Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илнӗ (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах хула шӑпи татӑлнӑччӗ ҫав ӗнтӗ, ӑна Тосун-бей ушкӑнӗ илнӗ пулчӗ.

Но судьба боя и участь города были решены в пользу Тосун-бея и его полчищ.

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хуларан ҫур-ҫӗрпе хӗвеланӑҫ енчи окопсенчен кӑна перкелени илтӗнсе тӑчӗ, тата Огнянов окопӗ, тимӗр ҫункава магнит туртса илнӗ пек, тӑшмана вӑрҫтарса илӗртсе тӑчӗ.

Только редкие выстрелы с других, еще не простреливаемых высот, к северу и западу от города, вторили — впрочем, без всякой пользы — стрельбе с укрепления Огнянова, привлекавшего к себе вражеские пули, как магнит — железную стружку.

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӗтӗм ушкӑн вӗсене пыл хурчӗ пек сӑрса илнӗ те пӗри те тапранмасӑр тӑраҫҫӗ.

Вся орда сгрудилась вокруг них и долго стояла на месте.

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӑтрашӑннӑ чух, таврана тӗтӗм хупӑрласа илнӗ вӑхӑтра, вӗсем хӑйсен окопӗсенчен туха-туха тарнӑ.

Повстанцы, которые воспользовавшись суматохой, под прикрытием дымовой завесы покидали укрепление.

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тӗлленӗ те пуль те, куҫпа мӑчлаттарса илнӗ ҫав.

— Может, и целились, да зажмурившись.

XXXIV. Ирхине // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ту тӑррисем вут-хӗмпе хыпса илнӗ пек палӑраҫҫӗ те вӗсем аякри пушар евӗр туйӑнаҫҫӗ.

Багровая огненная полоса протянулась за горными вершинами, напоминая зарево далекого пожара.

XXXIV. Ирхине // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ах турӑҫӑм, мӗнле хавасланса та мӑнаҫлӑн кӗтсе илнӗ пулӑттӑм-ши пур хамӑн вилӗм сехетне, енчен хама чӑн таса кӑмӑллӑ савса тӑнӑ пулсан, ятсӑр тӑпрам ҫине тумлам куҫҫуль те пулин ӳкессе пӗлсен…

О боже мой, как гордо, как радостно встретил бы я смертный час, если бы умирал с сознанием, что я любим, озарен лучами верной любви, что хоть одна чистая слеза упадет на мою безвестную могилу…

ХХХIII. Каҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пурин те сехрисем хӑпнӑ, вилӗмрен хӑраса тӑни алӑ вӑйне илнӗ, хӑйсен пурнӑҫне хӗрхенмесӗр ҫапӑҫма килнӗ ҫынсене ӑсран янӑ…

Паника объяла сердца, страх смерти ослабил руки и затемнил разум тех, кто пришел сюда, чтобы отдать свою жизнь…

ХХХIII. Каҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак айлӑма ҫулӑм хыпса илнӗ пулсан, Огнянова ытларах килӗшнӗ пулӗччӗ.

Огнянов предпочел бы видеть эту долину объятой пламенем.

XXX. Стрем айлӑмӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Клисурӑ, Копривштицӑ, Панагюриште ҫапӑҫать, Средна-Горӑна ҫулӑм хыпса илнӗ!

Клисура восстала, Копривштица восстала, Панагюриште восстало, Средна-гора объята пламенем!

XXX. Стрем айлӑмӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӗнтӗ сиссе илнӗ пулсан та тинех ӗлкӗрейместчӗҫ: ҫав гигантла идейӑна — ту таврашне тӳнтер ҫавӑрса хума пултаракан куҫа курӑнми Марко Королевича пӗтерсе лартмашкӑн вӗсен пысӑк тӗрмисем те ҫитмен, касмӑкласа илмешкӗн те вӑрӑм сӑнчӑрӗсем пулман.

Да если бы и предвидели — все равно было бы уже поздно: у них не было ни такой обширной темницы, ни такой длинной цепи, чтобы им удалось заточить и сковать гигантскую идею — этого незримого Крали Марко, способного перевернуть горы.

XVI. Ӳсӗрӗлнӗ халӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Таврара пур енче те тӗрӗк ялӗсем, Бяла Черква вӗсемшӗн шур илнӗ куҫ пек туйӑнать…

Опоясанная со всех сторон этими селами, Бяла-Черква уже теперь была для них, как бельмо на глазу…

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫутҫанталӑк унӑн чи кирлӗ енне туртса илнӗ, кӑшт йӑпанмалӑх ҫын хаваслӑхӗпе савӑнас енне кӑна хӑварнӑ.

Природа, отнявшая у него все, в утешение вознаградила его этой способностью радоваться чужой радости.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Каларӑм-ҫке сана, тӑванӑм, унран укҫине ыйтса илнӗ пулсан лайӑхрах пулатчӗ.

— Я же тебе говорил, брат мой, лучше было попросить.

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫумӑр тата вӑйлӑрах ҫума тытӑнчӗ, халь ӗнтӗ вӑл ҫӗре лӳшкентерсех ячӗ, Лалка ҫаплах, хӑйне пур енчен те хупӑрласа илнӗ пек хӳтлӗх айӗнче тӑрать, хал тесен, хал ҫук ӗнтӗ унӑн, аптраса та ӳкнӗ.

А дождь шел все сильнее; теперь это был уже настоящий ливень, и Лалка все стояла под навесом, как в западне, бессильная, беспомощная и растерянная.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кӑнтӑрларан вара ҫӑва пуҫланӑ ҫумӑр халь аларан тӑкӑннӑ пек лӳшкет, вӑл час чарӑнасса кӗтме ҫук, — тӗттӗм пӗлӗт пӗтӗм тӳпене карса илнӗ.

Дождь, начавшийся после обеда, теперь сеялся как сквозь сито, но не было надежды, что он скоро прекратится, — темные плотные тучи заволокли все небо.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Гинка Генки йӑлт пӗтсе кайнӑ, лӑпчӑнса-хутланса кӗнӗ, темле аптрасах ӳкнӗ пек курӑнать, йӗрекен кӑкӑр ачине алла илнӗ те, ача пӑхакан пек ӑна сиктерсе, картишӗ тӑрӑх уткаласа ҫӳрет.

Генко Гинкин, совсем отощавший, съежившийся и какой-то растерянный, бродил по двору с плачущим грудным ребенком на руках, убаюкивая и укачивая его, как нянька.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Акӑ сана, сӑмахран, илӗпӗр: эсӗ Албан тӑвӗсем ҫинче мар, пӗр-пӗр медицина институчӗнче врач дипломне илнӗ пулсан, пуяс тесе кӑна шутланӑ пулӑттӑн, пӑлхав тӑвас пирки асна та илес ҫукчӗ.

Да вот взять хотя бы тебя: получи ты диплом врача в каком-нибудь медицинском учебном заведении, не в албанских: горах, ты думал бы о гонорарах, а не о восстании…

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Дико хӗл каҫакан ҫурт айлӑмри тӳремлӗхре; аяккинчен ҫавӑрса илнӗ ҫӳл тусем ӑна ҫилрен хӳтӗлеҫҫӗ.

Зимовье Дико стояло на ровной площадке в низине; высокие горы защищали его от ветров.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӳпене вара мӑкӑрланса тӑран тӗтӗм евӗрлӗ кӑтра пӗлӗт хупӑрласа илнӗ.

Темя ее было закрыто быстро бегущими кучевыми облаками, напоминавшими клубы дыма.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех