Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шанса (тĕпĕ: шан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ваҫҫук та унӑн ӗҫне учитель асӑрхӗ тесе шанса тӑчӗ.

Васек тоже хотел обратить на себя внимание учителя.

15 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Унӑн варринчи лаптӑк кратерӗнчи ҫӗре халӗ сухаласа кукуруз акаҫҫӗ, анчах ҫапах та вӑхӑчӗ ҫитсен, вӑл пӗр-пӗр кун ҫӳлелле сирпӗнсе тухмӗ тесе шанса тӑма ҫук.

В его плоском кратере сейчас пашут почву, сеют кукурузу, однако никто не поручится, что в некоторый день он не взлетит на воздух.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

— Мӗнле, — терӗм эпӗ, — эпир ҫӑлӑнӑпӑр тесе эсир халӗ те шанса тӑратӑр-и-ха? — терӗм.

— Что же, — сказал я, — вы все еще верите, что мы можем спастись?

XLII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Тӗрлӗ тинӗссем тӑрӑх ҫӳренӗ ҫынсенчен пӗри те кун пирки тавлашмӗҫ тесе шанса тӑратӑп.

И я надеюсь, что ни один мореплаватель не будет оспаривать.

XXX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпӗ Дэви теорине вуҫех йышӑнмасӑр, ҫӗр варринче вӗри пур тенӗ теорие, хам унӑн паллисене асӑрхайман пулин те, ҫирӗп шанса тӑнӑ.

Я решительно отвергал теорию Дэви и твердо держался теории центрального огня, хотя и не замечал его проявлений.

XXV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

— Ку ҫӑл шывӗ пирӗнпе пӗрлех юхса пырсан, эпир хамӑр тытӑннӑ ӗҫ ӑнӑҫлӑн пулассине тата ҫирӗпрех шанса кайма пултаратпӑр, — терӗм.

 — Если этот ручей будет нашим спутником, у нас появится больше оснований надеяться на успех нашего путешествия.

XXIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

— Эпӗ турӑ ҫине шанса тӑмастӑп, — терӗ вӑл хулӑн сасӑпа, мӑйӑхне шӑлкаласа, — наука кӑтартӑвӗсем енӗпе эпӗ хамшӑн хам турӑ.

— Я на бога возлагаться не буду, — трубил он, поглаживая жесткие усы, — я сам себе бог по научным данным.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Опытлӑ стариксем ҫине шанса, вӑл ӗҫе кирлӗ пек ӑнланса илме ӗлкӗреймен-ха.

Он не успел еще как следует вникнуть в дело, полагаясь на опытных стариков.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ҫавӑнпа та ун арӑмӗ вӑл хӑй вӑйӗ ҫине шанса тӑрассине ӗнентерсех тӑма тивӗҫ.

Поэтому его жене следует неукоснительно поддерживать в нем священный огонь самоуверенности.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Эпӗ ӑна сире тусла шанса пӗлтерме пултаратӑп.

Я вам доверяю его, как друзьям.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Иксӗмӗре те-и? — тепӗр хут ыйтрӗ Романенко, Воропаевпа малалла мӗн тӑвассине пӗлмесӗр тата: «Ҫук, сире кӑна, генерал юлташ», — тесе каласса шанса; вара Воропаевпа сывпуллашма тата ӑна ӑсатса яма та пулать.

— Обоих? — переспросил Романенко, откровенно не зная, что ему делать теперь с Воропаевым, и надеясь, что скажут: «Нет, вас одного, товарищ генерал», и тогда можно будет попрощаться и отправить Воропаева одного.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Вӑл пирӗн лайӑх, — хӑюллӑн ответлерӗ Лена, ҫак лайӑх мар калаҫу епле те пулин иртсе каясса шанса.

Он у нас хороший, — неестественно бойко сказала она, опустив глаза и еще рассчитывая, что как-нибудь пронесет.

Улттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ун сӑмахӗсене Огарнова ҫавӑнтах ярса илчӗ, вӑл калаҫнинчен Воропаев ӑна темӗнле питӗ ҫылӑхлӑ япала ҫинчен шанса пӗлтернӗ те ҫав ҫылӑхшӑн вӗсен иккӗшӗн пӗрле ответ тытмалла пулнӑ пек туйӑнчӗ.

И Огарнова немедленно воспользовалась его признанием, но в другом направлении — будто он доверял ей что-то очень греховное и ей предстояло разделить с ним ответственность за этот грех.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Колхозра ӗҫсем лайӑх пыраҫҫӗ, мӗншӗн тесен халӑх хӑйӗн вӑйӗпе пултарулӑхӗ ҫине шанса тӑрать.

Дела в нем идут неплохо, потому что народ уверовал, что собственных сил и собственного уменья ему хватит.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Халӗ Воропаев калаҫакан чул пекех пулса тӑчӗ, ӑна нумай тӗрлӗ ӗҫ шанса пама пулать, тата вӑл ҫав ӗҫсене тӑвайӗ-ши, тесе иккӗленмелли те ҫук, мӗншӗн тесен унӑн урӑх нимле ӗҫ те ҫук тата вӑл яланах пӗр вырӑнта.

Теперь Воропаев сделался как бы говорящим камнем, которому можно поручить множество дел, с уверенностью, что он их выполнит, потому что ничем не занят и вечно на месте.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Вӑл, хӑйӗн упӑшки пек харампыра пысӑк ӗҫ шанса панӑ ҫынсем умӗнче намӑс пулнӑран, Виктора вӗлерме те хатӗр, тесе кӑшкӑрать.

Она кричала, что готова убить его из стыда перед людьми, которые доверились такому паразиту, как ее муж.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Комков калаҫӑвӗнче вӑл хӑйӗн вӑйне ҫирӗп шанса тӑни лайӑх палӑрать, ҫавӑнпа та Воропаев ун ҫине пите сӑнаса пӑхма пуҫларӗ: ун пек ҫынсене вӑл кӑмӑллать.

В голосе Комкова слышалось так много достоинства и уверенности, что Воропаев не без любопытства оглядел его: ему нравились уверенные и твердые люди.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Эсӗ килессине эпӗ шанса тӑтӑм, — вӑйпа сулчӗ вӑл аллине.

— Уверен был, что придешь, — и с размаху рубанул рукой по воздуху.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ют ҫынна темӗн ҫинчен шанса калама юраман пек вӑл калаҫма чарӑнчӗ.

Она замолчала, точно боялась проговориться о чем-то, чего нельзя было доверить чужому.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Центртан, вӑл тупикрен тухасса кӗтмесӗрех, ун ҫине урӑх ӗҫсем тиенӗ, вӗсене пурнӑҫласси ҫав малтанхи ӗҫсене пурнӑҫланинчен килнӗ; паян мар-тӑк ыран ун хулпуҫҫийӗ ҫине татах темӗнле виҫҫӗмӗш, пиллӗкмӗш, вунсаккӑрмӗш проблемӑсем татӑлса анассине тата вӗсене пурнӑҫласси иккӗмӗш, тӑваттӑмӗш, вунҫиччӗмӗш проблемӑсенчен килнине вӑл опыт тӑрӑх пӗлнӗ, тата ҫав проблемӑсене кая хӑварма та, хӑйсӗр пуҫне, кама та пулин урӑх ҫынна шанса пама та май пулман; ҫакна вӑл лайӑх ӑнланнӑ.

Из центра, не ожидая, пока он выйдет из тупика, уже взваливали на него другие дела, решение которых зависело от решения первых (еще не решенных), и он по опыту знал, что не сегодня завтра на его плечи свалятся еще какие-то третьи, пятые, восемнадцатые проблемы, зависящие от проблем вторых, четвертых и семнадцатых, и понимал, что ни отдалить их, ни взвалить на кого-нибудь другого он не имеет права.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех