Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

халӗ сăмах пирĕн базăра пур.
халӗ (тĕпĕ: халӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Каярах ҫеҫ вӑл ӗлӗк пӗр хӑйшӗн ҫеҫ тунине, халӗ вара — ыттисемшӗн те ӗҫленине, ҫавӑн пек ытти ҫынсемшӗн те усӑллӑ ӗҫ ҫеҫ ӗҫлекеншӗн савӑнӑҫ кӳрет.

Лишь потом, позже, он поймет, что прежде он делал только для себя, теперь же — для других, а настоящую радость приносит человеку только такой труд, который нужен и полезен другим людям.

Эпир курнӑҫӑпӑр-ха // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Урӑхран нимӗнле инкек те пулмасть; халӗ ӗнтӗ юханшыв ҫинчи ҫутӑсене сутасси те сӳнтересси, юханшыв хуралҫи пуласси Костьӑшӑн кичем ӗҫ пек туйӑнмасть.

Никаких происшествий больше не случается, но теперь Косте уже не кажется скучным зажигать и гасить огни на реке, быть сторожем реки.

Эпир курнӑҫӑпӑр-ха // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Унтан колхоз председатель икӗ ҫын уйӑрса пачӗ, халӗ вӗсем бакен лартаҫҫӗ…

Потом председатель колхоза выделил двух человек, вот они и ставят теперь бакен…

Эпир курнӑҫӑпӑр-ха // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Вӑл пысӑк ӗҫ тунипе йывӑрланни халӗ те иртсе пӗтмен-ха, пӳрнисем кӗрепле пек тармакланса тӑраҫҫӗ, вӗсене авма та, тӑсма та кансӗр.

Оно налито тяжестью еще не прошедшего напряжения, пальцы стоят граблями, их трудно сгибать и разгибать.

Эпир курнӑҫӑпӑр-ха // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ефим Кондратьевич, халӗ кирлӗ мар лампине сӳнтерсе, тумланать те тухса каять.

Ефим Кондратьевич гасит ненужную уже лампу, одевается и уходит.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Вӑл ӗнтӗ ҫил-тӑвӑлла та аҫа-ҫиҫӗмлӗ ҫумӑр епле пуҫланни ҫинчен, хӑй мӗнле хӑраса ӳкни ҫинчен калама пуҫлать; халӗ ӑна ҫакӑн пирки каласа пама темӗншӗн пӗрре те намӑс мар.

Он заново рассказывает о том, как началась гроза, как он испугался, и теперь ему почему-то не стыдно в этом признаваться.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Халӗ ӗнтӗ Чул куписен тӑрӑхне пӑрахса кайма та юрать: часах йӑлтах ҫутӑлса ҫитет, Чул куписен тӑрӑхӗ питех хӑрушӑ мар ӗнтӗ.

Теперь можно оставить Каменную гряду: скоро станет совсем светло, и она не будет так опасна.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Халӗ ӗнте, хӑранине ҫӗнтерсе хумсемпе, ҫилпе, чӗрӗ чунлӑ пек пулса кайнӑ кӗсменсемпе ҫав тери хаяррӑн кӗрешнӗ хыҫҫӑн, нимӗн те тумасӑр кӗтсе ларни ҫеҫ кирлӗ чухне, кимме турткалакан хумсем каллех хӑрушӑ пек, ҫил вара ҫав тери хаярланса кайнӑ пек туйӑнать.

Теперь, когда миновало вытеснившее страх ожесточенное напряжение борьбы с волнами, ветром, ожившими веслами, когда делать больше нечего, остается только сидеть и ждать, треплющие лодку волны опять кажутся жуткими, а порывы ветра — зловещими.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Ҫ-ҫук, — тет Костя, вӑл хӑйне чӑннипех те сивӗ пулнине халӗ тин сиссе илет.

— Н-нет, — говорит Костя и только теперь чувствует, что ему действительно очень холодно.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Халӗ мӗн тумалла-ха?..

— А как же?..

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Халӗ ӗнтӗ якорь темӗнрен ҫакланать.

Теперь она вцепляется во что-то.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ҫак куҫҫульне пула туйӑмсӑр пулни хуллен иртме пуҫлать, Костя кимӗ тайкаланнипе килӗштерсе авӑсма тытӑнать; кӗсменӗсем халӗ ытла васкамаҫҫӗ, шыв ҫине усӑсӑр ҫапӑнмаҫҫӗ, алӑсенчен вӗҫерӗнес пек текех туртӑнмаҫҫӗ вӗсем.

От этих слез оцепенение слабеет, и Костя начинает приноравливать взмахи к качке; весла не так суматошно и бестолково бьют по воде и уже не так рвутся из рук.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костя халӗ тин хӑй мӗнле ӗҫ тума каясшӑн пулнине ӑнланса илет.

Только теперь Костя начинает понимать, на что он вызвался.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Халӗ эпӗ вӑйлӑ вӗт ӗнтӗ эпӗ лайӑх авӑсатӑп ӗнтӗ!..

Я же теперь сильный, я же хорошо гребу!..

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Хуп-хуран тӑрмаланакан шыв ҫинчен, унӑн тарӑннӑшӗпе хӑрушлӑх ҫинчен шухӑшлама вӑхӑт ҫук халӗ, — вӑл куккӑшне ҫӑмӑлтарах пултӑр, унӑн чарӑнса тӑмалла ан пултӑр тесе, пӗтӗм вӑйне хурса киммине лайӑхрах тытса пыма тӑрӑшать.

Ему просто некогда думать о черной, взлохмаченной воде, о глубине и опасности — он изо всех сил старается вести лодку так, чтобы дяде было легче и не приходилось останавливаться.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Халӗ унта, урса кайсах кӑпӑкланакан шывсӑр пуҫне, нимӗн те курӑнмасть.

Сейчас там ничего не видно, кроме беснующейся, взмыленной воды.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Халӗ кӑнтӑрлахи мар вӗт — ҫырансемпе бакенсем курӑнмаҫҫӗ, нимӗн ҫине пӑхса та ӑҫталларах ишмеллине пӗлме ҫук.

Это ведь не днем, когда видны берега, другие бакены и можно ориентироваться.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ҫумӑр хулленрех ҫума пуҫлать, ун витӗр халӗ ҫырана та курма пулать ӗнтӗ.

Дождь становится тише, в струящейся пелене его уже можно смутно различить берег.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Ҫук, — тет вӑл, — халӗ ӗнтӗ вар урлӑ каҫаймӑн.

— Нет, — говорит он, — теперь через яр не пройдешь.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костя вӗсем ҫине пӑхса ларнӑ майӑн, халӗ ҫӗрле пулнишӗн кӳренет.

Костя смотрит на них и жалеет о том, что сейчас ночь.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех