Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пулӑттӑм (тĕпĕ: пул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шутласа ҫеҫ ил-ха: тен эпӗ каҫхи вӑрманӑн тӗлӗнмелле вӑрттӑнлӑхне пӗлнӗ пулӑттӑм!

Подумать только: теперь уж я, может быть, знал бы такую интересную тайну ночного леса! Первый на всём свете узнал бы её!

Каҫхи вӑрман вӑрттӑнлӑхӗ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 102–106 с.

«Ҫӗрле уйӑх ҫутатнӑ пулсан, йӗрсем тӑрӑх ачана шыраса тупнӑ пулӑттӑм.

«Если б луна ночью, может, и отыскал бы парнишку по белотропу.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Хам патӑмра та макӑрма пултарнӑ: пулӑттӑм, ку аван мар-ҫке-ха… —

Могла бы там у себя разреветься, а это нехорошо…

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Федя вара: «ҫак хӗрсем хушшинче Катя пулас пулсан, чӳречерен сиксе тухса, вӗсемпе пӗрле кайнӑ пулӑттӑм та пӗтӗм чун-чӗререн: Сукмак ҫине эп пӑхатӑп, Чунӑм сан патна туртать, тесе юрласа янӑ пулӑттӑм», тесе шухӑшларӗ.

Федя подумал: будь среди этих девушек Катя, он сейчас выпрыгнул бы в окно, пошел вместе с ними и от всей души подтянул бы: Гляжу на тропиночку, К тебе сердце вроется.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Эпӗ сирӗн вырӑнӑрта пулнӑ пулсан ҫырман пулӑттӑм, — терӗ Катя.

— А я бы на вашем месте не стала записывать, — сказала Катя.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӑл ӗҫе эпӗ хамах тунӑ пулӑттӑм та, вӑхӑтӑм ҫук.

Я бы сама, да некогда.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Федя ҫак ешӗл урамсем тӑрӑх ӗҫ ҫук енне нумайччен ҫӳрерӗ; чӳречесем пӗрин хыҫҫӑн тепри уҫӑлнине курсан: «ҫак чӳречесенчен пӗри Катя хваттерӗн чӳречи пулӗ-ха, хӑшӗ иккенне пӗлсен — кӗнӗ те пулӑттӑм…» — тесе шухӑшларӗ вӑл.

От нечего делать Федя долго бродил по зеленым улицам и, видя, как одно за другим открываются в домах окна, думал: «Какие-нибудь из этих окон — ее. Если бы знать какие — постучал бы и зашел…»

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Хаклӑ ҫыннӑм, техникӑна пӗлсен, хамах тунӑ пулӑттӑм!

Дорогой мой, да если бы технические познания — конечно, сам бы!

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫак самантра ҫӗр ҫӑтас пулсан телейлӗрех пулӑттӑм та ҫав…

Если бы сейчас можно было провалиться сквозь землю, было бы куда лучше…

Чатӑр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 43–50 с.

— Анчах сире хӑвӑра, ҫакӑнта утрав ҫинче тытас пулсан, эпӗ мӗн те пулин ырӑ мар тӑвасран хӳтӗлеме тӑрӑшнӑ пулӑттӑм.

— Но вас лично я постарался бы оградить от неприятностей, если б вас взяли здесь, на острове.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Тен, кам та пулин сӗвекен тупӑнатчӗ-и те, эпӗ санпа алла вараламан пулӑттӑм.

— Может, кто-нибудь и резал бы ремни, а я поганить об тебя рук не стал бы.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫавӑн пек эрехе кашни кун выҫварла пӗрер-икшер стакан ӗҫнӗ пулӑттӑм та — ним мар ҫӗр ҫула ҫитиччен пурӑнӑттӑмччӗ, кунашкал ӑҫтан вӑл хӑв ӗмӗрне пурӑнса ҫитеретӗн?

Вот такое вино кажин день пил бы натощак по стакану, по два и жил бы лет до ста, а так разве свой срок доживешь?

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ну, эпӗ илнӗ пулӑттӑм… —

— Ну, я бы взял… —

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Килӗшмен пулӑттӑм.

Не хотел бы.

X сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Ҫав кунхине хампа пӗрле фотоаппарат илменшӗн эпе халӗ те ӳкӗнетӗп-ха, хамӑр мӗнле ӗҫленине ӳкерсе илсе «Пионерская правда» хаҫата ярса панӑ пулӑттӑм.

Я до сих пор жалею, что у меня не было в этот день фотоаппарата, чтобы засиять нашу работу и послать снимок в «Пионерскую правду».

IV сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Эпӗ тата нумайтарах тытнӑ пулӑттӑм, асанне чарса тӑрать, — терӗ Боря.

— Я ещё больше наловил бы, если бы не бабушка, — сказал Боря.

Хура ҫӗлен // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 109–118 с.

Вара эпӗ хамӑн пӗтӗм тетраде ҫырса пӗтернӗ пулӑттӑм.

Этак я все тетрадки свои испишу.

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

Эпӗ, сӑмахран илсен, ватӑ сунарҫӑ та, ҫапах пӗлеймен пулӑттӑм.

Я, например, старый охотник, но и то не сразу догадался.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Ҫавӑнпа Аслӑ Сӗнчел шкулӗн тӗп пуянлӑхӗ пурлӑхпа техника бази мар, пуян опытлӑ, пысӑк квалификациллӗ учительсем тенӗ пулӑттӑм эпӗ.

Куҫарса пулӑш

Тӗллев — чи лайӑххи пуласси // Ирина КУЗЬМИНА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 7-8 стр.

— Пултарайсассӑн, тӳпери чи-чи ҫутӑ ҫӑлтӑра парнеленӗ пулӑттӑм.

— Если б мог, подарил бы самую яркую звезду с неба.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех