Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫавӑн (тĕпĕ: ҫав) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Унӑн хаваслӑ та телейлӗ сӑн-пичӗ, вӑл сӗтел патӗнче вӗткеленсе тӑни тата ҫавӑн пек хӑпартланса калаҫни Григоришӗн ӑнланмаллах пулмарӗ.
Его оживленное, счастливое лицо, суетня возле стола и эта восторженная речь были непонятны Григорию.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах ҫавӑн хыҫҫӑн, арӑмӗпе юнашар выртнӑ чух кашнинчех, чӗнтӗрсем ҫине ирӗксӗррӗн хисеплесе те пӑлханса пӑхрӗ, вӗсене сӗртӗнме те хӑрарӗ, Дарья ҫумӗнчен шиклӗн аяккарах шуса выртакан пулчӗ, Дарйӑран ютшӑна пуҫланине туйрӗ.
Но в последующие дни ложился он рядом с женой, уже с опаской отодвигаясь, с невольным почтением и беспокойством глядя на кружева, боясь малейше коснуться их и испытывая некоторое отчуждение от Дарьи.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хохолсен слободисене йышӑнса илнӗ чух хамӑр ҫавӑн пек туман-и-мӗн эпир?
Мы-то не так делали, как занимали хохлачьи слободы?

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Каймаллаччӗ пирӗн ҫавӑн чух, Подтелковсене вӗлерес умӗн, хӗрлисем патне…
— Ушли бы мы в красные тогда, перед убийством Подтелкова…

— Курнӑ-и ҫавӑн пек кӗрт аҫине? —
— Видали такого сукина сына? —

Ҫавӑн чухне тин Александр тути тӑрӑх кулнӑ чухнехи пек йӗр шӑвӑнса иртрӗ.
Только тут подобие улыбки скользнуло по губам Александра.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Пурте ҫавӑн пек пуласчӗ!
— Кабы все такие были!

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫурҫӗр фронтӑн штабӗ те ҫавӑн пекех хыпаланса урӑх вырӑна куҫать.
Столь же поспешно эвакуировался штаб Северного фронта.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫавӑн пек ула-чӑлаллӑ тӑхӑннӑ кӗрӗс-мерӗс пысӑк эшкер казаксен 28-мӗш полкӗ пулнине ӗненме те хӗн.
Не верилось, что эта пестро одетая огромная толпа — строевая часть, 28-й казачий полк.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сире, генерал, виҫӗ пин кӗрӗкпе тепӗр ҫавӑн чухлӗ мӑшӑр ӑшӑ атӑ хатӗрлесе хума ыйтатӑп.
Вас, генерал, я прошу приготовить три тысячи шуб и теплых сапог.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юр чӑмӑркки пек вӑркӑнса ҫӳреҫҫӗ хула тӑрӑх ҫавӑн йышши хыпарсем…
Снежным комом катились по городу слухи.

Ан тив, ҫапӑҫчӑринччӗ Давид Голиафпа ҫапӑҫнӑ пек: хӑшӗ ҫӗнтерет — власть ҫавӑн аллинче пулать.
И пускай бы, как Давид с Голиафом, бились: чей верх, того власть.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫавӑн пек намӑслантарнӑ хыҫҫӑн ашшӗ нимсӗрех киле таврӑнасса Григорий шаннӑччӗ.
Григорий ехал в уверенности, что Он пристыдил отца и тот уедет ни с чем.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫапах та ҫакӑ ун тивӗҫлӗхне пырса чӗпӗтрӗ-чӗпӗтрех; ашшӗ те, ҫавӑн ҫинчен сӑмах тапратса, кӑмӑла пӑсрӗ.
Но все же самолюбие его было уязвлено, и отец разговором об этом невольно причинял ему неприятность.

Ҫавӑн пирки ӑнлантарса пама дивизи штабне чӗнтерчӗҫ.
Его потребовали для объяснений в штаб дивизии.

Вӑл кӑмӑлӗпе ҫавӑн пек ытлашши ҫемҫе пулни казаксемпе полк пуҫлӑхӗсене тарӑхтармах пуҫларӗ.
Чрезмерной мягкостью вызвал недовольство среди казаков и полкового начальства.

Ҫавӑн пек ачалла йӳпсӗнӳ туйӑмӗ унӑн чунне яланлӑхах хирӗнсе кӗрсе юлнӑ тейӗн.
В нем словно навсегда осталось это наивно-ребяческое чувство.

Ҫавӑн хыҫҫӑн вара, полк татти-сыпписӗр ҫапӑҫу тӑсӑлакан тӑрӑха пырса кӗрсен, лӑпкӑ та улах станицӑсемпе хуторсем вырӑнне кукӑр-макӑррӑн хуҫкаланса выртакан фронт пуҫлансан, тӑшманпа тытӑҫса кайнӑ, унпа юнашарпа пӗрех тӑнӑ хушӑра Григорий яланах хӗрлӗармеецсем пирки, хӑйӗн вӗсемпе темшӗн ҫапӑҫмалла пулнӑ ҫав вырӑс салтакӗсем пирки, ытларах та ытларах пӗлесси килчӗ; ҫак шухӑш-туйам ӑна канлӗх памасӑр хӑшкӑлтарса ҫӳрерӗ.
И после, когда полк вступил в полосу непрерывных боев, когда вместо завес уже лег изломистой вилюжиной фронт, Григорий всегда, сталкиваясь с неприятелем, находясь в непосредственной от него близости, испытывал все то же острое чувство огромного, ненасытного любопытства к красноармейцам, к этим русским солдатам, с которыми ему для чего-то нужно было сражаться.

Кирлӗ-и сана ҫавӑн йышши?
Нужна ли такая-то?

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Германирен килтӗм — ҫавӑн пирки шухӑшларӑм, унта пурӑннӑ чух та ҫав шухӑш пуҫран каймарӗ…
Из Германии шел — думал и там жил об этом не переставал думать…

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика