Шырав
Шырав ĕçĕ:
Казаксенчен тахӑшӗ, шӳтлесе, Щукарь мучие ҫапла каланӑ-мӗн:
37-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
Ҫак самантра тахӑшӗ тата: «Ҫунатпӑр!» — тесе кӑшкӑрса ярать.
25-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
Хӑть пӗрре ҫеҫ те пулин тахӑшӗ сӑмсаран шӑхӑртса яринччӗ, ятласа пӑрахинччӗ.
Йытӑпа ҫын калаҫни // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 126–129 стр.
— Ку Жигалов генералӑн пулас! — терӗ тахӑшӗ, халӑх хушшинчен.— Это, кажись, генерала Жигалова! — говорит кто-то из толпы.
Хамелеон // Федор Меценатов. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 89–94 стр.
Тахӑшӗ тата ҫапла юнаса каланӑ: — Манмастпӑр эпир ку куна! — тенӗ.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Тахӑшӗ пӗри хыттӑн хашкаса, йывӑррӑн сывласа чупнӑ.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Тахӑшӗ хуллен кӑна: — Татах переҫҫӗ!.. — тенӗ.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Мӗкӗрнӗ сасӑпа кӑшкӑрнӑ, чӑхӑмҫӑ лаша пек, пур еннелле те сике-сике илнӗ, тахӑшӗ ӑна питӗнчен ҫӗлӗкпе пенӗ, ун еннелле юнланнӑ юр чӑмӑрккисем ывтӑннӑ.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
— Ылхан ҫитменскерсем!.. — тесе кӑшкӑрнӑ тахӑшӗ.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Тахӑшӗ пӗри сехӗрленсе те йӗрӗнсе хыттӑн ҫухӑрса янӑ: — Мӗн тӑватӑр эсир капла? Ҫын вӗлерекенсем! — тенӗ.Чей-то голос громко, с ужасом и отвращением крикнул: — Что вы делаете? Убийцы!
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Вӑл пӑхнӑ чух куҫӗсене илсе вӗсем вӑл каланине лайӑх итленӗ, хӑшӗ-пӗри пуҫне сулласа, ассӑн сывла-сывла илнӗ, ыттисем куҫхаршисене хӗскеленӗ, хыҫалалла ҫаврӑнкаласа пӑхнӑ, тахӑшӗ тата хуллентерех каласа канаш панӑ: — Чак шалалла, — офицер илтет! — тенӗ.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Ман юн кирлӗ мар-и сана? — тесе ыйтнӑ унран тахӑшӗ ҫилӗллӗ, хурлӑхлӑ сассипе.— Крови моей — хочешь? — спросил его чей-то злой, тоскливый голос.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Нумайӑшӗн пичӗсем ҫинче айӑплӑн кулни палӑрнӑ, тахӑшӗ кулса янӑ та: — Ну, тартӑм та эпӗ!.. — тесе кӑшкӑрнӑ.На многих лицах явились виноватые улыбки, и кто-то засмеялся, крикнув: — Ну, и бежал же я!..
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Халӑх хушшинче малтан тахӑшӗ: «ун» патне ярас ҫук, тесе калакаланӑ, анчах «ун» патне лӑпкӑн, «унӑн» вӑйӗпе ырлӑхне ӗненсе пыракан халӑха пӑшалпа пересси ҫав ҫынсем хӑйсем тунӑ сӑнара пӑсса янӑ.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
— Урра, салтаксем! — тесе кӑшкӑрнӑ тахӑшӗ.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Тахӑшӗ: — «Вӑл» пире юратать, — тесе кӑшкӑрнӑ.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Тахӑшӗ куҫ тӗлне е алӑ айне лекесех пулсан намӑслантаранҫи пулаҫҫӗ.
Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60
Вӗсенчен пӗрин ҫинче вут ҫути мӗлтлетрӗ, унта тахӑшӗ фонарьпе утса ҫӳрет.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Лешӗ, мӗкӗрсе ярса, хӗҫҫине туртса кӑларма тӑнӑччӗ ҫеҫ, пиртен тахӑшӗ ут хӑлхи ӑшне чӗртнӗ ӑвӑ чиксе лартать тет, учӗ хайхи маттур ҫил пек вӗҫтерсе каять.
Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.
Тахӑшӗ Санькӑна лаша таптанипе килӗнче ларни ҫинчен каласа пачӗ.Кто-то сказал, что лошадь отдавила Саньке ногу и он сидит дома.
11-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951