Шырав

Шырав ĕçĕ:

уҫрӗ (тĕпĕ: уҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Саша кӗнеке уҫрӗ — Галя та кӗнеке страницисене сӑмсипе тепӗр майлӑ ҫавӑрса хума хӑтланать.
Саша раскрывал книгу — Галя тоже стремилась клювом перевернуть страницу.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Степан Ильич, ура ҫине тӑрса, чӳрече каррине уҫрӗ:
— Степан Ильич встал, откинул на окне занавеску.

30 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Сева ыйхӑллӑ куҫӗсене уҫрӗ, ачашшӑн йӑл кулса илчӗ:
Сева открыл сонные глаза, нежно улыбнулся:

19 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ивга асанне васкамасӑр алӑка уҫрӗ.
Баба Ивга не спеша открыла дверь.

Ваҫҫук карӑнса илчӗ те куҫне уҫрӗ.
Васек потянулся, открыл глаза.

Сергей Николаевич куҫне уҫрӗ те хӗвел пӳртре ҫап-ҫутӑ ҫутатнине курчӗ.
Когда Сергей Николаевич открыл глаза, солнце уже заливало хату горячим светом.

13 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Шурӑ халат тӑхӑннӑ Христина пысӑк та ҫутӑ пӳлӗм алӑкне уҫрӗ.
Доярка в белом халате приоткрыла дверь большой, светлой комнаты.

6 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Михайло мучи шкул алӑкне уҫрӗ.
Дед Михайло отворил ворота.

1 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Давыдов шкаф алӑкне уҫрӗ…
Давыдов потянул дверцу, она раскрылась…

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Шатров тетраде хӑпӑл-хапӑл туртса кӑларчӗ, варринче ҫыпҫӑнса пӗтнӗ листисене уҫрӗ, унта Виктор аллипе ҫырнӑ цифрӑсене курчӗ те савӑннипе кӑшкӑрса ячӗ.
Шатров поспешно вытащил тетрадь, осторожно раскрыл слипшиеся листы, увидел ряды цифр, написанные почерком Виктора, и вскрикнул от радости.

Пӗрремӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Майор планшеткӑран урӑх япала пулассине шанмарӗ, ҫапах та хӑра-хӑрах тутӑхнӑ кнопкисене туртса уҫрӗ.
Майор нахмурился, предчувствуя разочарование, с усилием отстегнул заржавевшие кнопки.

Пӗр шкапӗ патне пырса, пысӑк юман алӑка вӑйпа туртса уҫрӗ.
Подошел к одному из шкафов, с усилием распахнул высокую дубовую дверцу.

— Патрон пӑсӑкки лекнӗ ӗнтӗ, ҫавӑнпа пемерӗ, — терӗ те Глегола, патронне кӑларас тесе, пӑшал затворне уҫрӗ.
— Осечка, — сказал Глегола и открыл затвор, чтобы вынуть испорченный патрон.

Ҫулевӗҫпе унӑн ҫури // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 75–80 с.

Хӗрелнӗ куҫне мӑч-мӑч хупкаласа уҫрӗ вӑл.
Красные глаза заморгали часто-часто.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шыҫмак Ваҫилейӗ хӑйне хушнӑ ӗҫе тахҫан хӑнӑхнӑ пек йӑраланкаласа хапха уҫрӗ, лашине кӗртсе тӑварчӗ, унтан тухрӗ.
Васьлей Шысьмак и исполнил в считанные минуты, будто всю жизнь занимался этим делом.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар тепӗр чӑматанне уҫрӗ.
Тухтар открыл чемодан.

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрук куҫне мӑч-мӑч хупкаласа уҫрӗ, кӗтмен ҫӗртен сӑмсине турткаларӗ, хӑмӑр куҫне йӑлтӑр куҫҫулӗ карса илчӗ.
Тимрук часто-часто заморгал глазами, схватился за нос и заплакал.

X. Янташ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар, вӗсенчен кӑшт маларах иртсе, пӳрт алӑкне уҫрӗ, хӑй пӑлтӑр алӑкне хупма юлчӗ.
Тухтар, идя чуть впереди гостей, открыл дверь в избу, пропустил их, а сам остался прикрыть сенную дверь.

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӗр, урӑхран сӑмахласа тӑмасӑр, Тимрук ҫинчен витӗнкӗҫе уҫрӗ те юнашар кӗрсе выртрӗ.
И девушка, недолго думая, откинула одеяло, под которым лежал Тимрук, улеглась рядом.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӗрарӑм алӑк уҫрӗ.
Женщина открыла дверь.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика