Арсенӑр мӗнлерех халь сирӗн? — хапха патне ҫитиччен ыйтрӗ вӑл.

Скажите, Асену лучше? — спросил он, еще не дойдя до ворот.

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗн пулса иртнӗ кунта, Марко чорбаджи? — ыйтрӗ Онбаши.

— Что здесь произошло, чорбаджи Марко? — спросил онбаши.

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унтан Краличе куҫран пӑхрӗ те: — Каҫар-ха, ывӑлӑм, эс ӑҫтан килетӗн? — тесе ыйтрӗ.

Потом выпустил ее и, глядя Краличу прямо в глаза, спросил: — Прости, сынок, скажи, откуда ты идешь?

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Чим-ха, эс суранланнӑ та пулас? — ыйтрӗ мелник, Кралич аллинчен юн юхнине курсан.

— Слушай, да ты, кажется, ранен? — воскликнул мельник, увидев, что из руки Кралича течет кровь.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кала-ха, мелник, мӗншӗн алӑкна уҫмасӑр тӑтӑн? — ыйтрӗ вӑл.

— Отвечай, мельник, почему не открывал? — спросил он.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫывӑрсах кайнӑ-и эс, Иванчо? — хытӑрах ыйтрӗ Марко.

— Уснул ты, что ли, Иванчо? — проговорил он громче.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Марко картишне тухрӗ, кам иккенне ыйтрӗ.

Марко вышел во двор и спросил: — Кто там?

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кам эс? — шанмасӑр асӑрханса ыйтрӗ вӑл, аллинчи пӑшалне антарса.

— Кто ты? — настороженно и подозрительно спросил он, опустив пистолет.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кам эс? — пӑлхарла ыйтрӗ Марко.

— Кто тут? — спросил Марко по-болгарски.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗн калас? — ыйтрӗ ача.

— Что рассказать? — спросил мальчик.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Асен мӗнле халь? — ыйтрӗ Марко.

— Как Асен? — спросил ее Марко.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫылӑхна каҫарттартӑн-и, ачам? — шанмасӑр ыйтрӗ ашшӗ.

— Исповедался? — спросил его отец подозрительно.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Лашасем хатер-и? — ыйтрӗ вӑл, сӗтел хушшинчен тӑрса.

— Готовы лошади? — спросила она, вставая из-за закуски.

XXII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Эпӗ ӑна пӗлмен, Никитин; эсӗ вара пӗлнӗ пулмалла? — ыйтрӗ Мосолов.

— Я его не знал, Никитин; а ты, кажется, знал? — спросил Мосолов.

XXII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех