Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Тинех (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Шӑллӑм, шӑллӑм, сан сӑмахна пӗтӗмпе астӑватӑп та… тинех мӗн тавас ӗнтӗ!

— Помню, брат, помню, все до единого… только что уж теперь-то?

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пырне халиччен тем кансӗрлесе тӑни тинех анса кайнӑ пек туйӑнчӗ.

И почувствовал, что ком в горле, который он никак не мог проглотить в течение всего пожара, куда-то исчез.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей ҫав хӗрарӑм кӗлпе хӗвӗннӗ кӗрт ҫинче мӗн туса ҫӳренине, мӗн шыранине, чӗркине мӗн силле-силле чикнине тинех тавҫӑрса илчӗ, вара хӑй патӗнчи ҫынсене пурне те илтӗнмелле хыттӑн, ниҫтан ча-рӑна пӗлмесӗр ахӑлтатса кулса ячӗ: — А-ха-ха-ха!.. Ах-ха-ха-ха!.. — каҫӑхсах кайрӗ вӑл.

И тут Шерккей догадался, что ищет на пепелище эта бедолага, и расхохотался нарочито громко, чтобы услышали все, кто был поблизости: —А-ха-ха-ха! Ах-ха-ха-ха!..

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Янавар чун тинех Шерккее мӗнпе пулӑшас тет пуль?

Наивный, неужто он чем-то поможет Шерккею?

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тинех кӑшт вӑй илнӗ пек пулчӗ, тата маларах яра-яра пусрӗ; ҫурма хупӑнан куҫне час-час мӑчлаттарса, ҫунса пӗтеймен пӗренине асӑрхарӗ.

Видимо, мало-помалу силы возвращались к нему, и он сделал еще несколько шагов вперед, часто моргая покрасневшими мутными глазами, тут он увидел недогоревшее бревно.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Савантей тинех тем асне илнӗ пек пулчӗ.

И Савандей, словно что-то разом вспомнив, сказал:

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар тинех Кантюка палласа илчӗ.

Наконец Тухтар признал в говорившем Кандюка.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тинех хатӗрленсе ӗлкӗртӗмӗр.

— Только что все успели приготовить.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шинкӗл тинех Тухтара хуҫа мӗншӗн чӗнесшен пулнине тӗшмӗртем пек пулчӗ.

Шингель, кажется, наконец-то понял истинную причину, по которой понадобился Кандюку Тухтар.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ҫук, ҫук, — терӗ вӑл Кантюка, — тинех эп ун пек ӗҫе пуҫӑма чикейместӗп.

— Нет и нет, — решительно сказал старик Кандюку, — больше мне этим и голову не забивайте.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Иртнӗ кунӑн ҫути ҫук, халь тинех ӑна мӗн аса илмелли пур, йӗркине те пӗлес ҫук ӗнтӗ.

— Свет прошлых дней не воротишь, так что и вспоминать их незачем, да и порядку-то никто не знает, как и что делать.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Юрать-ха, ӑна никам та курмарӗ, Шерккей тинех канса сывлӑш ҫавӑрчӗ.

Шерккей облегченно вздохнул полной грудью.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Акӑ тинех хӗвел анчӗ, кӑштах тӑрсан, ҫанталак тӗттӗмленчӗ.

Наконец зашло солнце, и постепенно на деревню опустилась темнота.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ак тата… — чӗлхи тинех пӳлӗнчӗ Нямаҫӑн.

— Вот как… — Нямась поперхнулся на полуслове.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тинех ӗнтӗ тӗтӗм тухни те палӑрмасть.

И даже дыма от него никакого.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантӑкран карӑнса пӑхакан хӗвел ҫути унӑн шурнӑ питне ҫаплах ҫутатать, анчах тинех ӑшӑтаймасть ӗнтӗ ӑна, ӗмӗрлӗхе хупӑнна куҫне те урӑх нихҫан уҫтараймасть.

Розовое солнце щедро окрасило ее белые щеки в розовый цвет, но не растопить ему своим теплом застывшего сердца, не раскрыть сомкнувшихся навеки карих глаз…

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Асапӑмсем тинех иртрӗҫ ӗнтӗ, — тарӑн сывласа илчӗ Селиме.

Теперь уже все мучения позади, — Селиме облегченно вздохнула.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Анне мӗнле ҫӳрет? — куҫҫльне тинех явлӑк вӗҫӗпе шӑлса илчӗ Селиме.

Как мама, не болеет? — Селиме при упоминании о матери снова вытерла слезы концами платка.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ача тинех кӑшкӑрса ячӗ, йӗрессе ҫаплах йӗмерӗ.

Мальчик не выдержал и вскрикнул, но заплакать так и не заплакал.

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Селиме тинех, мӗн тесен те, ҫитӗннӗ хӗр.

Ну что ж, Селиме уже выросшая девушка.

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех