Шырав
Шырав ĕçĕ:
Вӑл ҫавӑнтах трубкӑна илчӗ те хӑйне Любушкинӑпа ҫыхӑнтарма ыйтрӗ.Он тут же снял трубку и попросил соединить его с Любушкиной.
13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Ара, мӗн шутласа кӑларатӑн эсӗ, Аникей Ермолаевич? — шиклӗн ыйтрӗ арӑмӗ.— Ты что хоть надумал-то, Аникей Ермолаевич? — робко спросила жена.
12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Мӗн пирки ӳпкелеҫҫӗ-ха? — ыйтрӗ вӑл кӑшт чӗнмесӗр ларнӑ хыҫҫӑн.
12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Мӗнпе пулӑшать вӑл? — хӗрсе кайса, упӑшки ҫинелле тапӑнса пырса, ыйтрӗ Серафимӑ.— Чем это она тебя выручает? — распаляясь и наступая на мужа, спрашивала Серафима.
12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Ку усал ӗҫе тума ху пӗчченех шут тытрӑн-и эсӗ? — ҫавӑн пекех, сассине хӑпартмасӑр, ыйтрӗ те Аникей конюха хулпуҫҫинчен хӗрхеннӗ пек тӗкрӗ.
12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Мӗн эсӗ, Саввушкӑ, сывлӑх та сунмастӑн? — ыйтрӗ Аникей хуллен.— Ты что ж не здоровкаешься, Саввушка? — негромко спросил Аникей.
12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Апла эсӗ мана авӑ мӗншӗн чӗнтернӗ — манӑн сана: эпӗ санӑн шанчӑклӑ ҫынну, тесе татах тепӗр хут пӗлтермелле иккен? — ыйтрӗ Черкашина ура ҫине тӑрса, пирусне тарӑхуллӑн ӗмсе илсе.
11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Чӗнтӗр-и? — ыйтрӗ те вӑл, кӗсйинчен пирус пачки туртса кӑларса, тивертсе ячӗ.— Звал? — спросила она и, достав пачку папирос из кармана, закурила.
11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Аникей вӗсем патӗнче чарӑнса тӑрса: — Миҫе машинӑ турттарса кайрӑр? — тесе ыйтрӗ.Аникей задержался около них, спросил: — Сколько машин отвезли?
11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Пробатов хулпуҫҫийӗ ҫине тутӑр уртса янӑ, юнашар утса пыракан амӑшӗ ҫине ҫаврӑнса пӑхрӗ те пӑшӑрханса ыйтрӗ:Пробатов оглянулся на мать, шедшую рядом в наброшенном на плечи платке, и забеспокоился:
10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Икӗ-виҫӗ сыпкӑм чей ӗҫнӗ хыҫҫӑн Пробатов ахальтен пек ҫеҫ ыйтрӗ:Отпив несколько глотков чаю, он, как бы между прочим, поинтересовался:
10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Кансӗрлекенсем е критиклекенсем пур-и сана? — ыйтрӗ Пробатов.— А есть такие, что беспокоят или критикуют тебя? — спросил Пробатов.
10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Луччӑ, Прасковья Васильевна, хӑв мӗнле пурӑнни ҫинчен калаҫа пар-ха, — ыйтрӗ Пробатов.— Рассказывай лучше, как сама живешь-можешь, Прасковья Васильевна, — попросил Пробатов.
10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Хӗрне ҫураҫса хумарӑн-и-ха? — ыйтрӗ амӑшӗ, шухӑшне сасартӑк таҫталла пӑрнипе Пробатова тӗлӗнтерсе.— Дочь-то еще не просватал? — спросила мать, и Пробатов удивился странному течению ее мыслей.
9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Палларӑн-и, кушак тус? — ыйтрӗ Пробатов, кушака ачашласа.— Узнал, чудище? — спросил Пробатов и погладил кота по мягкой дымчатой шерсти.
9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Района кӗретпӗр-и малтан е Евдокия Павловна патне пӑрӑнатпӑр? — ыйтрӗ шофер.— В район сначала заедем или сразу свернем к Евдокии Павловне? — спросил шофер.
9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Эсир пӗлетӗр-и вара ӑна? — сиввӗнрех ыйтрӗ Пробатов.— А вы разве знаете его? — холодно поинтересовался Пробатов.
8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Мӗнле ҫын? — ыйтрӗ Пробатов.
8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Вӑхӑтлӑха председатель ҫинчен манса кайнӑ пек, Пробатов хӑйне сырса илнӗ ҫынсенчен ҫапла ыйтрӗ.Как бы забыв на время о председателе, он обратился ко всем, кто окружал его живым кольцом.
7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Мӗн ҫинчен ҫак эсир? — тин ҫеҫ вӑраннӑ пек, тепӗр хут ыйтрӗ Лузгин, хӑй аптраса ӳкнине пытарас тесе, тӑвӑр картусне хӑвӑртрах тӑхӑнса.
7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.