Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫиме (тĕпĕ: ҫи) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сергей вӗсене канма тата пӗрер груша ҫиме ирӗк пачӗ.

Сергей скомандовал отдых и разрешил взять по груше.

5 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Пӗрер груша ҫиме ирӗк пар, ҫиччӗр…

И по грушке разреши, пусть их…

5 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Ӑна пыл хурчӗсем сырса илнӗ, вӗсене ҫиллентерес мар тесе, Сергей асӑрханса, ҫӑкӑрне чӗпӗтсе ҫиме тытӑнчӗ.

Стайка пчел ползала по хлебу, и, чтобы не раздражать их, Сергей стал осторожно отщипывать кусочки от ломтя.

3 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Вӑл ҫӑмарта шуратрӗ, тӑвар ҫине пуҫрӗ те, Егор Егорыч пекех, пӗр тӗпренчӗкне те ҫӗре ӳкерес мар тесе, тепӗр аллине янах айне тытса ҫиме пуҫларӗ.

Он очистил яйцо, потыкал им в щепотку соли и стал есть, как Егор Егорыч, держа ладонь у подбородка, чтобы не уронить ни крошки.

1 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Апат ҫиме килсен хывӑннӑ чухне е апатлансан кайма тумланнӑ чухне арҫын хӗрарӑма пулӑшать.

Если мужчина сопровождает женщину, он помогает своей даме снимать и надевать пальто, не допуская, чтобы это делал гардеробщик.

Кафере, столовӑйра, ресторанта // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Кӗске вӑхӑта хӑна ҫуртне чарӑнсан, пӗрле апат ҫиме ҫӳрекен ҫынсемпе паллашни кирлех мар.

Останавливаясь на короткое время в гостинице, встречаясь за общим столом, знакомиться не обязательно.

Мӗнле паллашасси тата паллаштарасси // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Эпир Зойӑпа ирхи апат ҫиме сахалтарах та пӗтерме пултаратпӑр.

— Мы с Зоей можем меньше тратить на завтрак.

Татьяна Соломаха // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Вӗсем чылайранпа хӑйсем пӗлекен пылак ҫиме юратакан упа, Тилӗ Патрикеевна, пулӑ тытма хӑтланса хӳрине вакра пӑрлантарса хӑварнӑ айван кашкӑр, тата вырӑс халӑхӗн ытти юмахӗсем пулсан, каҫса кайсах итлемелле.

То ли дело старые приятели: мишка-лакомка, Лиса Патрикеевна, простофиля-волк, польстившийся на рыбу и оставивший полхвоста в проруби, и другие старые знакомцы из русских народных сказок!

Грексен мифӗсем // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

— Хӑвӑртрах апат ҫиме лар, анне, эпир паян пулӑ ӑшаларӑмӑр, — ӗнентермелле пӗлтерчӗ Зоя.

— Садись скорее обедать, мама, у нас сегодня жареная рыба! торжественно объявила Зоя.

Ашшӗсӗр // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Пылак ҫиме юратакан упана хӑмла ҫырли аврисем хушшинче курсан, ӑна пӑхса киленеймӗн.

медведь — лакомка, с ним не диво повстречаться в густом малиннике.

Ҫӗпӗрте // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Кукамӑшӗ пӗр юмахне пӗтерет те сӑрӑ кашкӑр ҫинчен, пыл ҫиме юратакан упа ҫинчен, хӑравҫӑ мулкач ҫинчен, унтан татах чее тилӗ ҫинчен калама пуҫлать.

А она кончит сказку — и тут же начинает новую: про серого волка, про лакомку-медведя, про трусливого зайца и опять про хитрую лису…

Кукамӑшӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Васкарӗ вӑл, кӗтӳ хӑвалама ӗлкӗрнӗ Несихва пӳрте улма ҫиме кӗмешкӗн чӗнчӗ.

Несихва поторопила их — пора выгонять стадо, да и картошка уже сварилась.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Лашасене ҫиме парса кӗрем-ха терӗм, тухрӑм та — алӑка хытӑрах хупрӑм курӑнать, ман ҫунакан машинӑм татӑлса ӳкнӗ пулинех, краҫҫынӗ мунчала ҫине тӑкӑннӑ.

А тут лошади корму задать вышел… — видать, дверью хлопнул сильно, она и оторвалась… машина-то горящая, да упала на пол… красин вылился, вылился, мочало и вспыхнуло…

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тытӑннӑ ӗҫпе йӑпанса вӑхӑчӗ чылай иртрӗ иккен, лашине ҫиме парасса асне илчӗ.

Плел с удовольствием, долго, пока не вспомнил, что пора накормить лошадь.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫиме тавраш хатӗрлесе вӑхӑт ирттерер мар пуль?

Горячего сготовить можно, да не будем тратить время.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Мӗн тӑта эсӗ, эсӗр… ҫиме, ҫиме ларнӑ пулсан, ҫимелле ӗнтӗ, ҫимелле! — терӗ ашшӗ.

— Вы чего, вы чего это, коль за стол сели, есть надобно, есть! — строго проговорил отец.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сӗтел хушшине ҫиме ларчӗҫ.

Сели все трое за стол.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар ҫӑкӑр татӑкӗ хуҫса илчӗ, улма шуратрӗ, ӑна тӑварпа пуҫса ҫиме тытӑнчӗ.

Тухтар отломил кусочек хлеба, очистил от кожуры картошку, обмакнул в соль.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей, кашӑкне тытса, каллех ҫиме пикенчӗ.

И Шерккей снова заработал ложкой.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей ӑна шанмасӑр каҫӑрӑларах ларчӗ, ҫиме пуҫланӑранпа кашӑкне пӗрремӗш хут сӗтел ҫине хучӗ.

Шерккей тем не менее отложил ложку и не стал больше есть.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех