Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑлхара (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Эсир тӑмпай, хисепле ҫыннӑм» (un mal еlevé, monsieur) текен сӑмахсем, мана ытларах та ытларах тарӑхтарса, ҫаплах хӑлхара янӑраса тӑчӗҫ.

Слова: «Вы невежа, милостивый государь» (un mal élevé, monsieur) — так и звучали у меня в ушах, все более и более возмущая меня.

XVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Мана ҫылӑх каҫарттарас умӗнхи кӗлӗ сӑмахӗсем аса килчӗҫ, вӗсем ман хӑлхара пӗр чарӑнмасӑр янӑраса тӑчӗҫ.

Слова молитвы перед исповедью вспомнились мне и не переставая звучали у меня в ушах.

VI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

«Сире те эсӗ тесе чӗнем-и?», «Чӗнӗр мар, чӗн» янӑраса тӑчӗ хӑлхара, вӗсем мана ӳсӗртсе янӑнах туйӑнчӗҫ: эпӗ Соньӑсӑр пуҫне никама та, нимӗн те курмарӑм.

«Хочешь?», «давай ты» звучало в моих ушах и производило какое-то опьянение: я ничего и никого не видал, кроме Сонечки.

XXIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫаксем пурте хальхи пекех ман куҫ умӗнче тӑраҫҫӗ, тата, мӗн пулни; йӑлтах «Дунай хӗрӗнчен» илнӗ кадриль ҫемми май пулнӑччӗ те, хӑлхара халь ҫав кадриль янӑрать.

Все это как теперь перед моими глазами, и еще слышится мне кадриль из «Девы Дуная», под звуки которой все это происходило.

XXI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эпир аслӑ ҫул тӑрӑх ҫӑкасем айӗпе пыратпӑр, ҫӑкисем шавлаҫҫӗ, хӑлхара ҫил шӑхӑрать.

Несемся мы по шоссе под липками, липки шумят, в ушах жужжит.

Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.

Ҫав самантрах: — Эй, пиратсем! Пиратсем! Пиратсем ҫӗмӗрсе килеҫҫӗ! — тесе шари ҫухӑрса яни хӑлхара янӑраса кайрӗ.

И в ту же секунду услышал пронзительный крик: — Ой, пираты! Пираты! Пираты напали!

«Анчах та ҫав вӑхӑтрах…» // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Кашни чӗрӗ чунӗ ун хӗвеле хавас — юрлаҫҫӗ, чӗриклетеҫҫӗ, чӗмплетеҫҫӗ, тӗнкӗл те тинкӗл янӑрав тӑрать хӑлхара.

И лесные жители тоже радуются солнцу — поют, стрекочут, цвенькают, аж звон стоит в ушах.

16 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Ҫак шӑплӑха пула тата тӑнлавра юн панлатса тапнӑран хӑлхара йӑнн! янӑраса тӑрать…

Из-за этой тишины и из-за пульса в висках у меня звенит в ушах…

11 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Хӑлхара тайга кӑмӑрлӑхне ҫурса чупакан ахрӑм тӑрать…

И звон в ушах от оглушительного пушечного эха, покатившегося по таежной чащобе…

8 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Ҫил шавлать, хум ҫырана ҫапать, хӑлхара манӑн ҫапах та ҫав цыганкӑн суллисем чанкӑртатни те, ура тапса ташлани тата тапӑр юрри янӑраса тӑрать.

Свистел ветер, стучали камни, а моему воображению чудились блеск ее перстней, топот ног и звуки таборной песни.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хӑлхара вӗҫӗмсӗр шатӑртатакан пулеметсен сасси янӑраса тӑрать.

В ушах стоял грохот, прослоенный неумолкающей трескотней пулеметов.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫак летчик сӑнӗ ман куҫ умӗнчех тӑчӗ, куҫӗсем ман ҫине пӑхнӑн туйӑнчӗҫ, хӑлхара унӑн ҫирӗп те уҫӑ сасси янрарӗ.

Этот лётчик, его глаза смотрели на меня, и в ушах звучал его звонкий, молодой и твёрдый голос.

Эпир — совет ҫыннисем // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 127–144 с.

Манӑн хӑлхара ҫак ачасен сассисем халь те янраса тӑраҫҫӗ пек, ҫавӑнпа та эпӗ вӗсен калавне хам епле илтнӗ, ҫаплипех каласа парас терӗм.

До сих пор звучат у меня в ушах их такие разные детские голоса, и я постараюсь воспроизвести их рассказ как можно точнее, таким, каким я его слышал.

Пӗр тӑван Волковсем // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 116–126 с.

Хӑлхара Михал Михалычӑн сасси ҫаплах хыттӑн янӑраса тӑрать: «Вӑрҫа тӗрӗс ҫапӑҫса ирттерес пулать, никам та сан ҫине пӳрнепе тӗллесе кӑтартмалла ан пултӑр», тенӗччӗ вӑл.

В ушах настойчиво звучал голос Михал Михалыча: «Сработать надо войну правильно, никто пальцем на тебя не должен показывать».

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ман куҫ умӗнче яланах Брянский тӑрать, хӑлхара ун сасси илтӗнет.

У меня все время перед глазами стоит Брянский, звучит в ушах его голос.

XXIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Унӑн тӑнлав ҫинчи юн тымарӗсем хытӑ тапаҫҫӗ, хӑлхара ҫав тери шавлать.

Кровь стучала в висках и шумела в ушах.

VII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Маклай чул ҫине ларса сывлӑш ҫавӑрчӗ, йӳҫӗ хина ӗҫнипе хӑлха кӗрлет, анчах ку хӑлхара мар, вӑрман хаяррӑн шавланӑн, тинӗс ахӑрнӑн, тусем уланӑн туйӑнать.

Маклай садится на камень и переводит дыхание, в ушах шумит от принятой хины, но кажется, что это не в ушах, что это грозно шумит лес, воет море, рычат горы.

Ҫырма хӗрринче // Михаил Рубцов. Чумаченко А.А. Уйӑх ҫынни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Ҫеҫенхир ҫилӗ хӑлхара шӑхӑрать.

Степной ветер свистел в ушах.

XXVIII сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

— Ман хӑлхара та пулӑсем ӗрчемеҫҫӗ, ҫакна та шута хур тепринче… —

 — Кстати, запомни: в моем ухе рыба тоже не водится.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Ман хӑлхара унӑн сасси илтӗнсе тӑрать пек.

Мне кажется, что я слышу, как он говорит.

IV // Василий Алагер. Франс, Анатоль. Кренкбиль: повесть; В. О. Алагер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1941. — 57 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех