Шырав
Шырав ĕçĕ:
Огнянов вӗсем патне пычӗ те: — Мӗн куртӑр эсир? — тесе ыйтрӗ.
XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Кам илсе килчӗ? — ыйтрӗ Бойчо ҫырӑвне уҫса вуламасӑрах.— Кто принес? — спросил Бойчо, прежде чем развернуть листок.
XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Мӗн унта алӑ сулкалаҫҫӗ? — ыйтрӗ пӗри, хӗвелтухӑҫнелле пӑхса.— Чего это там машут? — спросил кто-то, посмотрев на восток.
XXXIV. Ирхине // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Эй эс, Пӑртли, кам сана ҫавӑн пек илемлӗ ят панӑ? — тесе ыйтрӗ пӗри.— Эй ты, Прыдле, кто тебя украсил таким славным именем? — спрашивал один.
XXXIV. Ирхине // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Эсӗ мӗн тума шухӑшлатӑн вара халь? — тепӗр хут ыйтрӗ унран Аврамица, Огнянова унран мӗн кирлине ниепле тавҫӑраймасӑр.
XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Мӗн туса ҫӳретӗн эс кунта? — тесе ыйтрӗ вӑл.
XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Хӑвӑр тивӗҫӗре тытасшӑн-и эсир, ҫук-и? — тесе ыйтрӗ вӑл хаяррӑн.— Господа! Будете вы подчиняться велению долга или нет? — спросил он сурово.
XXVIII. Укрепленисенче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Хӑраса ӳкрӗр-и? — ыйтрӗ Огнянов, вӗсене вӑтантарас пек.— Струсили? — спросил Огнянов, думая пристыдить их этим вопросом.
XXVIII. Укрепленисенче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Огнянов вӗсене сиввӗн пӑхса илчӗ те: — Эсир-и халӑха хӑратакансем? — тесе ыйтрӗ.Окинув их строгим взглядом, Огнянов спросил: — Это вы, господа, развращаете ребят?
XXVIII. Укрепленисенче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Эс мӗнле хурахсем пирки калаҫатӑн? — пӳлсех ыйтрӗ унран Огнянов.— О каких это разбойниках ты говоришь? — строго остановил его Огнянов.
XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Иван, мӗн тӑватӑн эс унта? — ыйтрӗ Огнянов Боримечкӑран, лешӗ тыткӑнри ҫыннӑн хутаҫне тем пӑхнине асӑрхаса.— Ты чего там возишься, Иван? — спросил Огнянов Боримечку, заметив, что тот роется в торбе пленника.
XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Бяла Черквара халь мӗн сӑмахлаҫҫӗ? — тесе ыйтрӗ вӑл.
XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Мӗн шыраса ҫӳретӗн кунта? — тесе ыйтрӗ унтан Огнянов.
XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Вӑл мӗнле сӑмахсемпе кӑшкӑрмаллине ыйтрӗ те, сӑмахсене лайӑххӑн ас туса юлма тӑрӑшса, хуларан чи ҫывӑхри ту тӑррине улӑхса кайрӗ.
XXVI. Зли-долӑ патӗнчи батарейӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Халӑх ӑҫта пуҫтарӑнать? — ыйтрӗ Огнянов, сӑмах пӑйне кӗрсе.
XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Ҫапла мар теме хӑятӑн-и ҫакӑн хыҫҫӑн та? — ыйтрӗ Огнянов, студент енне тарӑхса пӑхса.Неужели ты станешь отрицать то, что ясно, как день? — проговорил Огнянов, гневно глядя на студента.
XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Мӗн тӑвасшӑн эс? — ыйтрӗ Рада ӗсӗкленӗ май.Что ты собираешься делать? — спрашивала Рада, захлебываясь от рыданий.
XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Мӗнех вара, Кандов, эсир те мӗн те пулин каласа хаваслантарӑр эппин мана, — йӗплесе ыйтрӗ Огнянов, студента йӗрӗнсе пӑхса.
XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Сан сӑмаху мӗне пӗлтерет, Бойчо? — шалт аптраса ыйтрӗ Рада.— Что означают твои слова, Бойчо? — растерянно спросила Рада.
XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Мӗн пулчӗ сана, Бойчо? — ыйтрӗ хӗр улӑшӑннӑ сасӑпа, Огнянов патнелле ярса пуснӑ май.— Что с тобой, Бойчо? — спросила она сдавленным голосом, подойдя к нему.
XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.