Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫавӑн (тĕпĕ: ҫав) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ҫавӑн ҫинчен каланӑ вӑхӑтра Настя ҫакна аса илнӗ: унӑн ӗнер пӗҫернӗ пӗр чугун ҫӗрулми юлнӑ.
Настя во время рассказа вспомнила: у нее от вчерашнего дня остался целый, нетронутый чугунок вареной картошки.

II // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Акӑ ҫавӑн пек чухне стрелка ҫине пӑх та, вӑл сана хӑвӑн килӳ ӑҫтине кӑтартса парӗ; вара эсӗ стрелка кӑтартнӑ еннелле каятӑн, унта сана апат ҫитерсе тӑрантараҫҫӗ.
Вот тогда взгляни только на стрелку, и она укажет тебе, где твой дом; пойдешь прямо по стрелке домой, и тебя там покормят.

II // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Ҫавӑн ҫинчен ҫынсенчен ыйтса пӗлсен, Мӗтрипе Настя шурҫырли пухма каяс тесе хатӗрленчӗҫ.
Узнав об этом от людей, Митраша и Настя стали собираться за клюквой.

II // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Хӑшпӗр чухне халӗ те Мӗтри ашшӗ амӑшне мӗнле вӗрентнине аса илет те, хӑйӗн аппӑшне, Настьӑна, ҫавӑн пекех вӗрентме тӑрӑшать.
Бывает, и теперь Митраша вспомнит, как отец наставлял его мать, и вздумает, подражая отцу, тоже учить свою сестру Настю.

I // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Ҫавӑн хыҫҫӑн асатте кӑҫатта тепӗр хут шыва чиксе илчӗ те пӗтӗм кӑҫатӑ пӑрланса ларчӗ.
А дед после того валенки еще раз окунул в воду, и весь валенок от этого покрылся льдом.

Асатте кӑҫатти // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 111-114 с.

Анчах ҫавӑн хыҫҫӑн асатте ачашланма пуҫларӗ, шыва кӑҫатӑ тӑхӑнса ҫеҫ кӗрет.
Но только после дед избаловался, в реку стал лазить только в валенках.

Тилӗсем пирки кирлӗ иккен вӗсене ҫавӑн чухлӗ шӑтӑк.
А всё из-за лисы.

Пурӑш шӑтӑкӗсем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 96–97 с.

Мӗн тума кирлӗ вӗсене ҫавӑн чухлӗ шӑтӑк?
Зачем же им столько нор?

Пӗр минутран вӗсене ӑн килсе кӗнӗ те пулӗччӗ, анчах ҫӑрттан ухмах мар: курак шыв ҫине тумлатса хӑварасси тата вӑл тумлам тавра ҫавӑн чухлӗ айван пулӑ пухӑнасси час-часах пулмасть.
Они бы через минуту ожили, но шелеспёр не дурак какой-нибудь: он знает, что не так-то часто случается, чтоб грач капнул и столько дурочек собралось вокруг одной капли.

Шывҫисем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 95–96 с.

Мӗн-мӗн курмастӑн ҫавӑн пек кимӗпе ишсе пынӑ чухне!
Чего-чего только не увидишь, когда тихо едешь на такой лодочке по реке!

Анчах паян манӑн пӗлес килчӗ: ҫавӑн пек пурак ӑшӗнче мӗн те пулин ҫук-ши, тетӗп.
Но сегодня мне захотелось посмотреть, нет ли чего в такой трубочке.

Хурӑн хуппи пуракӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 94 с.

Хурӑн ҫинче ҫавӑн пек пураксем пит нумай пулаҫҫӗ, вӗсем ҫине ҫаврӑнса та пӑхмастӑн.
Их бывает на берёзах так много, что и внимания не обращаешь.

Петьӑн та, ҫавӑн пекех, ҫывӑрас килмен, унӑн пуҫне айван шухӑш пырса кӗнӗ: вӑрӑсем килнӗ те маратасене илсе кайнӑ пек туйӑннӑ.
Пете тоже не спалось, и вот пришло ему в голову, что пришли воры и унесли сети.

Чӗрӗ каҫ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 92 с.

Шел те пулчӗ, кулӑшла та пулчӗ: ҫавӑн пек маттурскерсем, хӑйсен ҫуначӗсем те пур, анчах нимӗн те ӑнланасшӑн мар.
Жалко стало и смешно: такие славные и с крылышками, а понять ничего не хотят.

Вӑрманти ҫуртсем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 88–91 с.

Ҫавӑн хыҫҫӑн вара эпир ҫакна тавҫӑрса илтӗмӗр: вӗҫен кайӑксен пирӗн ҫӳлӗ ҫуртсенчи пек мар иккен, вӗсем хӑйсем хӑнӑхнӑ ҫӳллӗшре ҫеҫ пурӑнаҫҫӗ.
Мы догадались тогда, что у птичек не как у нас в небоскребах, они не могут перемениться этажами.

Ҫапла эпир ҫавӑн пек хурӑнсем ӳсекен уҫланка пытӑмӑр та унта ҫӳлӗ хурӑна йӑвантарса ӳкертӗмӗр.
Так пришли мы к полянке с такими березами и обрушили довольно высокую березу.

Ҫапах та эпир, сунарҫӑсем, ытлах хӑрамастпӑр, ҫавӑн пек хурӑнсене тӗл пулсан, вӗсене пӗр-пӗрин умӗнче йӑвантарма тытӑнатпӑр.
Но все-таки мы, охотники, не очень боимся и когда попадаем к таким березам, то друг перед другом начинаем их рушить.

Ҫавӑн пек йывӑҫсене йӑвантарасси — питех те йӑпанмалла, анчах хӑрушӑ ӗҫ пулса тӑрать, пӑрӑнса ӗлкӗреймесен, сана пуҫран аван лектерме пултарать.
Валить такие деревья — занятие очень веселое, но и опасное: куском дерева, если не увернешься, может здорово хватить тебя по голове.

Анчах ҫавӑн пек йывӑҫа лайӑхрах тӗртсен, вӑл сасартӑк хуҫӑлса татӑкӑн-татӑкӑн саланса ҫӗре персе ӳкет.
Но стоит, однако, хорошенько толкнуть такое дерево, как вдруг оно разломится все на тяжелые куски и падает.

Унӑн йӑли ҫавӑн пек иккенне пӗлтӗмӗр вара эпир.
И в этом была вся разгадка.

Пӑрчкан // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 81–84 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика