Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӗтрӗ (тĕпĕ: пӗт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кӗпӗрнери конференци пӗтрӗ.

Закончили губконференцию.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Хутаҫлӑ чӗрчунсен кӗтӗвӗ хӑйсен ҫулпуҫӗ вилсенех ӑҫтан килнӗ унта сапаланса пӗтрӗ, лешӗн тушкине сунарҫӑсем кухньӑна йӑтса кайрӗҫ.

Стадо сумчатых животных рассеялось во все стороны после гибели своего вожака, тушу которого загонщики отнесли на кухню.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Кенгуру ҫавӑнтах пӗтрӗ.

Животное упало мёртвым.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Сунар пӗтрӗ.

Охота кончилась.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫавӑнпа Айртонӑн Грант капитанпа ҫыхӑннӑ калавӗн пӗрремӗш пайӗ пӗтрӗ.

Этим кончилась первая часть рассказа Айртона, связанная с капитаном Грантом.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Анчах та Айртон Мэри Грант патне пырса унӑн ашшӗ ҫинчен калаҫма тӑрсан, унӑн ҫав шухӑшӗ сапаланса пӗтрӗ.

Но оно рассеялось тотчас же после того, как Айртон заговорил с Мэри Грант об её отце.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ирхи апат пӗтрӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Анчах кимӗ пӗрмай ҫывхарса килет, ҫак иллюзи хӑйне-хӑех сапаланса пӗтрӗ.

Но шлюпка все приближалась, и эта иллюзия рассеялась сама собой.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫак калаҫу ҫапла пӗтрӗ, вӑл ҫулҫӳревҫӗсен малаллахи ӗҫӗсене тӗплӗн ҫутатса пачӗ.

Так закончился этот разговор, повлёкший за собой столь важные последствия в дальнейшем.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Юлашки пуплев вӗҫленмесӗрех пӗтрӗ.

Эта последняя фраза осталась незаконченной.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Кунпа ӗҫ пӗтрӗ.

Торт был окончен.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тавлашу тесен тавлашу пулмарӗ ку, Паганелӗн ҫак сӑмахӗсемпе калаҫу та пӗтрӗ.

Этими словами Паганеля закончился спор, если можно так назвать разговор.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Темӗн, ман шанчӑк пӗтрӗ ӗнтӗ.

— Я уже перестал в это верить!

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

А «Шотланди» ҫинчи каюта ҫаплах пӗтрӗ ӗнтӗ…

А каюта на «Шотландии» так и пропала…

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ӗмӗрлӗхех пӗтрӗ ӗнтӗ мӗскӗн.

Теперь несчастный безвозвратно погиб!

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Пӗр шурӑ ҫӳҫлӗ, татӑк козырёк картузлӑ красноармеец Якименко ҫеҫ тӗлӗнсе: — Эс ҫунмастӑн вӗт? Ара Мишка шыва анса кайрӗ-ҫке. Пӗтрӗ каччӑ, ӗне чӗлхипе ҫулласа илнӗ пекех! — тесе кӑшкӑрса яма ӗлкӗрчӗ.

Только белобрысый, в фуражке с оторванным козырьком красноармеец Якименко удивленно вскрикнул: — Чи ты не сгоришь? То це ж Мишка пид воду пишов, пропав хлопец, як корова злызнула!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫурӑмне пуля ярас та ӗҫӗ те пӗтрӗ» — тесен, чунӗ сӳлесе кайрӗ.

Пулю в спину — и кончено», стало страшно.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Корчагинӑн ыйӑх килмест, канлӗх пӗтрӗ, пуҫӗнче пӗрмаях пӗр шухӑш ҫавӑрӑнать: «Мӗн пулӗ-ши ӗнтӗ малалла?»

Корчагину не спалось, бесследно исчез покой, и одна назойливая мысль, от которой не мог отмахнуться, мысль: «Что будет дальше?» — вертелась в голове.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Кӗрешӗве пуҫласа хутшӑнма тытӑнни Корчагиншӑн ырӑ мар пӗтрӗ.

Первая попытка вмешаться в борьбу окончилась для него, Корчагина, так неудачно.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Лумпа пӗрре парар та, — пӗтрӗ те.

Ломом двинем его разок — и кончено.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех