Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илнӗ (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Юлашки хут тӗл пулсан, вӗсем ҫакӑн пек калаҫса илнӗ.

В последнюю встречу между ними происходил такой разговор:

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пӗлӗте сарӑ-хӗрлӗ тӗттӗм пиелесе илнӗ Дон ҫийӗпе ҫил ташласа ҫӳрет, хумсене ҫилхелентерет.

Небо кутала желто-рудая мгла, плясал по Дону ветер, гриватил волны.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пӗр ҫӗр хушшинче таҫтан шыв хутшӑнса тулнӑ та, ӗнер кӑна типӗ тунката ҫумӗнче тӑракан кимӗ йӗри-таврах хупласа илнӗ шыв ҫинче чӳхенсе тӑрать.

За ночь откуда-то прибыла вода, и баркас, примкнутый к лежавшей вчера на сухом коряге, качался, окруженный водой.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Емельян Константинович арӑмне питҫӑмартинчен чуптуса илнӗ, унтан «Ч» саспаллине селӗппӗн кӑларса, ҫапла калаҫнӑ:

Емельян Константинович целовал жену в щеку, говорил, нетвердо выговаривая букву «ч»:

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл ӗлӗк Усть-Медведицӑра манашкӑра пурӑннӑ хӗрарӑма качча илнӗ, унпа вунпилӗк ҫул хушши пурӑнса, сакӑр ача ҫуратнӑ.

Был он женат на бывшей усть-медведицкой монашке, наплодил с ней за пятнадцать лет супружеской жизни восьмерых детей.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хутран-ситрен, пысӑк праҫниксем вӑхӑтӗнче, Сергей Платонович, тӗтӗмпе тӗтӗрнӗ пек, улталама юратнӑ; вӑл хӑнасем пухса, вӗсене хаклӑ йышши эрехсемпе, праҫник тӗлне ятарласах Батайскран ҫырӑнса илнӗ осетр пулӑ вӑлчипе, лайӑх закускӑсемпе хӑналантарнӑ.

Изредка, в большие праздники, любил Сергей Платонович пустить пыль в глаза: созывал гостей и угощал дорогими винами, свежей осетровой икрой, ради этого случая выписанной из Батайска, лучшими закусками.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫирӗп ҫавӑрса илнӗ вӑл Татарски хуторпа ҫывӑхри хуторсене, хӑйӗн сайра та йӑм-йӑм хура ҫӑмпа витӗннӗ хӑмӑр чышкине чӑмӑртанӑ.

В смуглый кулачок, покрытый редким, глянцевито-черным волосом, крепко зажал он хутор Татарский и окрестные хутора.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пилӗк ҫул хушши пурнӑҫ ҫитменнипе тертленнӗ вӑл, ҫывӑхри хуторсенчи казаксене кашни сум укҫапах улталаса, хӗстерсе пурӑннӑ, унтан, сасартӑках темле майпа пуйса кайса, Шибай Серёжкинчен — Сергей Платонович пулса тӑнӑ, станицӑра вак-тӗвек тавар лавкки уҫнӑ, ухмаха ере пуҫланӑ пупӑн пуян тупраллӑ хӗрне качча илнӗ те пусма-тавар магазинӗ уҫнӑ.

Лет пять бедствовал, жулил и прижимал казаков окрестных хуторов на каждой копейке, а потом как-то сразу вырос из Сережки-шибая в Сергея Платоновича, открыл в станице галантерейную лавчушку, женился на дочке полусумасшедшего попа, взял немалое за ней приданое и открыл мануфактурный магазин.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Гришака асатте хӑйӗн кӳршин куҫӗнчен пӑхма пикенет, анчах та тарӑн куҫ лупашкисем тавра, типӗ ҫырмана хытхура пусса илнӗ пек, кӑвакарнӑ куҫхаршипе сухал лӑстӑкӗсем мӑкланса ларнӑ; чаваланса ҫитеймест Гришака асатте куҫсем патне, йӗри-таврах шӑртлӑ сухалпа ҫӳҫ чӑтлӑхӗ.

— Дед Гришака пытается заглянуть соседу в глаза, но глубокие глазницы заросли, как буерак бурьяном, седыми клочьями бровей и бороды; не доберется дед Гришака до глаз, кругом одна щетинистая непролазь волос.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Мелеховсен пахчинчи хӗвелҫаврӑнӑшсем айӗнчен таврӑннӑ хыҫҫӑн, Аксинья чунӗ, мӑянпала хытхура пусса илнӗ тӑлӑх анкартинчи пек, пушанса, тискерленсе юлчӗ.

Пусто и одичало, как на забытом, затравевшем лебедою и бурьяном гумне, стало на душе у Аксиньи после того, как пришла с мелеховского огорода, из подсолнухов.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Наталья, пилӗк чалӑш тарӑнӑшӗнчен кӑларнӑ пӑр пек сивӗ чунсӑр ҫӗре алӑпа сӗртӗнсе мӗнле туйӑннине ҫавӑнтах хӑвӑрт аса илнӗ те, аслашшӗн ватӑлнипе тӑм пек хӗрлӗ куктӗррисемпе витӗннӗ аллисем ҫине хӑраса, шикленсе пӑхнӑ.

Наталья живо восстанавливала в памяти ощущение, испытываемое руками от прикосновения к мертвой, леденистой земле, добытой с пятисаженной глубины, и уже со страхом смотрела на дедовы руки в коричневых, глиняного цвета, старческих веснушках.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑтипеле чуптуса илнӗ хыҫҫӑн Пантелей Прокофьевич сӗтексӗр, шанса кайнӑ хӑяр татӑкӗ чӑмласа ҫӑтрӗ те темӗн тӗрлӗ кӑмӑлсем пӗр ҫӗре эшкерленнипе йӗрсе ячӗ.

Пантелей Прокофьевич заел поцелуй бессочным, вялым огурцом и заплакал от многих, слившихся воедино, чувств.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Скачкӑра юланутпа маттур чупнишӗн пӗрремӗш приз илнӗ чухнех уйӑрса илчӗ ӑна старик станицӑри йӗкӗтсен ушкӑнӗнчен; анчах та ырӑ мар сӑмахпа вараланнӑ тата пуян мар качча хӗр памашкӑн питех кӳренчӗклӗ пек туйӑннӑ ӑна.

Старик выделил его из толпы станичных парней еще тогда, когда на скачках Гришка за джигитовку снял первый приз; но казалось обидным отдать дочь за жениха небогатого и опороченного дурной славой.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья пӗтӗм кӑмӑлӗпе тинкерсе итлерӗ, татах мӗн каласса кӗтрӗ, унтан кӑткӑран туртса илнӗ ҫӳппе чӗпӗтсе хуҫрӗ.

Аксинья, насторожившись, слушала, ждала, ломала отнятую у муравья былку.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл Патша пӗви патне пырса ҫитнӗ вӑхӑтра тара ӳкнӗ лашасене пӗр тӗле кӗпӗрлентерсе тӑратнӑ, хашкама ернӗ йӗкӗтсем сотнике хупӑрласа илнӗ.

Когда подъехал он к пруду, потные лошади уже стояли кучей, спешившиеся ребята окружали сотника.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Илсе кил, тет, хӑвӑн мӗнпур юлташу-тусусене, эпӗ сире пурне те ҫӗнтеретӗп, тет, мӗн-ма тесен, ман кӗсрен амӑшӗ Петербургри офицерсен ӑмӑрту вӑййисенче мала тухнӑ, призсем илнӗ», тет.

— «Веди, грит, всех друзьев-товарищев, я вас всех покрою, затем что мать моей кобылы в Петербурге на офицерских скачках призы сымала».

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Вӑл иртнӗ ҫул та улталарӗ, — калаҫӑва хутшӑнчӗ Дарья, — ҫарансене тытса илнӗ те кайран Малаша Фроловӑна темиҫе хут та хӑйпе ҫыхланма ӳкӗтленӗ.

— Он и энтот год смухлевал, — вступилась Дарья, — отбивали улеши, так он подговаривал все Малашку Фролову конаться.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эпир сана кӑхлатса йӑваланса выртма мар илнӗ.

Взяли мы тебя не кохаться да не вылеживаться.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пиччӗшӗ Аксинья куҫӗ умӗнчех урапа валекне вӗҫерсе илнӗ те ҫывӑракан ашшӗне урипе тапса тӑратнӑ, кӗскен кӑна темӗн ыйтса пӗлнӗ, унтан тимӗр валекпа тӳрех сӑмса урлӑ панӑ.

На глазах у Аксиньи брат отцепил от брички барок, ногами поднял спящего отца, что-то коротко спросил у него и ударил окованным барком старика в переносицу.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫӑварнире, чышкалла ҫапӑҫнӑ чух, Шамиль Алексейе хӗрхенмен иккен Митькӑн ҫамрӑк шӑлӗсене, пӗррех шӑлса илнӗ те ҫӑвар урлӑ, Митька ҫавӑнтах атӑ кӗллисемпе таптанса шӑйӑрӑлса пӗтнӗ симӗс пӑр ҫине икӗ урлӑ шӑл сурса кӑларса пӑрахнӑ.

На Масленице в кулачной стенке не пожалел Алешка Шамиль молодых Митькиных зубов, махнул наотмашь, и выплюнул Митька на сизый, изодранный кованными каблуками лед два коренных зуба.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех