Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӑшӗнче (тĕпĕ: ӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Ӗлкӗреймерӗм», — терӗ вӑл хӑй ӑшӗнче.

«Опоздал!» — пронеслось в голове Кэргыля.

Телейлӗ ҫӗршывра // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

«Эсӗ пӗчченех хӑвӑрӑн грипп-испанка бациллисемпе пӗрле тӑшман ҫӗршывӗнче пӗр ҫар чухлӗ пулса тӑратӑн», — тесе хӑй ӑшӗнче тӑрӑхласа илчӗ вӑл мистер Маккингран.

«Вы один вместе с вашими бациллами гриппа-испанки будете представлять на вражеском берегу целую армию», — мысленно передразнил он мистера Маккинга.

Тинӗс пырӗнчи тӗлпулу // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

«Эпӗ сӗнтӗм вӗсене кунта килме, апла пулсан ман чи малтан анмалла», — терӗ Петя хӑй ӑшӗнче.

«Я предложил им идти сюда, значит, должен идти впереди», — подумал Петя.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Чочой куҫне хупрӗ те чаплӑ тупа сӑмахӗсене, кашни сӑмахне чун-чӗрипе ӑнланса, хӑй ӑшӗнче калама пуҫларӗ.

Чочой закрыл глаза и опять принялся мысленно читать торжественное обещание, где-то в глубине души прислушиваясь к каждому его слову.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Пионерсен организацине йышӑннӑ чухне тупа тумалли чаплӑ сӑмахсене хӑйсен ӑшӗнче аса иле-иле, хӗрлӗ ялавсем ҫинелле хытӑ хумханса пӑхса тӑраҫҫӗ вӗсем.

Взволнованные, они смотрели на развернутые знамена, еще и еще раз мысленно повторяя слова торжественного пионерского обещания.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

«Ӳте шӑтарма памастӑп, тем тусан та шӑтарма памастӑп!» — терӗ Таичи хӑй ӑшӗнче, японец ҫинчен куҫне илмесӗр.

— Не дам, не дам колоть, ни за что не дам колоть! — твердил Таичи, не спуская глаз с японца.

Хура хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

«Усал йӗрӗх!» — терӗ те хӑй ӑшӗнче Таичи.

«Злой дух!» — мысленно воскликнул Таичи.

Хура хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

«Ку — чӑн-чӑн наука вара», — тесе шухӑшларӗ Нина Ивановна хӑй ӑшӗнче.

«Да, это целая наука», — подумала про себя Нина Ивановна и, обратившись к Чочою, спросила:

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

«Ман урасем ыттисеннинчен имшеркке пирки мар, ура тӗпне типӗ курӑк хуман пирки шӑнаҫҫӗ иккен», — терӗ те хӑй ӑшӗнче Петя, ӑна темле, сасартӑк ӑшӑ пек туйӑнса кайрӗ.

Но от мысли, что ноги у него мерзнут не потому, что он слабее остальных, а потому, что не сумел как следует обуться, Пете как-то сразу стало теплей.

Пӗчӗк сунарҫӑсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Торбазу ӑшӗнче типӗ курӑк пур-и, ҫук-и сан? — сасартӑк ыйтрӗ Кэукай.

» — А стельки-то у тебя в торбазах есть или нет? — вдруг спросил Кэукай.

Пӗчӗк сунарҫӑсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

«Ҫӗр пӳрте кӗрт хӳсе кайнӑ», — терӗ вӑл хӑй ӑшӗнче.

«Землянку совсем замело снегом», — мелькнуло, у него в голове.

Иккӗлентерекен япала тупни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Чунӗ-чӗри ыратнине, хӑй ӑшӗнче мӗн пулса иртнине ҫеҫ туять ӗнтӗ вӑл, тулашри тӗнче ҫукпа пӗрех халь уншӑн.

Он чувствовал душевную боль, только то, что происходило внутри него, а внешнего мира для него всё равно что не было.

Соньӑна ҫӑлас пулать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

«Ҫӑлас пулать Соньӑна, вӑл чирленине ашшӗне пӗлтересех пулать», — тет вӑл хӑй ӑшӗнче, хӑвӑртран та хӑвӑртрах малалла шуса.

«Надо спасти Соню, надо сказать ее отцу, что она больна», — подгонял он себя.

Соньӑна ҫӑлас пулать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

«Вӑт ку чӑн-чӑн поляр ҫынни! — терӗ вӑл хӑй ӑшӗнче.

Думал: «Вот это настоящий полярник!

Соньӑна ҫӑлас пулать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Пит час кӳренекен Тавыль пуҫне ҫавӑнтах аван мар ш-хӑш пырса кӗчӗ, унӑн кӑмӑлӗ хуҫӑлчӗ: «Паллах ӗнтӗ, Чочой вӑл мана юратмасть, мӗншӗн тесен Вияль те ман аттене юратмасть. Таграт та юратмасть ӑна. Вӗсем ятланӑ хыҫҫӑн атте манпа калаҫасшӑн та мар», терӗ вӑл хӑй ӑшӗнче.

Обидчивому Тавылю сразу в голову пришло такое, от чего на душе у него стало очень скверно: «Ну да, конечно, Чочой не любит меня, потому что Вияль не любит моего отца, и Таграт не любит тоже. Они наговорили ему такого, что он теперь со мной и разговаривать не хочет».

Соньӑна ҫӑлас пулать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

«Килмест? Паян килмест?» — терӗ хӑй ӑшӗнче Чочой.

«Не придет? Сегодня не придет?» — пронеслось в голове Чочоя.

Соньӑна ҫӑлас пулать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Пӗрисем: Тавыль пиллӗкмӗш класра пулсан та, пионера кӗме ир-ха ӑна, теҫҫӗ, мӗншӗн тесен пит час кӳренет вӑл, йӑлӑхтармӑш тата, йӗкӗлтесе тӑрӑхлама юратать, шухӑшне хӑй ӑшӗнче пытарса усрать, теҫҫӗ.

Одним казалось, что Тавыль хоть и в пятом классе, но в пионеры ему вступать еще рано, потому что он слишком обидчив, капризен и даже ехидный и совсем не откровенный.

Чочой пулӑшрӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

«Пӗрмай Кэргыль ҫинчен темскер калаҫаҫҫӗ, — терӗ Чочой хӑй ӑшӗнче.

«О Кэргыле все время что-то говорят, — отмечал про себя Чочой.

Чочой пулӑшрӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

«Атя, — терӗ Чочой хӑй ӑшӗнче, «атя» сӑмах мӗне пӗлтернине аса илсе.

«Пойдем, — повторил про себя Чочой, вспоминая, что значит это слово «пойдем».

Лайӑххи ҫав тери нумай // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Хуйхӑ-суйхӑсӑр ачалӑх курман Чочой, ҫитӗнсе ҫитнӗ ҫын пек, куҫхаршийӗсене пӗркелесе, хурлӑхлӑн шухӑшлать: «Гоомо кукка ӗмӗрне те ҫакӑн пек савӑннине курман, халь тин ӗнтӗ нихҫан та курас ҫук», тет вӑл хӑй ӑшӗнче.

А Чочой, которого жизнь очень рано разлучила с беззаботным детством, по-взрослому хмурился и с горечью думал: «Гоомо никогда не видел такого веселья и теперь уже никогда не увидит…»

Хуҫи кам? // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех