Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ыйтрӗ (тĕпĕ: ыйт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эй, Сусанин, ӑҫта илсе кӗтӗн пире? — тесе пӗр хутчен кӑна мар кӑшкӑрса ыйтрӗ Илья Крылатов хӑйсене ҫул кӑтартса пыракан вӑрӑм уссиллӗ, сунарҫӑ евӗр васкаман ҫынтан.

— Эй, Сусанин, куда ты нас завел? — Илья Крылов несколько раз крикнул человеку с длинными усами, похожему на охотника, который показывал им дорогу.

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Мӗнле законсем? — ним калама аптранипе ыйтрӗ Шошин, Бояркин ыйтӑвне уҫҫӑнах ӑнланса илчӗ пулсан та.

— Какие законы? — в замешательстве переспросил Шошин, хотя и отчетливо понял вопрос Бояркина.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Путек тирӗнчен ҫӗлетнӗ хӑлхаллӑ ҫӗлӗк, ҫарти пек кӗске шурӑ кӗрӗк тӑхӑннӑ, пиҫиххи ҫине пистолет ҫакнӑ типшӗм палламан ҫын, — ку Бояркин пулнӑ, — Шошин енне пуҫне сӗлтсе, кӗскен ыйтрӗ:

Незнакомый худощавый человек в белом мерлушковом треухе и в беленом военном полушубке с пистолетом на поясе — это был Степан Бояркин, — кивнув на Шошина, спросил кратко:

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Вӑл ячӗ-и? — ыйтрӗ Шошин, Лозневой ҫинчен систерсе.

— От него? — спросил Шошин, намекая на Лозневого.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Мана та хӑвӑрпа пӗрле илӗр, — именчӗклӗн ыйтрӗ Усачев.

— Возьмите и меня, — скромно попросил Усачев.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Вуларӑр-и? — ыйтрӗ Сталин хӑйӗн сӗтелӗ умӗнче чарӑнса.

— Прочитали? — спросил Сталин, остановившись перед своим столом.

XXI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Мӗн, ҫӳҫ кӑвакарать-им? — сасартӑк ыйтрӗ Сталин.

— Что, волосы седеют? — вдруг спросил Сталин.

XXI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Мӗн? — ыйтрӗ Озеров.

А что? — спросил Озеров.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Кам пулчӗ вара вӑл? — пуриншӗн те ыйтрӗ Чернышев.

— Кто же это был? — за всех спросил Чернышев.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Танксем мӗнле? — ыйтрӗ Андрей.

— А танки как? — спросил Андрей.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Мӗнле апла Мускавран? — тӗлӗнсе ыйтрӗ юнашар ларакан Андрей, автомат дискне чӗркуҫҫи ҫине хурса.

— Как так из Москвы? — удивленно спросил сидящий рядом Андрей, положив диск автомата на колени.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Малалла кала! — ыйтрӗ Дубровка.

— Давай дальше! — попросил Дубровка.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Мӗншӗнне каласа парасчӗ хӑть! — сиввӗнрех ыйтрӗ Дубровка.

— Рассказал бы, в чем дело? — суховато спросил Дубровка.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Умрихин, винтовкине кӗтессе лартса шинельне хывнӑ хыҫҫӑн, юлташӗсем ҫине ҫаврӑнса та пӑхмарӗ, тӳрех Семиглаз патне пырса: — Ӑҫта ман котелок? — тесе ыйтрӗ.

Молча поставив в угол винтовку и скинув шинель, Умрихин, не глядя на товарищей, подошел к Семиглазу, спросил: — Где мой котелок?

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Хӑсма пуҫларӗ-и? — чӑтса лараймасӑр ыйтрӗ салтаксенчен пӗри.

— Вырвало? — не вытерпев, перебил один из солдат.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Виҫҫӗмӗш отделени салтакӗ, пысӑк кӑмака патӗнче апатланаканскер: — Сирӗн Умрихина мӗн пулнӑ? — тесе ыйтрӗ.

Один солдат из третьего отделения, которое расположилось у русской печи, спросил: — Что у вас с Умрихиным-то случилось?

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Манмарӑн-и? — ыйтрӗ Дубровка Петр Семиглазран.

Не забыл? — спросил Дубровка Петра Семиглаза.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Пирвайхи хут йывӑр амантрӗ-и? — ӑшшӑн кулса ыйтрӗ Андрей.

— Первое тяжелое ранение? — с улыбкой спросил Андрей.

XIX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Марийка ҫинчен калаҫнӑ хыҫҫӑн халь Лена ҫинчен сӑмах тапратсан Юргина ҫав тери кӑмӑллӑ пуласса Андрей туйса илчӗ те: — Ну, мӗнле ӗнер? Курнӑҫрӑр-и? — тесе ыйтрӗ.

Андрей чувствовал, что Юргину будет очень приятно, если теперь, поговорив о Марийке, они заговорят о Лене, и он спросил: — Ну, как вчера? Поговорили?

XIX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Ҫӑмӑлччӗ-и? — ҫийӗнчех ыйтрӗ Юргин; халь вӑл ҫемьеллӗ пурнӑҫра мӗн пулнипе пӗтӗмпех интересленме тытӑнчӗ.

— Легко? — живо переспросил Юргин: его теперь интересовало все, что касалось семейной жизни.

XIX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех