Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӳксе (тĕпĕ: ӳк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Снарядсем пӗр хушӑ тӑшман речӗсен хыҫне ӳксе ҫурӑлнӑ хыҫҫӑн ҫывӑхарах ӳкме пуҫларӗҫ.

После перелета снаряды очередями стали ложиться вблизи цепи.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗр снарячӗ, лӑпах чакса пыракан тӑшманӑн сапаланчӑк ушкӑнӗ варрине ӳксе, хӑватлӑн ахлатса илчӗ.

Один из снарядов орудия, бившего на поражение, разорвался среди отступавшей неприятельской цепи.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сулахай флангран, мулкач пек ывтӑнса, хӑй тӗлӗнчен пуля шӑхӑрса иртмессерен ҫӗре тӑсӑла-тӑсӑла ӳксе, Геворкянц чупса килчӗ, — ахлатса илсе, Бунчук патне пырса йӑванчӗ.

А с левого фланга заячьими скачками вскидывался Геворкянц, падал от каждой пролетавшей над ним пули, — охая, прыгал к Бунчуку:

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Макеевка патӗнче есаул Чернецов ураран ӳксе тӑрӑшать; казаксен 58-мӗш регулярнӑй полкӗн чаҫӗсем те ҫавӑнтах тӑраҫҫӗ-ха.

В Макеевском районе подвизался есаул Чернецов, там же находились и части регулярного 58-го казачьего полка.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ниловна ывӑлӗпе пулас кинӗ кӗтмен ҫӗртен килсе кӗнипе хӗпӗртесе ӳксе, Сергейне те, Иринине те ыталанӑ, питӗ ырӑ сӑмахсем калас тесе тӑрӑшнӑ, анчах пӗр сӑмахне те тупайман…

А Ниловна, обрадованная таким неожиданным приездом сына с будущей невесткой, прижималась то к Сергею, то к Ирине, хотела сказать что-то значительное и не находила слов…

XXXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кӑнтӑр еннелле тухакан пысӑк чӳречесенчен пайӑркан-пайӑркан хӗвел ҫути ӳксе, лутра та вӑрӑм витене ҫап-ҫутӑ ҫутатнӑ, йӑвасем патне пухӑннӑ шурӑ чӑхсен ҫурӑмӗсемпе мӑйӗсем симӗссӗн йӑлтӑртатнӑ.

Длинное и низкое помещение с широкими на юг окнами было залито солнцем, свет падал полосами, и куры, сбившись у гнезд, казались не белыми, а с зеленоватым отливом на спинках и на шеях.

XXXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Инҫетре тӑм ӳксе шуратнӑ калча выртнӑ, ун ҫинче кураксем ҫаврӑннӑ.

Вдали лежала озимь, густо припудренная инеем, и над ней низко-низко кружились грачи.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Эпир Никита Никитичпа ун патне кайса пӑхнӑ ӗнтӗ, ӳксе пуҫҫапманни анчах…

Мы с Никитой Никитичем ездили к нему, чуть в ноги не кланялись.

II сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тӳпе тӗлӗнмелле таса та аялта тӑрать; ҫуркуннехи пек кӑвак тӗсӗ ун куҫа ачашлать — ача чухнехи пек курӑк ҫине месерле кайса ӳксе, икӗ-виҫӗ сехет пӑхса выртас килет…

А небо удивительно чистое и низкое; прозрачная голубизна его, какая бывает только весной, ласкает взгляд — хочется, как случалось в детстве, лечь на траву вверх лицом да так и пролежать час или два…

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Юлашкинчен вӑл, вӗткеленсе ӳксе, вараланса пӗтнӗ подсумкӑран улӑмпа ҫавӑрса ҫыхнӑ кӗленче кӑларчӗ те, Кошевой умӗнче йӑпӑлтатнӑ пек куҫне мӑчлаттарчӗ, пӑшӑлтатса калаҫа пуҫларӗ:

Под конец он, суетясь, достал из грязного подсумка бутылку, оплетенную соломой, и, заискивающе мигая Кошевому, зашептал:

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчук вӗткеленсе ӳксе, тӑрса ларчӗ:

Бунчук засуетился; приподнявшись, сел:

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫакна Бунчук чӑтма ҫук пӑшӑрханса сиссе илчӗ, лачкам вӗри тара ӳксе, пӑшӑхса сывларӗ.

Это Бунчук ощущал с неизъяснимой горечью, стоял, обжигаясь потом, тяжко дыша.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Чукун ҫул таврашӗнче ӗҫлекен рабочисемпе служащисем ҫул парас мар шутпа такӑнтарса тӑвакан пӑтӑрмахсене курса йӑлӑхнӑ эшелонсем, — Корнилов ҫарӗн эшелонӗсем, — тӗрлӗ чӑрмавсемпе халтан ӳксе, вӑраххӑн Петроград еннелле куҫаҫҫӗ, чукун ҫул узелӗсенче чыхланса, пӗчӗккӗн сӑрхӑнса хухаҫҫӗ.

Встречая на своем пути противодействие рабочих и служащих железнодорожников, преодолевая препятствия, эшелоны корниловской армии тихо стекали к Петрограду, копились на узлах, вновь рассасывались.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ман шутпа, Лавр Георгиевич, — тет Романовский сӑмах чӗнмесӗр шухӑша кайса ларнӑ хыҫҫӑн, — халлӗхе шикленсе ӳксе ӑша вӑркаттармах сӑлтавсем ҫук-ха пирӗн.

Романовский, помолчав, раздумчиво проговорил: — По-моему, Лавр Георгиевич, пока у нас нет еще оснований быть пессимистически настроенными.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Курӑксем ҫине сывлӑм ӳксе шӑрҫаланнӑ.

Роса обминала траву.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫӗртен тытма тӑрӑш, атту ӳксе юлан!

Держись за землю, а то упадешь!

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Листницкий, кӑмӑллӑн кулкаласа, хумханса ӳксе, шӑлавар чӗркуҫҫийӗ ҫинчи хутланчӑксене тӳрлетсе якатрӗ.

Тот, улыбаясь, волнуясь, разглаживал на коленях складки брюк.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тен, ӳт-тирӗм ҫеҫ ман ак ҫак сысна аҫи пек самӑр этемӗнчен ҫӳхе пулӗ: ҫавӑнпа та эпӗ пуриншӗн те чӑтма ҫук хыпса сунатӑп, «оборонӑшӑн ӗҫлесе» мар, вӑрҫӑ хирӗсем тӑрӑх тӳрӗ чунпа сӗтӗрӗнсе ҫӳретӗп пулӗ; ҫавӑнпах ун чухне те эпӗ, хӗлле, Могилев хулинче, вырӑнтан кӑларнӑ император автомобиль ҫине ларса ставкӑран кайнине, унӑн хурлӑхлӑн чӗтрекен тутисене тата чӗркуҫҫийӗ ҫинче асаплӑн, шӑнса кайнӑ ҫеҫке пек хевтесӗррӗн выртакан аллине курсан, юр ҫине тӗшӗрӗлсе ӳксе, ача пек ӳлесе ятӑм…

Может быть, у меня немного тоньше кожа, чем у этого вот упитанного боровка, может быть, поэтому я болезненней реагирую на все, и наверняка поэтому я — честно на войне, а не «работаю на оборону», и именно поэтому тогда зимой, в Могилеве, когда я увидел в автомобиле свергнутого императора, уезжавшего из ставки, и его скорбные губы и потрясающее, непередаваемое положение руки, беспомощно лежавшей на колене, я упал на снег и рыдал, как мальчишка…

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Меркулов хӗрарӑм кӗпине ансӑр хулпуҫҫийӗсенчен саркаласа тытнӑ та, кӗлеткипе каҫӑрӑлса ӳксе, йынӑша-йынӑша ахӑлтатса кулать:

Меркулов держал рубаху за узкие плечики; откидываясь назад, стоная от хохота, говорил:

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унтан вӑл пуҫне ҫӗклесе пӑхрӗ: хӑйӗн сотнинчи казаксем шӑва-шӑва кайса, чикеленсе ӳксе тата нимӗн тӗлли-паллисӗр хыҫалалла е ҫӳлелле персе, ту чакалӗн айлӑмӗ еннелле тарнине курчӗ.

Приподняв голову, увидел, как казаки его сотни бежали под гору, скользя, падая, бесцельно стреляя назад и вверх.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех