Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тен сăмах пирĕн базăра пур.
тен (тĕпĕ: тен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Бойчо Огнянов вӑл вӑрттӑн хушамат та пулма пултарать, тесе шухӑшларӗ вӑл, эппин, ҫавӑн пек хушамата сӑлтавсӑрах та йышӑнман пуль-ха, тен, ют ятпах пытанса пурӑнать пуль.

Судя по всему, под именем Бойчо Огнянов скрывается кто-то другой, и скрываться у него есть причины.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл темле пысӑк йӑнӑш пулчӗ пуль тесе иккӗленме тытӑнчӗ, Стоян пичче арманӗнче мӗн пулнине Мунчо, ахӑр, мӗнле те пулин пӗлме пултарнӑ пуль, тен, мӗн те пулин курнӑ та пуль.

Он заподозрил, что произошла роковая случайность, и Мунчо каким-то образом узнал о происшествии на мельнице деда Стояна, а может быть, и видел его.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӗнтӗ кӗҫӗрхи каҫ пайтах ҫӗрте Огняновпа Соколов пирки тем те пӗр юла юпса калаҫаҫҫӗ те, тен, кунта та ҫавсем ҫинченех калаҫатчӗҫ пуль тесе шухӑшне илчӗ вӑл.

Стефчов полагал, что прерванный разговор касался неких пасквилей на Огнянова и Соколова, во множестве разбросанных всюду в прошлую ночь.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Хуҫинчен тарнӑ, — терӗ игумен, — тен, таврара сунарсем пур-тӑр.

— Сбежала от хозяина, — заметил игумен, — очевидно, где-нибудь поблизости бродят охотники.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тен, ҫак ухмах ӑна хӑйӗн хутне кӗрекенни вырӑнне хурать пуль.

И, должно быть, считал его своим покровителем.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗрмене ҫаклансан, вӑл Диарбекир тӗрмине хупасран аран пӑрӑнса юлнӑ, тен, ҫакса та вӗлернӗ пулӗччӗҫ ӑна.

Попав в тюрьму в результате предательства, он чудом избежал Диарбекира, а может быть, и виселицы.

XV. Кӗтмен тӗл пулу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тен, ҫӗр ҫын та пӑхать пуль ӑна ҫак самантра, ҫавӑнпа вӑл хӑйне халь-халь аптраса ӳкес пек тыткалать.

Рада чувствовала, что на нее устремлены сотни любопытных взглядов, и это смущало ее до потери самообладания.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫаксене шута илмесен те, тен, тата шӑпах ҫаксене шута илнипе те пулӗ, Юрдан чорбаджи ӑна хисеплет, вӑл Стефчова ырӑ кӑмӑлтан йышӑннине пытарса та тӑмасть.

Но несмотря на это или, может быть, именно поэтому, чорбаджи Юрдан питал слабость к Стефчову и никогда не скрывал своего расположения к нему.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Енчен эп тӗрӗксен влаҫне паянах парӑнмасан, «Соколов айӑплӑ мар; эп ӑна палламастӑп; курткӑна манран сӳсе илчӗҫ; листовкӑсем те манӑн; эпӗ хӑрушӑ ҫын, пӗтӗмпех хам айӑплӑ — тепӗр тесен, жандармне те эпӗ хамах петӗм — мана кирек те мӗн тӑвӑр» темесен, Соколов тухтӑра пӗтерсе хума пултараҫҫӗ: тӳрре тухма пултарайман пуль вӑл, тен, тӳрре тухасшӑн тӑрӑшса та пӑхман пуль… кала-ха эппин, тата мӗнле тума пулать?

Если я сегодня же не отдамся в руки турецких властей и не скажу: «Соколов не виновен; я с ним не знаком; куртку сняли с меня, и листовки мои; опасный человек — я, во всем виноват я. и даже в стражника стрелял я, делайте со мной, что хотите», если я так не скажу, доктор Соколов пропал, особенно раз он не мог или не хотел оправдываться… скажи, разве есть другой выход?

VII. Паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗн тӑвас тен, Нечо? — пӑшӑлтатрӗ ун кӳрши.

— Чего ты хочешь, Нечо? — прошептал его сосед.

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унтан темле хурлӑхлӑн юрлани илтӗнсе кайрӗ, тен, юрлани те марччӗ пуль ҫавӑ, йынӑшнӑ пекрех илтӗнсе тӑчӗ.

Потом послышалось заунывное пение, лучше сказать — завыванье.

III. Мӑнастир // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ашшӗпе хӗрӗ ахӑрнех инҫетре пулман пулмалла, тен, кӳршӗри шыв арманӗнчен кӑна таврӑнчӗҫ пуль, — ҫийӗнчи тумӗ йӗпенме те ӗлкереймен.

По-видимому, отец и дочь уходили куда-то недалеко, быть может, на какую-нибудь мельницу по соседству, — одежда их не успела промокнуть.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тен, апла та пулӗ.

— Может быть и так.

XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Тен, хӗрӗнчен хӑйӗнченех-и?

— Может быть, от самой девушки?

XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Тен, пултарнӑ та пулӗ.

— Может быть, и могла.

XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Тен, эпех те пулӗ, тен, кам та пулин мана ҫывӑх ҫын пулӗ.

— Может быть, я, может быть, кто-нибудь другой, близкий ко мне.

XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Тен, хӗрӗ ӑна ҫапла тавӑрать пулӗ: «Тусӑм, эсир хӑвӑр ҫинчен мар, ман ҫинчен шухӑшланине куратӑп эпӗ. Эсир тӗрӗс калатӑр: эпир мӗскӗнсем пире улталаҫҫӗ, пире, улталанччӑр тесе, куҫсене ҫыхса ярса ҫавӑтса ҫӳреҫҫӗ. Анчах маншӑн ан хӑрӑр: эсир мана улталамастӑр. Манӑн телей пулатех. Эсир хӑвӑршӑн мӗнле хуйхӑрмастӑр, эпӗ те ҫавӑн пекех кулянмастӑп».

И, может быть, девушка отвечает: «Друг мой, я вижу, что вы думаете не о себе, а обо мне. Ваша правда, мы жалкие, нас обманывают, нас водят с завязанными глазами, чтобы мы обманывались. Но за меня вы не бойтесь: меня вы не обманываете. Мое счастье верно. Как вы спокойны за себя, так и я за себя».

XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Тен, арҫынни: «Эпӗ сирӗнпе телейлӗ пуласси ҫинчен калаҫма та кирлӗ мар; анчах мана суйласа илнӗ чухне асӑрхануллӑрах пулӑр. Эсир суйласа илтӗр ӗнтӗ, — анчах эпӗ сире ыйтатӑп; шухӑшлӑр, татах шухӑшласа пӑхӑр. Ку питӗ пысӑк ӗҫ вӑл. Эпӗ сире ҫав тери юрататӑп пулин те, мана та питӗ тӗплӗн, тимлӗн тӗпчесе пӗлмесӗр ан шанӑр», — тет пулӗ?

Может быть, мужчина говорит: «О том, что я с вами буду счастлив, нечего мне рассуждать; но будьте осторожны, даже выбирая меня. Вы выбрали, — но я прошу вас: думайте, думайте еще. Это дело слишком важное. Даже и мне, хоть я вас очень люблю, не доверяйтесь без очень строгого и внимательного разбора».

XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Тен, ку аплах мар пулӗ?

Или, может быть, это не то?

XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— «Тен, ӗҫӗп те; мӗншӗн ҫапла темиҫе кун пымарӑр-ха эсир?»

— Пожалуй; да что ж вы столько дней не были?

XVI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех