Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ӗнтӗ эп ӑҫталла кайнине те тӗшмӗртми пултӑм, хам пӗлекен вырӑнсем паҫӑрах тӑрса юлчӗҫ.

Я уже сбилась с направления и не могла угадать, где мы находимся.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Инҫе каймалла и? — шиклӗн пӑхса илтӗм эп салху ҫын ҫине.

— А это далеко? — Я робко скосила глаза на угрюмого шофера.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ромка, — тытӑнкӑллӑн каларӑм эп, — ытах та таврӑнаймасан… ну, манпа мӗн те пулин пулсан, асту, Ромка: МБ 56 — 93 номерлӗ машина.

— Ромка, — прошептала я, — если я не вернусь… ну, что-нибудь случится… в общем, запомни, Ромка: машина номер МБ 56–93.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Санӑн айван сӑмахӑнтан эп хӑнк та тумастӑп.

Нисколечко меня твои глупости не трогают!

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Иртнӗ каҫ эп ҫӗрӗпех ҫывӑрман темелле, Ҫӗр те пӗр шухӑш, ҫӗр те пӗр сӗмленӳ ман пуҫа пӑтратрӗ.

Я не спала почти всю ночь, я строила сотни самых необыкновенных предположений.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Анчах ман ӑш вӑркани, хама хам эп темскер пуласса кӗтсе тӑнӑ пек тытни вӗсене пӗрре те именӳ е ӳкӗнӳ евӗр туйӑнман.

Но состояние тревоги, ожидания, в котором я была, мало походило на смущение или сожаление.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Мӗн? — нимӗн калама аптӑраса, ответлерӗм эп.

— Как это? — растерялась я.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тепри — сарри, мӑнтӑрри, лутра кӗлеткелли, ҫар ҫынни пек кӗрнеклӗ ҫын, кӗске сӑран куртки ҫинчен пиҫиххи ҫыхнӑскер, халиччен эп курман ҫын, вӑл ман ҫине шӑтарас пек пӑхать.

Другой, плотный, небольшого роста, но по-военному складный, в короткой кожаной курточке с вязаным поясом, в упор и с интересом разглядывал меня.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

«Шпионсем мар-ши?» — шухӑшласа илтӗм эп.

«Уж не шпионы ли?» — подумала я.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ҫавӑ-и? — илтрӗм эп, пӗрин сассине.

— Она? — услышала я негромкий голос.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Акӑ ҫитӗ эп хамӑн тус-хӗрсемпе пӑсӑлтӑм.

Ну вот, я рассорилась со своими подругами.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тятюк ман пата чупса пычӗ, алӑран ярса тытрӗ, анчах эп унран хирӗнчӗклӗн туртӑнса вӗҫерӗнтӗм те малти пӳлӗмӗ тухрӑм.

Тата подбежала ко мне, схватила за руку, но я вырвала руку, резко повернулась и вышла в переднюю.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Куна эс ху, Ромка, никам та мар! — кӑшкӑрса ятӑм эп.

— Это ты, Ромка, сказал сам! — закричала я.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

«Ҫук, Ромка ҫакна каланӑ пулӗ, — тесе шухӑшласа илтӗм эп. — Юрӗ-ха, мана та черет ҫитӗ, тавӑрӑп!»

«Нет, верно, это Ромка, — подумала я. — Ладно, дождусь и я своей очереди загадывать!»

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

«Куна Ромка хӑй шухӑшласа кӑларнӑ ӗнтӗ», шухӑшларӑм эп.

«Это сам Ромка придумал», — решила я.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пултӑм эп туйра, унтан — уйра, ҫирӗм сӑмах, илтрӗм сӑмах…

Был я на балу, сидел на полу, ел халву, слышал про вас такую молву.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Катя хӗп-хӗрлӗ хӗрелсе кайрӗ, вара куна кам ҫырнине эп ӑнлантӑм.

Тут я заметила, что Катя покраснела, и поняла, что это написала она.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

«Сире хӑҫан кичем пулать?» вуларӑм эп пӗрремӗш ыйтуне.

«Когда вам бывает скучно?» — прочла я первый вопрос.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кунтах Ромка Каштан, хайхи куштан, ҫавна ӗнтӗ эп ӗнер, нимӗҫ урокӗ хыҫҫӑн, янклаттарса ятӑм.

Тут был и Ромка Каштан, мой старый недруг, тот самый, кого я ударила вчера после немецкого.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ чӑнах та Бурмилова Тятюк патне кайма хатӗрленсе тӑраттӑм, Тӗрӗссипе, Тятюкӑн ҫуралнӑ кунӗ виҫӗмкунах иртнӗ, анчах та эп ӑна ҫак чи майлӑ куна — паянхи канмалли куна хам сӗнтӗм.

Я действительно собиралась идти к Тате Бурмиловой, на самом деле день рождения Таты уже прошел позавчера, но я уступила ей лучший день — выходной.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950