Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

армана (тĕпĕ: арман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Армана ҫавӑрса илнӗ йӑлмак тата ытларах пӗрӗнчӗ.

Все тесней стягивалось кольцо вокруг мельницы.

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Арманӗ халь ӗҫлемест, Стоян мелник мӑнастир шывӗнчи армана куҫса кайнӑ та унта ӗҫлет.

Теперь мельница не работала, с той ночи мельник Стоян забросил ее и снял другую, на монастырской реке.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кралич енчен енне пӑхкаласа илчӗ, армана тинкерчӗ, Стоян пиччене пӑхкаларӗ, старик нимӗн тӑва пӗлмесӗр аллине тытнӑ хунарӗпе хытса тӑрать.

Кралич оглянулся, растерянно окинул взглядом мельницу и деда Стояна, который застыл на месте, раскрыв рот и продолжая держать коптилку перед товарищами.

XV. Кӗтмен тӗл пулу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стоян пичче Огнянова армана ертсе кӗчӗ.

И дед Стоян повел Огнянова на мельницу.

XV. Кӗтмен тӗл пулу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Армана тӗтӗм хупӑрласа илчӗ; пенине пула лампӑ сӳнчӗ, шалта сӗм-тӗттӗм пулса тӑчӗ.

Мельницу заволокло дымом; от выстрелов лампа погасла, и все погрузилось в кромешную тьму.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫӗр варринче армана пӑрахса каймастӑп, — аран илтӗнес пек каласа хучӗ мелник, — хуса ан кӑларӑрах, тархасласа калатӑп.

— Я в такое позднее время никуда не ухожу с мельницы, — глухо проговорил мельник, — оставьте меня в покое.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тур ҫырлахах, маншӑн пулсан армана килсе ҫӳрессинчен йывӑр ӗҫ ҫук!

— Владыка святый, нет для меня тягостнее послушания, как на мельницу ездить!

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

— Ҫывӑхри Армана.

— На Ближние Мельницы.

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ним ӗҫлеме ҫуккипе вӑл карчӑка пур примуссене, керосинкӑсене юсаса пачӗ, выключательсемпе штепсельсене тӳрлетрӗ, карчӑк ыйтнипех хайхи Алевтина Аркадьевнӑна, сӑмах майӑн каласан, эмалированнӑй бидона тавӑрса паманнипе тарӑхтарнӑ хӗрарӑма, кофе авӑртмалли пӗчӗк армана юсаса пачӗ.

От нечего делать он перечинил старушке все примусы, керосинки, запаял кастрюли, поправил выключатели и штепсели и даже отремонтировал по ее просьбе кофейную меленку злодейке Алевтине Аркадьевне, так и не вернувшей, впрочем, эмалированного бидона.

6 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Ҫӗпӗртен хӑтӑлмалли меслет вара пӗтӗм пуянлӑха калхуса, патшалӑха парнелесси кӑна пулнӑ (пирӗн ялтан ытлашши инҫех те мар вырнаҫнӑ Шоркка ялӗнче, сӑмахран, икӗ армана калхуса парнеленӗ).

А способом спасения от Сибири - все богатство в колхоз, только в дар государству ( например, недалеко от нас расположенной деревне Шоркка, передали две мельницы колхозу).

«Мы нищеброды что-ли?» // Аҫтахар Плотников. http://chuvash.org/blogs/comments/2852.html

Экскурсие килекенсен йышӗнче ҫав армана ӗҫлеттерсе пӑхакансем те тупӑнаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Çил арманĕ тырă авăртни туристсене тĕлĕнтерет // Геннадий КУЗНЕЦОВ. «Хыпар», 2016, пуш, 4; 29-30№

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех