Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑни (тĕпĕ: тӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кондратьев сӑмах каланӑ чухне Наталья Павловнӑн куҫӗсем тата ытларах шывланчӗҫ, унӑн та кӑкӑрӗнче ӑшӑ сӑмахсем пытанса тӑни курӑнчӗ, анчах вӑл вӗсене калама пултараймарӗ.

Когда Кондратьев произносил речь, глаза Натальи Павловны стали еще сильнее увлажнились, и показалось, что в ее груди хоть и прячутся теплые слова, но она не смогла их произнести.

XXIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эпӗ тӗрӗс ҫул ҫине тӑни ҫинчен калатӑн эсӗ.

Ты говоришь, стал я на правильную дорогу.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Пирӗн станицӑсенче пурнӑҫ хӑй те ҫутӑрах та илемлӗрех пулса тӑни ҫинчен те, Кубанӗн ҫӳлти тӑрӑхӗнче пур ҫӗрте те ҫутӑ ялкӑшса тӑни ҫинчен те актива каласа пама кирлипе эпӗ килӗшетӗп, — пуҫларӗ вӑл, кӑранташпа шаккама чарӑнмасӑр.

— Согласен, активу следует сказать и о том, что сама жизнь в наших станицах стала светлее и красивее, и о том, что над всем верховьем Кубани разливается свет — начал он не переставая стучать карандашом.

XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Тен вӑл хӑй бригадӑри парторг пулнипе хӑйшӗн ҫеҫ мар, ҫынсемшӗн те ответлӑ пулнине туйса тӑни ӑна канӑҫ паман; тен, вӑтӑрмӗш ҫултан пуҫласа нумай ҫул хушши ӗнтӗ вӑл хӑй ӑшӗнче Сталин ҫинчен шухӑшланипе паян ҫав шухӑшсем ун патне пӗтӗмпех пӗрле килсе ҫитни ӑшчикне хумхантарнӑ; тен пӗтӗм айӑпӗ те Варвара Сергеевна, ыттисем пек вулани тӑрӑх, кружокра мӗн илтни тӑрӑх ҫеҫ ответлеме пӗлменнинче пулнӑ; Ленинпа Сталин пурнӑҫӗсем ҫинчен каланӑ чухне вӑл кашни хутрах хӑйсен колхозӗ ҫинчен те каланӑ.

Может быть, ощущение, что она был бригадным парторгом и отвечала не только за себя, но и за людей, не давало ей покоя; может быть, ее нутро было взволновано от того, что она с тридцати лет уже многие годы раздумывала о Сталине и сегодня все эти мысли все пришли к ней скопом; может быть, виной было то, что Варвара Сергеевна не умела, как остальные, отвечать на все, по тому, что она прочитала в книгах и услышала в кружке; каждый раз, когда речь заходила о жизни Ленина и Сталина, она каждый раз говорила и о своем колхозе.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫак алӑксем ҫинче, паллӑ ӗнтӗ, кашни кунах тӗрлӗ пӗлтерӳсем ҫакӑнса тӑнӑ: е куҫса ҫӳрекен кино килни ҫинчен, е ҫамрӑксен пухӑвӗ, е партбюрон анлӑ ларӑвӗ, е лекци пуласси ҫинчен, — анчах паянхи пек пӗлтерӳ ҫакӑнса тӑни хальччен пулман-ха.

На этих дверях, как известно, каждый день висели различные объявления: либо о появлении передвижного кино, либо о молодежном собрании, либо о расширенном заседании партбюро, либо о проводимой лекции, — но такого объявления до сих пор здесь не висело.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ирхи сывлӑшра машинӑсем тӗрлӗ шавпа кӗрлени, анчах ҫав кӗрлев пӗр-пӗтӗмӗшлӗ шав пулса вӑрӑммӑн янӑраса тӑни те; сап-сарӑ пучахсене хӑй айне пӗтӗре-пӗтӗре чикекен комбайнӑн инҫетрен ялтӑртатса тӑракан ҫунаттисем те; кӗлте ҫыхакан хӗрарӑмсен сулӑмлӑ аллинче хӗреслӗн-хӗреслӗн хурса тухнӑ кӗлтесем пулакан вырнӑ тырӑ та; кӗлтесемпе, ҫӗмелсемпе, улӑм куписемпе чӑпарланса анлӑланса пыракан вырнӑ тыра пусси те, — пӗр сӑмахпа каласан, мӗн ҫине пӑхатӑн, ҫавсем пурте ҫӗрле ӗҫлекенсен чун-чӗрине пурте савӑнтараҫҫӗ.

И разноголосая песня машин в утреннем воздухе, песня, которая сливается в один протяжный звук; и блестящие вдали крылья комбайна, забирающие под себя густую щетку колосьев; и желтеющее и все расширяющееся жнивье, рябеющее и снопами, и копнами, и валками соломы, — словом, на что ни взгляни, все радовало сердце хлебороба.

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Унтан Травкин «Вестланд» ятлӑ полкӑн составӗ ҫинчен, дивизи штабӗ ӑҫта вырнаҫса тӑни ҫинчен пӗлтернӗ тата ҫакна уйрӑммӑнах палӑртса каланӑ: чаҫсене поезд ҫинчен ҫӗрле ҫеҫ антараҫҫӗ тата вӗсем ҫӗрле ҫеҫ куҫаҫҫӗ.

Затем он сообщил состав полка «Вестланд», местопребывание штаба дивизии и подчеркнул, что части разгружаются и движутся только по ночам.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Малалла вӑл «Вестланд» ятлӑ полк виҫӗ батальонран тӑни ҫинчен, кашни батальонра тӑватшар рота «йывӑр хӗҫ-пӑшаллӑ ротӑсенче» ултӑ тата тӑхӑр кӗпҫеллӗ минометсем пулни ҫинчен каласа панӑ.

Он рассказал далее, что полк «Вестланд» состоит из трех батальонов, по четыре роты в каждом, в «ротах тяжелого оружия» имеются шести— и десятиствольные минометы.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Эсир ҫаплах ҫакӑнта вырнаҫса тӑни ҫинчен мана хамӑр дивизирен каякан пӗр салтак каласа пачӗ, — ответленӗ Аниканов.

Мне солдат один проезжий из нашей дивизии сказал, что вы здесь по-прежнему, — ответил Аниканов.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Вӗсен тараватлӑхӗ тата яланах пулӑшма хатӗр тӑни те Травкина ҫиллентернӗ.

Даже их предупредительность, постоянная готовность помочь ему раздражали Травкина.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Хӑш чухне ҫивӗч самантсем пулаҫҫӗ, ун пек чухне ытла нумай шутласа-виҫсе тӑни хӑравҫӑлӑхпа пӗрех.

Бывают острые моменты, когда рассудительность не лучше трусости.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Разведчиксем, утсене шпорланӑ та, хӑйсене мӗн кӗтсе тӑни паллӑ мар ҫӗрелле сиккипеле вӗҫтернӗ.

Разведчики пришпорили лошадей и пустились вскачь навстречу неизвестному.

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Ӑна хупӑрласа илнӗ, вара вӑл ҫывӑхри юханшыв ҫинче нимӗҫсен пӗр таттисӗр траншейӑсенчен тӑракан позицийӗ вырнаҫса тӑни ҫинчен кӗскен каласа панӑ.

Его обступили, и он кратко рассказал, что на ближней речке расположены немецкие позиции в виде сплошной траншеи.

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

— Ҫак шанчӑк унӑн — пурӑнас килни, пурӑнасса шанса тӑни пулать, ҫав ҫеҫ ӑна ҫӑлса хӑварма пултарать.

— И то, если она сама захочет жить.

Юлашки ҫулҫӑ // Николай Степанов. О. Генри. Юлашки ҫулҫӑ // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 113-118 с.

Оккупантсем района ҫавӑрса илсен, партизан отрядне: йӗркеленӗ вӑхӑтра вӗсем акӑ ҫакӑн пек пӗрре пуҫтарӑннӑччӗ, ун чухне вӗсем хӑйсен партилле пӗрлӗхӗ, партилле таччӑн ҫыхӑнса тӑни тата партилле туслӑх ҫитменнине калама пултарнӑ.

Когда оккупанты окружили район, партизанский отряд: во время формирования они собирались вот так однажды, тогда они могли сказать, что им не хватало партийной принадлежности, партийного единства и партийной дружбы.

XII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Анчах вӗсем патӗнче кӗске вӑхӑт службӑра тӑни те гитлеровецсем ҫакӑншӑн тӑрӑшманнине кӑтартса пачӗ.

Между тем даже небольшой опыт службы показал, что гитлеровцы не очень-то заботятся об этом.

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Калаҫӑвӗ те тӗлӗнмелле пулчӗ: унӑн сӑмахӗсенче нимӗҫсем малалла та ҫӗнтерсе пырассинчен иккӗленсе тӑни уҫҫӑнах курӑнса тӑрать.

И заговорил так странно: в его рассуждениях ясно чувствуется сомнение о дальнейших успехах немецкой армии.

V // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ирина Сергей хыҫҫӑн симӗс ковёр сарнӑ ҫул тӑрӑх, курӑк ҫинчи пек, утса пырать; самолет кӑшт-кашт ярӑнкаласа тӑни, вӑл чӗрӗ пек пулни ӑна хӑратнӑ та ӗнтӗ.

Ирина шла следом за Сергеем по зеленой ковровой дорожке, как по траве, и ей уже было боязно от того, что самолет чуть-чуть покачивался и был точно живой.

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Командир ӗненсе тӑни вара, куҫа курӑнми ҫипсем тӑрӑх ҫӳрекен ток пек, салтаксем патнелле куҫса тӑрать, унӑн вӑйне кура ӗнтӗ, лампочкӑсем ҫуннӑ пек, салтаксен чӗрисем те ҫунса тӑраҫҫӗ: ӗненӳ вӑйлах мар-тӑк — кӑшт ҫеҫ ҫутӑ ларса, тӗксӗммӗн ҫунаҫҫӗ: вӑйлӑ пулсан — савӑнӑҫлӑн, ҫап-ҫутӑ ялкӑшса ҫунаҫҫӗ…

А вера командира передается его солдатам, как ток по незримым нитям, и в зависимости от ее силы горят, подобно лампочкам, солдатские сердца: слаба вера — тускло, едва теплясь; сильна вера — весело и ослепительно…

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пӗлет вӑл: малтанхи отряд пуҫӗнче полк комиссарӗ Яхно пырать, колонна пуҫӗнче — Озеров капитан, ҫав ҫынсене, вӗсен паттӑрлӑхне, хастарлӑхне вӗҫӗмсӗр шанса, ӗненсе тӑни унӑн чӗрине лӑплантарсах пырать.

Он знал, что во главе передового отряда идет комиссар полка Яхно, а во главе колонны — капитан Озеров, и беспредельная вера в этих людей, в их отвагу и мужество наполняла покоем его сердце.

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех